Just one more sip

Met een zucht boog de kater zich over het kalme water voor hem. Hij had het verdiend, de rust, ja zeker wel hij had al de hele ochtend gejaagd in de stomme donkere vieze tunnels en hij werd het dan ook al gouw zat. Nou is het wel handig om even te vermelde dat de tom pas laat in de ochtend wakker werd door de stomme new leaf zon die besloot zijn hele dag te ruïneren maar dat was meer dan normaal voor de kleine kater. Hij kon zich niet eens meer de laatste dag dat hij kon uitslapen herinneren, oh wat was het leven toch zwaar voor de slaperige warrior. De tunneler gaapte even toen hij klaar was met vloeistof bij tanken en keek even uit over het grote grasland dat zijn clan hun thuis noemde. Het leek veel levendiger zo, met al het nieuwe leven dat zich om hen heen deed opbloeien nu het weer wat zoeter werd en ergens warmde het de chagrijnige kater wat op hij zou bijna glimlachen als er niet nog een kat besloot zich bij hem te voegen. De tom zuchtte en draaide zijn kop naar de warrior die zijn pad richting hem vervolgde " Ah great, altijd leuk andere te zien als je rust zoekt" mauwde hij met een scherpe sarcastische ondertoon in zijn stem.

+ Mottleshroud

De dunne poten van Mottleshroud roffelde in een regelmatig tempo over de al redelijke droge vlakte van het Windclan territorium. De kater maakte een smakkend geluidje met zijn mond smachtend naar een beetje water. Met zijn staart zwier in de lucht genoot hij verder van het lichte zonnetje dat zich op zijn rug bevond. Eindelijk werd het weer wat warmer, langzaam maar zeker. Dat betekende dat de dikke prooi weer zou terug keren. Al zou prooi altijd schaars blijven was het veel beter als in leaf-bare. Ondanks dat de kater genoot van het mooie weer betekende dat wel weer droogte, helaas. Maar elk voordeel had zijn nadeel. Je kon ook niet alles hebben hè. Hij spitste zijn oren toen het geluid van de stromend beek dichterbij kwam. Eenmaal bij the small leak zag hij dat hij niet alleen was. In een goed humeur voegde hij zich bij de Blazesong, hij trok zijn bek open om wat te zeggen, maar de rode clangenoot was hem voor. " Ah great, altijd leuk andere te zien als je rust zoekt" miauwde die met sarcastische toon. Mottleshroud zuchte even, altijd als hij in een goede bui was moest dat weer verpest worden door humeurige clangenoten. Hij zuchte en nam een slok van het water. "Ook hallo," murmelde hij.

Hij keek op en herkende Mottleshroud die zich ook al over het rustige water gebogen had "Ook hallo," murmelde hij. De kater zwiepte geërgerd met zijn staart en schudde zijn kop een beetje "Ik zei niet eens hallo" de sarcastische scherpe toon nog altijd op de voorgrond. "Nu al uitgedroogd?" ging de kater verder een kleine grijns op zijn gezicht " de dag is pas net begonnen". Even liet hij zijn blik over het gebied heen glijden en was voor het eerst een beetje blij met de tunnels waar hij zich voornamelijk gedwongen in vond, daar was het tenminste niet droog en warm, wat wel betekende dat het er erg koud kon worden in de koudere tijden maar in die tijd was gelukkig geëindigd.
srry beetje kort ;-;

Gulzig nam Mottleshroud nog een slok van het water voor hij zijn kop terug trok. Het koele water voelde fijn in zijn droge mond. Hij keek Blazesong even kort aan en wiebelde met zijn oren. "Ik zei niet eens hallo" miauwde de rode kater dan met nog steeds een scherpe toon sarcasme. Mottleshroud besloot het maar te negeren en boog zich weer voorover naar het water en nam nog een slok. "Nu al uitgedroogd?" in zijn ooghoek kon hij de lichte grijns op van zijn clangenoot zien. " de dag is pas net begonnen" vervolge Blazesong. Een lichte zucht verliet de mond van de oriental kater. Hij trok zijn kop weer terug en keer om zich heen. "En waar heb ik om jouw mening gevraagd?" zei hij toen simpeltjes. En ging zitten, zijn staart sloeg hij netjes over zijn witte voorpoten heen.

"En waar heb ik om jouw mening gevraagd?" vroeg mottleshroud. Geirriteerd zwiepte de rossige kater met zijn staart "Ik heb alle vrijheid om mijn mening te uiten mottleshroud, het is aan jou om hier op te reageren of niet" mauwde hij met een korte ophaal van zijn schouders "Bovendien zou het heel ongemakkelijk worden om hier beide in stilten te blijven zitten niet waar?" hij legde zijn blik weer op de kater, een speelse grijns op zijn gezicht. Als de kater zich dan perse bij hem moest voegen zou de warrior er in iedergeval het beste van proberen te maken wat inhield hem te gaan irriteren tot de kater zelf besloot weg te gaan. Voor blazesong zou weggaan te veel moeite koste...

Blazesong sloeg geïrriteerd met zijn rode staart. "Ik heb alle vrijheid om mijn mening te uiten mottleshroud, het is aan jou om hier op te reageren of niet" zei hij toen kort. Mottleshroud rolde eventjes kort met zijn relatief felle ogen, "Ja wist niet dat je boos zou worden." murmel hij dan en buigt zich voor over om nog een klein slokje te nemen niet wetend wat hij anders kan doen in de lichtelijk ongemakkelijke situatie. "Bovendien zou het heel ongemakkelijk worden om hier beide in stilten te blijven zitten niet waar?" en hij voelde de blik van Blazesong weer op zich branden. Hij trok weer terug van het water en sloeg zijn witte staart netjes over zijn voorpoten heen. "Zal het?" vroeg hij sarcastisch. En zuchte eventjes kort, soms had hij er echt een spuug hekel aan als zijn clangenoten zo kortaf deden terwijl hij een normaal gesprek probeerde te voeren. Hij spiegelde altijd, als iemand nors tegen hem deed, deed hij nors terug. En de gevlekte kater wist maar al te goed dat Blazesong zat te wachten tot hij weg zou gaan. Maar dan zou hij zijn zin krijgen. Nee, hij kon hier nog wel even blijven zitten.

"Ja wist niet dat je boos zou worden." murmelde de kater voor hij nog een slok van het koele water dronk. Boos? Even was de rossige kater in de war, hij was geirriteerd sure, maar boos? Oh dan had de kater het wel gemerkt als hij echt boos werd. Kort liets hij zijn blik over de moor runner glijden voordat hij aan hem uitlegde hoe ongemakelijk het zou worden als beide niks zouden zeggen. "Zal het?" antwoorde hij met een sarcastische toon die de rossige kater niet kon waarderen. Het was immers leuk totdat iemand het terug deed. Geergerd ademde hij uit "Pretty sure yeh" antwoorde hij, teleurgesteld dat de kater nog steeds niet vertrokken was. "Dan zitten we hier maar, in stilte, also we boos zijn op elkaar ofzo..en de laatste keer dat ik het checkte hebben wij nog geen ruzie gehad " de kater sprak speels maar met een betweterige ondertoon in zijn stem