We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Shadowclan was in het kamp. Het was iets waar de jonge kattin niet meteen enthousiast over zou kunnen zijn. Het was geen belegering, er was een gewonde kat binnen gekomen die de Deputy van de betreffende Clan was. Pantherstar, haar vader, had niet veel getoond van zijn mening. Anders dan het feit dat Riverclan hen te hulp zou schieten, was het niet allen voor henzelf? Vochten ze niet normaal onderling om territorium, om macht, om eten? Uiteindelijk had ze altijd geleerd om voor Riverclan te kiezen, maar zou dit hen ook het juiste opleveren? Haar blauwe ogen gleden naar een van de apart geurende katten toe die samen met de Deputy naar binnen was gekomen. Hij leek niet bijzonder oud, ongeveer de leeftijd van Coyotespirit en Littlefish, maar herkennen deed ze hem niet. Ze was niet opgegroeid met hem, de jonge kattin sloeg haar staart langzaam heen en weer voordat ze haar kop bedenkelijk op hem gericht hield. Ze mocht dan geen Warrior zijn maar dat betekende niet dat ze zijn aanwezigheid zou negeren, zou vertrouwen. Alert was ze voor een jonge Apprentice dan ook wel redelijk, wellicht omdat ze geleerd had van de gevaren buiten het kamp en hem zag als een mogelijk gevaar in het kamp. Wat de reden ook was van de parelgrijze kattin, ze was vastbesloten hem niet zonder toezicht te laten. Zelfs als haar vader het vertrouwde. Rosepaw was ook niet te vertrouwen geweest, en zij was een Clangenoot, of oud Clangenoot die Ravenkit en Crabkit had laten stelen door Bloodclan, als ze nooit met hen het kamp uit was gegaan had ze haar beste vriend nog. Een kleine frons verscheen op haar bolle gezicht terwijl ze naar de kater toe stapte. ’Wie ben jij?’ Vroeg ze kalm, niet zozeer onvriendelijk maar duidelijk op haar hoede.
Onderwerp: Re: Unknown pride wo 29 apr 2020 - 21:20
Kamp kamp kamp. Hij wilde er zo langzamerhand ook wel een keer uit. Hij had aangeboden mee te gaan naar de andere clans. Hij had aangeboden om het in plaats van Acorndust te doen, om hem de kans te geven om hem nog meer tijd te nemen om te helen. Maar nee, meneer was koppig genoeg om het zelf te doen. En natuurlijk was het misschien ook slimmer om het zelf te doen, hij had meer autoriteit. Maar Settleddust kon er gewoon niet tegen om stil te zitten. Om tussen deze katten te zitten en maar toe te kijken hoe men zich voorbereidde op een gevecht. Het duurde niet lang voordat Settleddust door kreeg dat hij bekeken werd. Hij had sowieso het gevoel dat hij ieder moment bekeken werd. Achterdochtig volk die RiverClanners. Maar hij bleef rustig op zijn plek zitten, zijn vacht wassend. Littlefish bracht zo nu en dan wel tijd met hem door. Maar hij durfde niet vaker het gezelschap van Seamist op te zoeken. Hij wilde niet verkeerde ideeën geven. Zijn blik ging weer even naar de grijze apprentice die haar blik op hem gefocust had. Uiteindelijk kwam ze dan eindelijk naar hem toe, met de vraag wie hij was. Settleddust keek enkele momenten naar de apprentice, waarna zijn mondhoeken wat omhoog gingen. Hij kon maar beter een beetje vriendelijkheid laten zien. ‘Settleddust,’ begroette hij zichzelf toen. Hij liet zijn schouders ontspannend handen en keek vervolgens naar de kleine. ‘En jij bent...?’
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Onderwerp: Re: Unknown pride vr 1 mei 2020 - 14:14
If you want to be a hero,
you need to have dreams and honor.
