Soleil

Routnose was niet gezegend met een dikke vacht. Op zich heel fijn wanneer het zomer was en je niet altijd hoefde te hijgen en puffen, maar wanneer de koudere seizoenen kwamen was zij degene die altijd lag te rillen. Daarom was het ook geen vreemd zicht om de kleine medicine cat te zien zonnebaden in de vlekjes warm zonlicht die in het kamp rond dansten. Ze vroeg zich af hoe die arme Shadowclanners en Thunderclanners het zonder moesten doen, wat een koud leven moest dat zijn. Nee, na een lange dag was er niets waar ze zo van kon genieten dan nog eventjes opwarmen in het laatste beetje zonlicht voordat het avond werd, zoals ze nu ook aan het doen was.

&Snugglebug.

Ze werd uit haar doezelen gehaald door de stem van een clangenoot die haar begroette. Routnose opende haar oogjes en knipperde een paar keer, waarna ze de ander met een glimlach en een warme snor begroette. "Het laatste beetje zonlicht aan het opnemen?" ze knikte met een vriendelijke blik in haar groene ogen, die extra fel waren door de zwakke zon die ze liet oplichten. "Hm-hm! Kom je er bij?" sprak ze en tikte uitnodigend met haar staart op de grond naast haar. "Pas wanneer het echt zo koud word 's nachts leer je de zon waarderen," grapte ze goedgehumeurd tegen de ander.

Snugglebug kwam vrij dichtbij liggen, maar Rout vond dat niet erg. Het laatste streepje zonlicht was niet al te groot en zo konden ze er samen van genieten, terwijl hun lichamen elkaar ook no warm hielden. Twee kleine bloemetjes. "Maar als het warm is vervloeken we de zon," klonk er bedachtzaam en Routnose was meteen terug in de hetere zomers, waar iedere warrior zat te klagen over de zon die hun ruggen lieten branden. "Eigenlijk best vreemd."ze gniffelde zachtjes. "Ik denk dat we gewoon allemaal een stelletje mopperkonten zijn, altijd mopperen over dit of dat," sprak ze geamuseerd en sloot kort haar ogen tegen het felle licht. "Het zal vast ook wel koud zijn in de tunnels, niet?"

Snugglebug begon zichzelf te wassen in het zonlicht en Routnose volgde haar voorbeeld. Ze hield ervan om haar vacht schoon te houden, ookal wilde er nog wel eens wat stof of blaadjes aan blijven plakken. Toch, hoe vaak ze zichzelf ook schoon maakte, de geur van kruiden leek nooit van haar af te gaan. Met een glimlachje vroeg ze zich in zichzelf af of het ooit weg zou gaan wanneer ze geen medicine cat meer was, maar dat was een vrij vreemd vooruitzicht om bij stil te staan. "Veel te koud. In de hete zon is het fijn om even onder de grond te kunnen maar nu verkleum je tot op het bot" ze keek de ander wat bezorgd aan en haar instincten kwamen weer opdrijven zonder dat ze er erg in had. "Oh, kijk je wel uit dat je geen kou vat?" floepte er bezorgd uit voordat ze er erg in had. Iets te laat realiseerde ze dat ze waarschijnlijk als een moeder klonk die bezorgd tegen haar kit sprak. Een verontschuldigende glimlach kwam op haar lippen. "Sorry..." maar serieus, kijk wel uit. Ze voegde het er nog net niet aan toe. "Soms zou ik bijna naar Shadowclan gaan en vragen of we niet eens wat van hun dikke vacht mogen lenen,"ze grinnikte zachtjes bij het idee van een Shadowclan bontjas. Wel synthetisch, natuurlijk.