Beauty never dies

Haar rode vacht kwam er altijd het beste uit als ze in de zon stond. Door haar patroon, leek haar vacht wel een donker oranje kleur, met lichte stukken tussendoor. In de schaduw was ze nog steeds aardig rood hoor, maar vooral in de zon was dit goed te zien. Dan leek haar vacht soms wel donker rood, maar daar had ze ook haar naam aan te danken. Crimson, een diep rode kleur, verwijzend naar haar vacht. Ze likte haar lippen even terwijl ze op één van de stepping stones hupste. Het werd wat kouder maar zelfs als hier de zon er even op stond waren de stepping stones toch ietsjes warmer dan de rest. En iedereen die haar kende wist dat ze van warmte hield. Die kou mocht even heel snel weg gaan, dat wist ze al heel snel. Maar zij had het hef niet in handen helaas. En alsof deze dag niet erger kon! Had ze ook niemand kunnen vinden die met haar mee wilde het territorium heen. Het was toch erg?? Ze zuchtte dramatisch en strekte zichzelf uit op de steen, waarna ze er op ging liggen en haar staart om haar heen krulde. Kijk! Als ze nu nog de sunning rocks hadden kon ze daar lekker op liggen! Maar nee hoor!

Ze vond het verschrikkelijk dat ze niet de sunningsrocks hadden, weet je wel niet hoe perfect de sunningsrocks waren? De stenen werden heerlijk warm van de zon en niet alleen dat, je lag precies lekker in het zonnetje. Nee hoor, zij moest het doen met de stenen die ze konden gebruiken om naar de grens van ThunderClan te gaan. Die ze moesten gebruiken om naar ThunderClan te gaan mochten ze dat willen. Ze snapte nog steeds niet waarom ze die domme heatherfields moesten hebben als ze deze perfecte plek konden stelen van de Thunderclanners. Maar goed, ze moest het doen met wat ze had en daardoor moest ze op deze relatief warme steen liggen. Ze moest geen haar anders liggen, want anders zou ze zo de rivier in vallen en geloof haar-- die was k o u d! Daar wilde ze dus echt niet in gaan vallen. "Hey!" klonk er echter, waardoor ze met haar rode oortjes draaide en haar groen-gele ogen naar de ander draaide en even knipperde. Wat? Ze deed hier niks verkeerds en daarbij betwijfelde ze of de kater een haar ouder was dan zij was. Betekende dat dat zij meer volwassen was? Waarschijnlijk niet haar kennende, maar goed dat maakte nu niet uit. "Hallo! Je bent hier zeker ook om de zon te aanbidden?" Sprak ze met een warme glimlach tegen de kater terwijl ze genietend even haar ogen sloot van het zonnetje. Zelfs de koude winterzon was heerlijk om in te liggen en ze zou het zeker niet erg vinden om dat met iemand te delen, ze vond het toch maar niks zo alleen te zijn. "Ik bedoel, is het geen prachtige dag vandaag? De zon is héérlijk!" Sprak ze half spinnend tegen de andere kater.