De gestreepte kater kon niets anders hebben dan kamp koorts, in andere woorden hij zou waarschijnlijk maar al te graag buiten het kamp komen om zijn poten te strekken. Het leek erop dat hij dat voor nu nog niet zou doen, haar vader was er niet een die een kat zomaar zonder toezicht rond zou laten lopen, zeker als die kat van een andere Clan afkomstig was. De jonge kattin had echter niet het idee dat hij op dit moment gevaarlijk was, natuurlijk gevaarlijker dan zijzelf want ze had nog nooit gevochten, laat staan dat ze zijn ervaring had. Hij was oud, nu niet zo oud als haar vader want hij kon waarschijnlijk zelfs de kleinzoon van haar papa zijn, die man was echt een opa. Een lieve opa dat wel, ooit zou hij nog meer kleinkittens krijgen als Starclan het hem gunde, ze hoopte maar dat hij zijn negen levens niet zo snel kwijt raakte, de dood van Butterstar was ze immers nog niet vergeten. Ze wist niet of ze het wel aan kon, hem negen keer dood zien gaan, hopelijk hoefde ze hem niet dood te zien. Dood, ze dacht er meestal niet over na tenzij er iets gebeurde dat haar gedachten er naar toe leidden. ‘Settelddust,’ Klonk er door haar overpeinzingen heen waardoor de jongere kattin een oortje wiebelde. De kater leek ontspannen, er was ook geen reden voor hem om dat niet te zijn. ’En jij bent…?’ Vroeg hij toen duidelijk was dat de jonge kattin niet zozeer spraakzaam leek te zijn. Er was weinig waarover ze in haar opinie met hem kon spreken, echter wilde ze ook niet dat hij zich geen vervelen, ze wist niet wat hij zou gaan doen, maar katers waren apart. ’Honorpaw, dochter van Pantherstar,’ Mauwde ze zacht terwijl ze langzaam naast hem kwam zitten. ’Is mijn papa eng genoeg?’ Vroeg ze zachtjes met een licht humoristische ondertoon in haar stem.
Onderwerp: Re: Unknown pride di 5 mei 2020 - 21:34
De apprentice stelde zich voor als Honorpaw, om vervolgens er nog eens bij te vermelden dat ze dochter van de leider was. Zijn snorharen trilden geamuseerd. Een trots dametje dus? Zijn mondhoeken krulden onbewust wat omhoog. ‘Oh, is dat zo?’ snorde hij vermaakt. Ze vroeg vervolgens of haar vader eng was. Hij schudde direct zijn kop. Hij had engere katten gezien dan een statige RiverClan leider. Hij was misschien groot en breed, hij was geen slechte kat. ‘Hij is een nobele kater, waarvan ik dankbaar ben dat hij ons helpt. Hoe zou ik bang kunnen zijn voor zo'n kat?’ miauwde hij met een glimlachje, waarna hij vrolijk naar haar lachte met glimmende ogen. Hij rekte even zijn schouders, keek een keer om naar de medicine cat den, waarna hij over zijn borst likte en de grijze apprentice weer aankeek.
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Onderwerp: Re: Unknown pride za 9 mei 2020 - 15:36
If you want to be a hero,
you need to have dreams and honor.
Honorpaw was wellicht door anderen bestempeld als trots, maar zij zag zichzelf niet zo. Ze had eer, en eer en trots konden op elkaar lijken in verschillende acties. Hoewel ze natuurlijk wel trots was op haar vader en die er wel bij benoemd moest worden, ze was dankbaar dat ze een ouder had, nee twee ouders zelfs die zo goed gefocust waren op de Warrior Code en een voorbeeld waren voor haar en haar nestgenoten. Zelfs al leken niet alle nestgenoten op een lijn te zitten met Honorpaw. De mondhoeken van de oudere Shadowclanner trokken iets omhoog. ’Oh, is dat zo?’ Snorde hij duidelijk vermaakt, waardoor Honorpaw met een klein glimlachje knikte. ’Ik heb de beste vader!’ Sprak ze overtuigend, want al zei ze het zelf, hij was echt een ware knuffelbeer al vonden sommige hem wel wat eng. Hij was immers bijzonder streng en duidelijk. Dit leidde dan ook tot de volgende vraag, waarop de kater direct zijn kop schudde. ’Hij is een nobele kater, waarvan ik dankbaar ben dat hij ons helpt. Hoe zou ik bang kunnen zijn voor zo’n kat?’ Mauwde hij met een glimlachje waarna hij vrolijk naar haar lachte met glimmende ogen. Hij rekte zijn schouders, waarna zijn blik verplaatste naar de Medicine Cat den voordat hij zijn borst likte en zijn aandacht weer op de jongere kattin vestigde. ’Hij is nobel, alleen wel erg streng. Hij is eng voor hen die het verkeerde doen.’ Sprak ze terwijl ze haar schouders iets ophaalde en voorzichtig haar poot begon te wassen.
