Silent noise

De zwarte kattin rende in een hoger tempo dan ze prettig vond. Het liefst zou ze gewoon lopen maar dat maakte de kans dat ze iemand tegenkwam die een gesprek probeerde te beginnen enkel groter. Soms was ze al het gedoe even zat en had ze tijd voor zichzelf nodig. Het probleem was alleen dat er bijna altijd wel iemand wilde praten. Dus ze moest doen alsof ze druk met iets bezig was of haast had. Daarnaast was een plek waar katten minder vaak kwamen een goed idee. Haar keuze was deze keer gevallen op de plek met het meeste kabaal. De waterval.

Rust vinden in de herrie was alleen nog zo makkelijk niet. De kattin zat met haar oren in haar nek gedrukt en haar staart om haar lijf geslagen in de buurt van het vallende water. Alleen de rust? Die kwam niet. Met een gefrustreerde zucht stond ze op, waarna ze de vocht uit haar vacht schudde. Rust kon ze hier niet vinden, maar alleen zijn bleek ook al te veel gevraagd. De wind bracht de geur van een van haar clangenoten met zich mee. Zodanig sterk dat ze niet ver weg kon zijn. "Hallo Blossomflower", sprak Cinderpaw terwijl ze richting de bebossing liep. Dan maar wel praten, zelfs als ze de ander nog niet eens kon zien.

[Eerste post voor Blossomflower]

Het geluid van vallend water deed haar arme oren nu al pijn, zeker naarmate ze dichterbij kwam bij de woeste waterval. Ze had het nooit echt een fijne plek gevonden, zo luidruchtig, zo gevaarlijk, nee zij bleef liever zo ver mogelijk bij het natuurverschijnsel vandaan. Maar vandaag voelde ze zich avondtuurlijk bovendien kwam ze er toch langs op haar route stroomopwaarts. Misschien was het haar haat voor de plek of misschien was het haar hoop niemand tegen te komen dat ze zich zo verbaasd voelde wanneer de geur van een clangenoot haar systeem binnen kwam. Even zuchtte e poes, daar ging haar kans op rust maar aan de andere kant, zo erg was het toch niet? Even een gezellig praatje?
"Hallo Blossomflower" wist de poes de ander horen zeggen over het kei harde gedreun van het water een stukje verder op. De poes wende haar zachte blik naar de bron van het geluid, Cinderpaw. Ze glimlachte vriendelijk en wachten even tot de apprentice dichtbij genoeg was om echt goed verstaanbaar te zijn. Blossonflower kon veel maar hard praten was duidelijk niet 1 van haar talenten. "Oh hey cinderpaw" mauwde ze met een warme vriendelijk stem "Kijk uit bij de fall ey, het is geen mooie val denk ik" waarschuwde ze de jonge poes kalmpjes "voor zo ver vallen mooi kan zijn. De poes kon het niet eens in d'r opbrengen om ook maar even te denken aan wat voor tragedie het zou zijn als ook maar iemand naar beneden zou donderen, al helemaal zo'n jonge poes niet.

Beetje bij beetje werd er meer vacht zichtbaar en kwam de calico kattin in beeld. De kattin gaf een vriendelijke glimlach maar sprak pas toen Cinderpaw dichterbij was gekomen. "Oh hey cinderpaw", begroette de kattin haar. "Kijk uit bij de fall ey, het is geen mooie val denk ik", waarschuwde de kattin haar. "voor zo ver vallen mooi kan zijn." Cinderpaw fronste kort. Ze was echt geen kitten meer of een apprentice die hier voor de eerste keer kwam. Maar goed, waarschijnlijk was het niet vervelend bedoeld. "Wat komt u hier doen?" vroeg ze terwijl ze zich netjes probeerde op te stellen. Deze kattin was een warrior van haar eigen clan dus dan moest ze zich wel een beetje netjes gedragen. Warriors waren degene die hun respect hadden verdiend en deze waren van haar eigen clan. Die van de andere clans waren maar wat minder. Andere clans waren niet zo geweldig als Riverclan natuurlijk.

"Wat komt u hier doen?" vroeg de apprentice netjes. Blossomflower glimlachte, de donker gekleurde poes straalde heel wat respect uit voor haar jonge leeftijd, ze kon het wel waarderen. "Ik was van plan wat te gaan vissen stroomopwaards, waar de rivier wat kalmer is" vertelde ze haar kalmpjes. De poes mocht dan niet de beste vechter aller tijden zijn maar met haar vis kunsten was zeker niks mis. Ze hield ervan om een hele dag lang te vissen, het water wist de stressvolle kat altijd goed te kalmeren, het hielp haar de stress los te laten. "Als je wilt kun je meekomen?" stelde ze voor "Ik weet zeker dat de clan wel wat extra vis kan gebruiken, bovendien is ieder extra beetje oefening goed voor je" haar stem was zacht en nog maar net te verstaan over het harde geluid van het water een stukje verderop maar ze hoopte het bericht goed te hebben overgebracht aan de apprentice

Blossomflower glimlachte voor ze antwoord gaf. De calico kattin leek het respect wel te waarderen. "Ik was van plan wat te gaan vissen stroomopwaarts, waar de rivier wat kalmer is", reageerde ze. De zwarte apprentice knikte begrijpend. Terwijl er van haar als apprentice niet veel werd verwacht, hadden de warriors hogere quota. "Als je wilt kun je meekomen?" stelde Blossomflower voor. "Ik weet zeker dat de clan wel wat extra vis kan gebruiken, bovendien is ieder extra beetje oefening goed voor je", vulde de warrior aan. Dit was niet echt een keuze. Wilde ze dat de warrior een goed beeld van haar kreeg, dan ging ze mee. Vond ze dat niet nodig, dan niet. Toch was haar antwoord zonder twijfel. "Natuurlijk", sprak ze met een knikje. De extra training had ze hard nodig. Ze was door ziekte een moon later apprentice geworden maar ze was niet van plan om ook een moon later dan haar siblings warrior te worden.

Tot haar opluchting leek de apprentice het hiermee eens te zijn toen deze knikte en een instemmende natuurlijk gaf. Een bredere glimlach verscheen op haar zachte snoet "Gelukkig" mauwde ze dan ook een heel stuk kalmer dan ze daarvoor gesproken had voor ze zich omdraaide en haar weg richting het kalmere gedeelte van de rivier vervolgde. "Wie is je mentor trouwens?" vroeg ze haar kalmpjes toen ze even stopte met lopen en haar blik op de poes legde om zeker te weten dat deze haar volgde.

"Gelukkig", reageerde Blossomflower met een brede glimlach. De calico begon voor haar uit te lopen, dus volgde Cinderpaw een vossenlengte achter haar. Tegen de tijd dat ze een stukje van de waterval vandaan waren, stopte de warrior met lopen. "Wie is je mentor trouwens?" vroeg ze, haar blik inmiddels op haar gericht. Was dat niet een van de dingen die je hoorde te weten, al helemaal als warrior? De namen van de katten in de clan en de koppels van partners en mentoren met hun apprentices? "Sinds twee ceremonies geleden Stormlight." Ze besloot er voor nu niet meer aandacht aan te geven op een klein ding na. "Is er iets mee aan de hand dan?" vroeg ze. Natuurlijk wilde ze wel weten waar deze vraag nou eigenlijk vandaan kwam.