8 Actief
| |
| Onderwerp: Peaceful evening. zo 5 apr 2020 - 23:27 | |
| De avond begon te vallen en het kamp bruiste van leven. De meeste katten waren inmiddels teruggekeerd van hun jacht, training of patrouille en het zou nu niet meer lang duren eer dat de avondpatrouille zou vertrekken, maar dat zou nog niet zijn voordat iedereen gegeten had en dus was het vrij druk in het kamp. Er waren momenten dat Greypaw daar niets van moest hebben en dat ze zich liever terugtrok, maar er waren nog meer momenten dat ze er juist wél van genoot. Ze hield ervan om in haar Clan te zijn, om onderdeel uit te maken van de groep sterke katten die ThunderClan vormde. En ze vond het leuk om katten beter te leren kennen waar ze nog niet echt mee had gesproken. Ze was loyaal tot het einde en dus was het voor haar vrij belangrijk om banden te scheppen met haar Clanmates, al zonderde ze zich ook vaak genoeg af als ze even alleen wilde zijn. Het was een beetje van dit en een beetje van dat en voor Greypaw werkte dat prima. Dit was echter een avond dat Greypaw echt zin had om een leuk gesprek met iemand te starten en toen ze Lionpaw afgezonderd zag zien van de rest, greep ze dan ook direct haar kans. Ze pakte een dikke muis op die ze samen konden delen en liep naar de she-cat toe. “Hé, Lionpaw,” sprak ze op een vrolijke toon. “Hoe was je training vandaag?” Ze gooide de muis naar Lionpaw toe en grijnsde. “Jij mag de eerste hap hebben.”
+ Eerste post voor Lionpaw |
|
Chi 577 Actief "Wherever life plants you, bloom with grace."
| |
| Onderwerp: Re: Peaceful evening. di 7 apr 2020 - 22:31 | |
| "You will never know what will come from your actions but if you do nothing, no results will be made" - lionpaw De rood met witte kattin liet zich uitgeput op de grond vallen. De eerste paar seconden dat haar poten haar lichaam niet moesten dragen, voelden hemels aan. Toen Eveningglow had gezegd dat ze de training niet zou moeten onderschatten had ze niet verwacht dat het zo zwaar zou zijn. Maar het gevoel van uitputting voelde aan als voldoening. Het gaf aan dat ze iedere dag opnieuw haar alles gaf, wat haar ooit tot een geweldige warrior zou maken. Nouja, dat hoopte ze toch. Al deze moeite voor niks... dat zou pas zielig zijn. Dan had ze even goed direct elder kunnen worden. Lionpaw wou geen alledaagse krijger zijn later. Ze wou hét van hét zijn. De kers op de taart. Daarom dat ze elke dag opnieuw haar uiterste best deed tijdens haar trainingen. Het feit dat haar poten nu zo zeurden waren dus een goed teken. Echter werd haar moment van rust abrupt onderbroken toen een ze een muis voor haar kop zag vallen. Sinds wanneer vielen muizen zo voor haar poten? Nouja, in dit geval voor haar kop afgezien het feit dat ze op de grond lag. Als dat bij het jagen ook maar zo gemakkelijk ging... De woorden die volgden deden haar even opkijken. Ze herkende de grijze kattin als Greypaw. Een korte glimlach verscheen op haar gelaat, waarna ze zich omrolde en terug overeind sprong. "Hey Greypaw. En dankjewel! Ik verging bijna van de honger." gaf ze toe, waarna ook een klaaggeluid haar maag verliet. Een scheve grijns sierde haar kop hierbij, waarna ze zich voorover bukte en een hap van de muis nam. Het vlees was lichtelijk taai, maar alles was goed genoeg op de moment, zolang haar honger maar werd gestild. "Zwaar... Eveningglow laat er geen gras over groeien.. En bij jou?" miauwde ze, waarna ze met haar voorpoot de muis de kant van Greypaw opschoof.
|
|
|