Onderwerp: Re: Unknown pride di 12 mei 2020 - 15:44
Settleddust keek de grijze apprentice. Natuurlijk was haar vader de beste. Dacht elke kitten dat niet? Settleddust was er van overtuigd geweest toen hij dacht dat Emberspark zijn vader was. Het had ook als een bak ijskoud water gevoeld dat dat uiteindelijk niet waar bleef te zijn. Hij haatte zijn RiverClan vader. StarClan wat was hij blij dat hij hem nog niet gezien had. Hij vermeed hem vast, daar was hij in overtuigd. En bovendien was er weinig meer over van wat Outrage ooit was. Hij duwde de gedachte weg. Nee, als hij ooit vader mocht worden, zou hij het beter doen. ‘Dat geloof ik meteen,’ miauwde hij dan ook als reactie op de poes. Maar vervolgens miauwde de apprentice dat hij eng was voor katten die het verkeerde deden. Sure. Verkeerd was voor zo'n kat nog zo zwart-wit. Later leerde iedereen dat er een groot grijs gebied was. ‘Goed dat ik dan niets verkeerd doe, of wel?’ miauwde hij vervolgens grappend. Nee, Settleddust hield zich koest, als een dankbare kat. Maar hij kon niet wachten op de dag dat hij weer terug naar huis kon.
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Onderwerp: Re: Unknown pride vr 5 jun 2020 - 10:53
If you want to be a hero,
you need to have dreams and honor.
Settleddust keek haar aan, het was duidelijk dat hij haar woorden wel kon hebben. Het was niet minder dan de waarheid dat ze probeerde te delen. De zes Moons oude kattin was jong maar vastbesloten in haar kennis, iets dat later wellicht zou veranderen. Ze zou nog leren dat het leven niet zwart-wit was, maar meer verscheidene tinten grijs. ’Dat geloof ik meteen,’ mauwde hij als reactie op de parelgrijze kattin waardoor ze langzaam knikte, toen ze aangaf dat haar vader slechte katten op hun kop zou geven, reageerde de kater enkel grappend. ’Goed dat ik dan niets verkeerd doe, of wel?’ De jongere kattin grijnsde ondeugend terwijl ze hem met een schuine blik aan keek. ’Nog niet, en als papa je hier toe laat zou je vast soort van te vertrouwen zijn.’ Soort van, want ze wist dondersgoed dat ze enkel haar eigen Clan kon vertrouwen, ze wist nooit wat er in het achterhoofd van andere groeperingen speelden. Ze was duidelijk de dochter van haar vader, een tikkeltje argwanend, ook al was ze op andere gebieden weer bijzonder naïef.
Onderwerp: Re: Unknown pride vr 5 jun 2020 - 18:21
Honorpaw leek toch een beetje losser te komen, maar ze was duidelijk een dochter van haar vader. En ze wilde het ook goed doen, daar geloofde hij ook wel in. Hij wist nog wel toen hij een apprentice was en er een RiverClanner hun kamp in kwam, hij stond toen ook met zijn haren overeind. Inmiddels had hij die afkeer wel wat losgelaten, maar RiverClan zou nooit zijn favoriete clan worden, zelfs niet na deze gastvrijheid. De apprentice miauwde dat hij wel te vertrouwen kon zijn. Hij grinnikte opnieuw. ‘Echt,’ miauwde hij vervolgens. En bovendien, wat kon hij in zijn eentje uithalen tegen een kamp vol RiverClanners. Hij zat hier ook niet voor zijn lol. Hij keek de apprentice nieuwsgierig aan. ‘Dus, hoe gaat jouw training?’ vroeg hij toen maar, om de aandacht even van hem af te schuiven.
