Different plans

Honorpaw had zich die ochtend goed vermaakt. De trainingen van Lucentnight waren meestal erg leerzaam en goed vol te houden, waardoor ze af en toe ook zelfstandig naar buiten kon om wat te oefenen. Vandaag was het moment daar, ze was van plan om haar sluiptechnieken wat op te frissen waardoor ze een muisje achterna had gezeten. Ze had het niet kunnen vangen, ze was niet goed genoeg om meteen succesvol te zijn en het zou wellicht ook wat geluk kosten om daadwerkelijk een prooi mee naar huis te nemen. Echter gaf de dochter van de Riverclan Leader nog niet op, ze moest en zou haar best blijven doen. De geuren van het prooi leidde haar echter zonder dat ze het door had steeds dieper en verder het territorium in, zo ver dat ze uiteindelijk nadat ze het zoveelste spoor was verloren, in een Twoleg plaats was aangekomen. Haar blauwe ogen gleden ongemakkelijk rond terwijl ze aan het randje van de aparte plek bleef staan. Het was dat ze niet snel bang was, maar ze vond het geen prettig idee hier lang te blijven. De parelgrijze kattin kon dan ook niet anders dan zich langzaam in het dichte struikgewas rondom een  van de tuinen te waadden en even nadenkend haar poot te poetsen. Ze had niet door dat er iemand was totdat er een Kittypet langs liep. Verrast keek ze naar het wezen dat ze altijd als minderwaardig had gezien, het niet leven van de buitenwereld en laten aanraken van Twolegs, dat was iets dat zeer absurd voor de jonge kattin aanvoelde. Verbaasd volgde ze langzaam de bewegingen van de ander terwijl ze haar poot in de lucht liet hangen alsof ze een standbeeld was. Ze had nog nooit een Kittypet gezien, het leven sprak haar dan ook nog niet aan. Ze had nog niet zoveel mee gemaakt dat ze levensmoe was en ze hield te veel van het ruisende water in Riverclan, de stemmen van haar clangenoten en de geur van verse vis.

Een andere geur kwam dichterbij, dit was eentje die ze herkende van Aegir, de naam van de kater die ze vroeger als zwarte geest en Ravenkit had  gekend. Geschrokken sprong de kattin overeind terwijl ze langzaam naar de Kittypet toe liep. ’Ehm, als ik jou was zou ik snel terug naar je twoleg, er komt een Bloodclanner aan.’ Mauwde ze met een frons op haar gezicht, het was niet alsof ze er iets tegen kon beginnen, Bloodclan was moordlustig en dat was iets dat Honorpaw niet eens kon indenken te zijn, laat staan dat ze daadwerkelijk iemand van het leven kon beroven. Lang duurde het niet voordat een bekend gestalte voor haar stond en Honorpaw verlangend in de richting van haar territorium keek. Was dit Crabkit? Ze had geen idee welke naam de ander had aangenomen, ook al had ze Aegir gesproken. ’Crab?’ Vroeg ze enkel, ze voegde niet het achtervoegsel kit erachter omdat ze al de leeftijd van zes Moons had behaald. Ze mocht wellicht niets goeds hebben gehoord over Bloodclan maar dat betekende niet dat ze geen respect kende voor de kattin waar ze vroeger mee had gespeeld en waar ze als een van de weinige geen ruzie mee had gehad.