Nynke 3255 Actief Throw me to the wolves, and I will return leading the pack.
| |
| Onderwerp: My favourite things di 14 apr 2020 - 21:58 | |
|
Met een slome tred wandelde Swallowflight door het Thunderclan territorium. Ze was helemaal vrij. Geen apprentice, geen kittens die super veel aandacht vroegen, geen problemen die haar dwarszaten. Ze had rust. Het kon wel eens zo zijn dat Swallow zelfs sinds haar geboorte niet meer zo'n vrij gevoel had gehad. Er was altijd wel iets geweest: Coalkit die weer eens irritant was, Bloodclan, pestende kittens, nog eens Bloodclan, Hazelkit waar ze verliefd op werd maar de gevoelens niet wederzijds waren, Bloodclan, stomme mentoren, Bloodclan, Bloodclan... de journey. Herondulcet's dood. Kittens. Stomme haarballen die niet naar haar wilden luisteren. Poeh, het verbaasde haar dat ze niet zoals Snowdance haar eigen noodlot nam, want als ze er zo over nadacht was het op sommige momenten best verleidelijk geweest om even uit een boom te vallen of stiekem doodsbessen te eten. Maar goed. Ze was er nog! En nu was Swallow ook niet van plan om binnenkort het loodje te leggen. Nee nee, ze was klaar voor de volgende stap, ook al wist ze niet zo goed wat dat precies moest zijn. Nieuwe partner? Zat ze niet echt op te wachten. Nog een apprentice? Kon best, maar was niet echt een uitdaging meer. ThunderClan verlaten en Rogue worden? Never. Kittens? Ha! Een keer, nooit weer. Dat was het verschrikkelijkste moment in haar leven (sportvan dan). Terwijl ze zo verdwaald was in haar eigen gedachtes vonden haar poten de weg richting de Fourtrees. Haar favoriete plaats to be, want daar waren nog wel eens interessante gesprekken en discussies. Nota bene mocht daar nooit gevochten worden, want dit was een heilige plek. Ze nam de geuren in zich op. Ze rook elke Clan, en vaag een of andere Rogue of Bloodclanner die het lef had om zich hier te bevinden. Eén geur was erg sterk, namelijk de geur van Windclan. Ah, haar favoriete Clan! Na Thunderclan dan. Ze vond Windclanners altijd erg vriendelijk en Thunderclan en Windclan waren elkaar altijd wel redelijk goedgezind. Dus stapte ze uit de struikjes en zocht met een nieuwsgierige blik in haar ogen de Windclanner die hier moest zijn. Haar ogen landden op een zwarte poes, net zoals zij, die een eind verderop was. "Crowcall!" begroette Swallowflight van een afstandje, waarna ze op haar plek bleef staan en afwachtte wat de ander zou doen. Ze hoopte op een goed gesprek met de ander, immers waren ze tijdens de journey en in de mountains altijd vriendschappelijk met elkaar omgegaan.
- Crowcall eerst (:
|
|
Floriske 2347 Actief When you're broken
there's no assurance
you made a better place
| CAT'S PROFILEAge: 58 manenGender: She-cat ♀Rank: - (ooit Senior Tunneler van WindClan) |
| Onderwerp: Re: My favourite things zo 26 apr 2020 - 11:38 | |
| Ze lag aan de voet van een van de bomen en voelde zich aangenaam klein. Niet klein zoals ze tegenover Bearclaw was geweest, niet klein zoals in de enorme leegte die het WindClanterritorium was, maar klein zoals ze zich tussen de bomen van de Redwoods had gevoel, klein tussen kalme reuzen. Ze was gewoonlijk zichtbaar klein, zichtbaar zwak, altijd een makkelijk slachtoffer, maar bomen zagen geen prooi, ze zagen haar simpelweg niet. Voor hen bestond ze niet, zelfs niet als ze haar nagels in hun bast zetten, zo'n kat die te klein, te insignificant was om hun aandacht waard te zijn, maar ze protesteerden dus ook niet als ze beschutting zocht tussen hun wortels. Ze veroordeelden haar niet. Ze spitste haar oren bij het horen van geritsel, en hief haar kop. Haar lijf volgde toen ze de andere zwarte kat herkende en bij de vrolijke toon van Swallowflights stem verscheen er zelfs even een glimlach op haar gezicht - tot dat moment nog ingehouden voor het geval Swallowflight veranderd was gebleken, teruggedraaid naar een pre-journey versie die andere clans haatte, zoals de meeste katten. "Het is goed je te zien", miauwde Crowcall vriendelijk, voorzichtig over een grote boomwortel heen stappend om bij de ThunderClanner te komen. |
|