Honorbound
Member
Butter 468 Actief "Our greatest weakness lies in giving up. The most certain way to succeed is to always try one more time."
Onderwerp: Re: Unknown pride wo 1 jul 2020 - 16:32
If you want to be a hero,
you need to have dreams and honor.
De kater leek haar gezelschap niet geheel verkeerd te vinden. Wellicht omdat Honorpaw ook gewoon een fantastische kattin was om te spreken. Echt, ze was bijzonder trouw naar haar Clan en meestal ook wel vriendelijk te noemen, al kende ze wel het verschil tussen vriendelijkheid en vriendschappelijkheid. Het grootste verschil was dat ze nooit een vriend zou kunnen zijn van iemand uit een andere Clan, immers moest Riverclan en zou Riverclan stipt op een staan. Dat haar vader deze kater toe liet, betekende simpelweg dat hij te vertrouwen was tot op een zekere hoogte, en of die hoogte groots genoeg was, was dan nog maar de vraag. De jonge kattin was immers niet een die zou gaan testen hoe ver hij te vertrouwen was. Ze hadden elkaar nodig tegen Bloodclan, en dat was dat. ’Echt,’ mauwde de kater vervolgens nadat hij bij gekomen was van zijn gegrinnik. De kater keek de jonge kattin nieuwsgierig aan. ’Dus, hoe gaat jouw training?’ De jonge kattin hield haar kop kort schuin. ’Niet goed en snel genoeg om mijn vriendin te beschermen die wel mee mag naar het gevecht.’ Ze was zes Moons, dacht hij dat ze genoeg ervaring uit haar poot kon toveren om te kunnen winnen van hem? Aan de andere kant, misschien dat hij wel zin had in een speels gevecht, kon ze wellicht ook nog wat leren van Shadowclan’s kunsten. ’Misschien vind je het wel leuk een klein speelgevecht te houden?’ Vroeg ze met een lichte uitdaging in haar stem, zolang ze niet teveel lawaai maakten zouden de andere Clangenoten er niet van schrikken, plus ze was de dochter van Pantherstar, ze zou hen er vast wel uit kunnen redden. Niemand zei dat ze geniaal was…
Onderwerp: Re: Unknown pride wo 1 jul 2020 - 22:30
Settleddust keek de poes aan die een beetje een overijverige apprentice leek. Ze wilde mee naar het gevecht? Ze leek nog nauwelijks uit de nursery. Hij grinnikte even kort. ‘Het gevecht is niet leuk. Ik snap wel dat Pantherstar niet het leven op het spel wil zetten van jonge apprentices. Bloodclan vecht niet met eer, niet zoals de clans,’ miauwde hij grimmig. Hij had het zelf gezien de eerste keer, hoe ze hardhandig te werk gingen. Ze vochten om te doodden, niets minder. Hij keek de poes even aan, toen ze vervolgens voorstelde om een spel gevecht te doen. Hij legde zijn oren in zijn nek. ‘Uhh, ik weet niet of dat handig is,’ miauwde hij ongemakkelijk. Hij, als een Shadowclanner die even doodleuk een apprentice van een andere clan ging trainen? En hij wist niet eens hoe ze te werk gingen. En bovendien wilde hij niet direct mooi laten zien hoe Shadowclanners vochten. Riverclan bleef aan het einde van de dag een andere clan. ‘Misschien moet je maar een van je vrienden vragen,’ miauwde hij vervolgens. Nee, om nou eens een lesje te leren aan Pantherstars dochter? Hem niet gezien.
Onderwerp: Unknown pride 
wo 22 apr 2020 - 13:07