Joy

Onderwerp: Joy di 21 apr 2020 - 17:19

Met een slaperige kop kroop de zwart-witte kitten de den uit. De zon stond nog laag aan de hemel en kleurde deze goudgeel. Toch kon Rudekit de eerste zonnestralen al voelen branden op zijn vacht. Na een poos hief hij zijn kop en liep op een stuk dood hout af. Aangekomen bracht hij zijn kaak tegen de schors en begon ertegen te schuren. De grote Warriors deden dit ook dus moest het wel goed voor je zijn. Net als je nagels erin zetten en een spoor maken. Zoveel keer als je wilt, tot je het beu bent. Rude maakte er een gewoonte van op elke ochtend naar het dode stuk hout te gaan en zijn nagels te scherpen. Zo kon niemand zeggen dat hij niet sterk was! Maar vandaag kroop er iets wel heel vreemd over zijn stukje bast.. Het leek op een lange sliert gras maar dan dikker en met pootjes! Ontelbaar veel pootjes! "He!" Rude kroop dichter, met zijn poot in de aanslag, en snoof aan het ding. Maar nog voor hij de geur goed kon ruiken, begon het wezentje vliegensvlug van hem weg te kruipen. Wat was het snel! Het kroop al richting de bramenstruik nog voor Rudekit het goed besefte. Met een grote, rommelige sprong haalde Rudekit het in en ving het in zijn klauwen. Geen denken aan dat hij het liet ontsnappen!
{ FEEL FREE TO JOIN! }

Onderwerp: Re: Joy zo 26 apr 2020 - 22:51

Met een prooi in haar bek was Mane richting de kraamkamer gelopen. Ze zag duizenden ogen haar volgen. Ze kleefde aan haar vacht als het water dat door de regen uit de wolken waren gevallen. Ze liet zich er echter niet door van de wijs brengen. Dapper met opgeheven kop stapte ze door en toen ze net de kraamkamer binnen ging zag Manepaw nog net hoe een van de kittens iets ving. Ze legde de prooi bij een van de moederkatten neer en liep naar het zwart/witte katertje toe. 'Wat heb jij daar gevangen?' vroeg ze oprecht nieuwsgierig. De eerste prooi van het kitten. Eens zien wat hij gevangen had?

Onderwerp: Re: Joy ma 27 apr 2020 - 15:23

Het groene ding bleef kronkelen in zijn poten. Het zou toch niet bijten! 'Wat heb jij daar gevangen?' Klonk een stem niet ver van Rudekit. Zijn aandacht was zo bij de groene rups geweest dat hij de bruine poes niet had zien aankomen. Hij bleef een ogenblik staan en keek op van zijn vangst. Hij herkende de poes als Manepaw. Op hetzelfde moment verslapte ook zijn greep even ongewild. Het kopje van het ding kwam alweer piepen tussen zijn klauwen. Rudekit staart zwiepte ongeduldig, maar hij slaagde erin luchtig te klinken toen hij naar de Apprentice riep: "Ik weet het niet... Maar het is mijn prooi!" Om dat nog eens duidelijk te maken, plantte hij zijn poot steviger op het kronkelende lichaampje. Was ze hier om zijn vangst te stelen?

Onderwerp: Re: Joy ma 27 apr 2020 - 19:59

Zijn oren waren gedraaid naar bron van geluid. Hij stond wacht bij de nursury ingang en hoorde de apprentice die zonet ge-entered was tegen een kit spreken. De tom draaide zijn kop over de schouder en gluurde naar binnen. Zijn ogen vielen op een zwart witte kit die erg beschermend over een beestje stond. Hij mauwde dat het van hem was en plantte zijn poot stevig op het diertje. Dit interesseerde Orchis wel. De Bloodclanner stond op en kroop de nursury binnen. Hij keek naar de bruine apprentice en wees hem de deur. ''Oprotten.'' Zei hij tegen hem. Hij wou eventjes alleen zijn met deze potentiële kit. Hij huppelde naar voren en keek eens naar het beestje die hij gevangen had. ''Is dit je eerste vangst?'' Vroeg hij op ooghoogte.

Onderwerp: Re: Joy ma 27 apr 2020 - 22:24

Rudekit keek op van zijn vangst en begon tegen haar te roepen dat het zijn prooi was. 'Wow, rustig Rudekit. Ik wilde niet...' De Bloodclanner die net op wacht gestaan had onderbrak haar en zei dat ze moest oprotten. Haar nekharen sprongen recht op waardoor ze haar naam eer aan deed al waren het nog niet de manen die ze later ging krijgen, maar ze stonden al aardig op hun plek. 'Rot zelf op! Ik was met hem in gesprek!' beet ze de konijnachtige kat toe. Ze wist nog niet hoe gevaarlijk deze kater eigenlijk was en dat hij een van hun clan genoten al op zijn geweten had, maar ze was niet van plan hem te gehoorzamen! 'Dat is een rups Rudekit. Je mag hem houden en met hem spelen, maar eten zal ik je afraden ze zijn giftig voor katten.' miauwde ze vriendelijk tegen het kitten. Wat dacht die witte konijn wel niet? Zich in een gesprek te mengen? Elk kitten deed wel eens bits vooral als ze hun eerste prooi zelf gevangen hadden. Meestal waren het insecten, maar dat gaf niet weg dat ze nog in de leerfase zaten.

