[Hawkpaw] Time to train

Onderwerp: [Hawkpaw] Time to train ma 12 dec 2011 - 19:38

Beetlewhisker opende rustig zijn ogen, er was een nieuwe dag aangebroken, eigenlijk de eerste dag na de ceremonie wat betekende dat het tijd was om te gaan trainen. Hij stond rustig op en strekte zijn lichaam even uit. Hij zou vandaag maar beginnen met een een training te geven aan Hawkpaw, hij zou later vandaag of morgen nog wel met Goldenpaw gaan trainen. Hij liep rustig naar de apprentice den toe. "Hawkpaw." Zei hij rustig. Hij zei het niet te hard, want hij wilde geen apprentices wakker maken, die er nog niet uit hoefden. Hij wachtte rustig, hij had ook niet echt gekeken of Hawkpaw al wakker was, maar daar zou hij wel achter komen. Hij ging zitten en sloeg zijn staart om zijn poten heen. Hij zou waarschijnlijk eerst kijken wat Hawkpaw al had geleerd, want hij wist natuurlijk niet wat Hawkpaw allemaal al van Dreamheart had geleerd. Daarna zou hij wel kunnen beoordelen waar nog aan gewerkt moest worden en wat het beste voor vandaag was.

[Alleen Hawkpaw]

Moe had hij zich gisteren in zijn nest laten zakken, niet wetend dat er morgen waarschijnlijk een training aan kwam. Hawkpaw had bijna de hele acne gejaagd, of tenminste, het geprobeerd, omdat hij zich schuldig voelde dat hij geen mentor meer had. Bijna alle prooien waren hem ontglipt, op een klein visje na. Dat hij had kunnen vangen dankzij de enige les die hij van Dreamheart had gekregen.. Tja, maar nu had hij weer een nieuwe, Beetlewhisker, hij wist nog niets van deze kater en zou proberen om er het beste van te maken.
Heerlijk warm lag Hawkpaw in zijn nest, diep inslaap om talloze avonturen te beleven. Totdat hij zijn naam hoorde vallen, moe opende hij zijn ogen en zag een schaduw voor de Den zitten wachten. Bijna wilde hij geïrriteerd 'ja..' antwoorden, maar toen kwam de gedachte in hem op dat dit wel eens Beetlewhisker kon zijn. Langzaam hees hij zich overeind, likte snel zijn warrige vacht en stapte over de Apprentices heen die nog lagen te slapen. Eenmaal buiten snoof hij een keer de hemelse buitenlicht op en richtte zijn blik op Beetlewhisker. "Sorry, maar ik ben nog een kleinnbeetje moe.." Zei hij schuldbewust, hopelijk zou zijn mentor hem daar niet op aanmerken.. "Maar wat gaan we doen vandaag als ik het vragen mag?" Zijn oude nieuwsgierigheid kroop weer uit zijn schulp en hij hield zijn kopje een beetje schuin. Ach, hij moest niet van alles het ergste denken, toch?

-Niet mijn beste post..

Beetlewhisker wachtte rustig af. Hij hoopte dat de apprentice hem wel gehoord had, want anders zou hij misschien nog een keer moeten roepen en riskeren om andere apprentices wakker te maken. Hij hoorde wat bewegen in de apprentices den en hoopte dat het Hawkpaw was, want straks had hij nog een andere apprentice wakker gemaakt en dat was nou net iets wat hij niet wilde. Zijn oren gingen langzaam wat naar achteren om goed te kunnen luisteren wat er in de apprentices den gebeurde, het was duidelijk maar één kat, maar of het Hawkpaw was, kon hij nog niet goed bepalen. Hij draaide zijn hoofd naar de ingang van de den toen hij een kat dichterbij hoorde komen. Het was gelukkig Hawkpaw, niet een andere apprentice die wakker was geworden. Hij zag dat de apprentice er een beetje moe uitzag, maar dat kon weleens gebeuren. Hij zag hoe Hawkpaw zijn blik op hem richtte. "Sorry, maar ik ben nog een kleinbeetje moe.." Zei Hawkpaw. "Dat je nog een beetje moe bent maakt niet uit, dat is iedereen 's ochtends wel een beetje, maar dat verdwijnt wel in de loop van de dag." Zei hij rustig, hij kon hier gewoon niet boos om worden, het kon nou eenmaal gebeuren en daar kon de apprentice dan niks aan doen. "Maar wat gaan we doen vandaag als ik het vragen mag?" Hij merkte dat de apprentice nieuwsgierig was en kon een glimlach niet onderdrukken. "Ik wilde eerst even kijken wat Dreamheart je al geleerd had en daarna kunnen we nog wel kijken wat voor training we nog gaan doen." Zei hij en keek de apprentice aan, wachtend op een antwoord.

"Dat je nog een beetje moe bent maakt niet uit, dat is iedereen 's ochtends wel een beetje, maar dat verdwijnt wel in de loop van de dag." Hawkpaw knikte eventjes om te tonen dat hij het begrepen had. Hij probeerde een gaap te onderdrukken om nog naar Beetlewhisker te kunnen luisteren. Hawkpaw zag een kleine glimlach ontstaan op het gezicht van zijn mentor. Meteen voelde hij de knoop in zijn maag verzwakken, totdat hij bijna geen zorgen meer overhad. "Ik wilde eerst even kijken wat Dreamheart je al geleerd had en daarna kunnen we nog wel kijken wat voor training we nog gaan doen." Wat hij had geleerd van Dreamheart? Hawkpaw schudde even zijn kop om die vreselijke herinnering te vergeten. Bij zijn eerste training was hij in het water gevallen, door een stomme fout. Het leek wel alsof hij nog net aan het leven in de StarClan was ontsnapt. "Um.." Begon hij zenuwachtig, opeens voelde hij weer de knoop in zijn maag verstrakken en overspoelde vervelende gevoelens hem. "De eerste training die ik heb gehad, was om te leren vissen. I-Ik ben in het water gevallen door een stomme fout van mij. Dreamheart heeft me gered, maar ik voel me nog steeds erg rot.." Hawkpaw zuchtte, zelfs het opbiechten van zijn problemen hielp niet. Maar wat kon hij dan nog meer doen? Zijn hele leven lang treuren om iets wat hij op zijn eerste training fout had gedaan? Nee, dat kon hij zijn Clanleden natuurlijk niet aandoen. Hij moest er maar doorheen zien te komen, met of zonder hulp. Ja, dat zou beter voor hem en de rest worden..

Onderwerp: Re: [Hawkpaw] Time to train