Onderwerp: Re: Joy di 28 apr 2020 - 1:21

Rudekit was helemaal op zijn pootjes getrapt. 'Wow, rustig Rudekit. Ik wilde niet...' Begon Manepaw. Niet mijn prooi stelen? Hij zou het nooit weten want een groezelige kater met een halve stompstaart dook op en kapte Manepaw's woorden af. Een bittere lucht kwam opsteken en Rude krulde zijn lippen op. Behoedzaam keek hij de nieuwe gast aan. Hij was geen Shadowclan! En ook die mocht zijn vangst niet stelen. De nieuwkomer en Manepaw begonnen te kibbelen over wie moest oprotten. Rudekit begreep het helemaal niet, dit was toch zijn den..! 'Is dit je eerste vangst?' Vroeg de Bloodclanner zonder zich voor te stellen. Rudekit knikte trots. Hij hield het groene ding nog steeds tussen zijn poten en keek er op neer. Het lag er een beetje levenloos bij. Daar ging alle pret. 'Dat is een rups Rudekit. Je mag hem houden en met hem spelen, maar eten zal ik je afraden, ze zijn giftig voor katten.' Verklaarde Manepaw op een vriendelijke toon. Oeff, de bruine Apprentice was niet uit op zijn prooi ehum..rups. Rude kende geen rups en bleek het nog eens giftig te zijn. Hij voelde zich een beetje brommerig worden. "Oh das niet leuk..." Zuchtte hij. "Maar ik hou hem wel, ik weet al wat de andere kittens gaan zeggen!" Hij kon niet wachten om het aan de andere kittens te tonen. Zij wisten vast ook niet dat het een rups was. "En wie ben jij?" Rudekit tuurde naar de Bloodclanner-zonder-naam. Een alarmbelletje ging af in zijn hoofd.

Onderwerp: Re: Joy wo 29 apr 2020 - 16:19

De vacht op zijn ruggengraat schoten overeind. Was hij niet heel duidelijk geweest dat ze OPROTTEN moest? Hoe dit kind gewoon eventjes tegen hem insprak dat hij zelf oprotten moest. De tom bracht zijn kop vlakbij die van de she-cat apprentice. Zijn stinkende adem blies hard in en uit als een stier die er klaar voor was om op de rode doek te rennen. Zijn nagels klapte uit en hij hief zijn kop hoog. ''Luister heel goed meissie..'' Fluisterde hij in diens oor terwijl hij zijn nagels in der schouder wou slaan en met zijn lichaamsgewicht haar tegen de grond te drukken. ''Heb je soms een verdomde hersenbeschadiging? Bloodclan is hier de baas en als ik jou OPDRAAG om OP TE ROTTEN dan doe je dat, begrepen? Slik heel gauw die brutale bek van je in, anders zorg ik er voor dat je nooit meer spreken zal.'' Mauwde hij rauw met zijn tanden ontbloot en half kwijlend in haar gezicht. Hij spuugde een klodder speeksel richting haar bek. ''Ik zeg het je nog een keer slijmerige kikker. Als je nu niet direct vertrekt dan ruk ik elke pluk vacht waar je zo trots op ben van je lijf af.'' Dreigde hij bloedserieus voor hij weer half overeind kwam en zijn vacht plat likte. Hij raspte zijn keel, schoot een waarschuwende blik naar de apprentice, en keek naar de kit die dus kennelijk een rups te pakken had. Het ding vroeg hoe hij heette. ''De naam is Orchis, en wie ben jij?'' Vroeg hij aan de zwart witte kind alsof er net niks gebeurd was.

Onderwerp: Re: Joy do 30 apr 2020 - 21:25

De verhalen waren dus waar! Ondanks dat ze wel wat treiteren had gezien was deze kat erger in zijn gedrag door haar tegenspraak, maar ze was niet van plan om zichzelf te laten verwonden. Manepaw sprong buiten zijn bereik niet omdat ze bang voor deze vlooienbaal was, maar ze wilde niet perse richting de medicijn den. 'Fout konijn, Cobra en Tallstar zijn dat. Jij daarin tegen bent niet meer dan onze krijgers.' Miauwde ze simpel terwijl ze mos begon te verzamelen. Maar Mane hield zich wel zo dat ze de bloodclanner gemakkelijk kon zien. 'Laat je geen muizenstaart in de bek leggen Rudekit. Dat is het niet waard. Wees trots op je eerste vangst, maar luister niet naar die leugens.' Mauwde de bruine poes nog voor de de mosbal die ze van het oude nest bij een gerold had in haar bek nam en ermee naar buiten wilde gaan.

Onderwerp: Re: Joy vr 1 mei 2020 - 22:29

De zwart-witte kitten voelde een koude rilling door zijn vacht gaan. Spugend van woede begon de Bloodclanner als een gek tekeer te gaan tegen de bruine apprentice. En Rudekit stond er naar te gapen, overdonderd door de hele woedeaanval. Zo kwaad was zelfs Blackwing nog niet op hem geweest. Rudekit's staart werd onbewust dik en op zijn hoede peilde hij Manepaw's reactie. Toen deze in de mate van het mogelijke met een koel hoofd reageerde, lukte het de kitten om zijn ontzag lichtelijk te onderdrukken. Hij was er zich van bewust dat de nieuwkomer niet de beste intenties had. Hij was tenslotte Bloodclan. 'Laat je geen muizenstaart in de bek leggen Rudekit. Dat is het niet waard. Wees trots op je eerste vangst, maar luister niet naar die leugens.' Volgde Mazepaw's raad voor ze een afgeleefde mosbal tussen haar kaken nam en ermee naar buiten wilde gaan. Rudekit wilde knikken. De rups was hij bijna vergeten. Al zijn haren rezen overeind toen de Bloodclanner, Orchis zo bleek, zich weer naar hem keerde en zijn naam vroeg. "Rudekit..." Antwoordde hij behoedzaam. Dit gaf hem de kriebels.

Onderwerp: Re: Joy