Papermoon

Het aantal slaap dat hij had gehad sinds Tallstar er vandoor was gegaan was zeker niet veel, maar genoeg om hem gaande te houden door de dag heen. De zon was al begonnen met zakken en hij wist dat als hij niet binnenkort terug zou gaan naar het kamp er toch wel vragen zouden komen over waar hij was. Dat bleef toch lastig tenslotte. Ze waren net in de steek gelaten door hun leider en hij zou het niemand kwalijk nemen om hetzelfde van hem te denken, maar hij hoopte toch dat ze er genoeg vertrouwen in hadden dat hij ze dat niet aan zou doen. Hij zou de clan niet achterlaten zonder een leider en deputy. Dat nam niet weg dat hij wat rust af en toe wel op prijs stelde. Hij had nu tenslotte alle taken van een leader en deputy uit te voeren en hij kon het wel onderverdelen bij de senior warriors, maar uiteindelijk was hij nog steeds degene die er verantwoordelijk voor was. De little creek stroomde gelukkig nog, wat goed was. Ze konden het er niet ook nog bij hebben dat het stroompje bevroren zou raken en ze van verder hun water zouden moeten gaan halen. Hij nam een paar slokken water, voor hij zich neerzette naast het stroompje.

[Inkspots]

Hij voelde een klein briesje door zijn vacht heen gaan, terwijl hij hier zo zat. Voor een moment kon hij geloven dat alles gewoon goed was en dat alles niet gebeurd was, maar hij werd al snel weer teruggeroepen naar de realiteit door een stem van een van zijn clangenoten. De ander leek altijd even vrolijk te zijn en begon dan ook over dat het een prachtige dag was. Ook al als je het hem vroeg waren er wel mooiere dagen geweest. Zeker nu kon hij moeilijk het mooie van een dag in zien, maar toch liet hij een wat waterige glimlach naar de kater zien. "Ik zou het niet direct prachtig noemen, maar het is wel een van de betere." Het was ook lastig om nu een dag prachtig te noemen terwijl er eigenlijk zo'n domper overheen lag de hele tijd.

Hij was er zeker van dat de ander het niet zo inzag als hij deed. Het was tenslotte ook niet alsof alles voor iedereen tegelijk kwam zoals het bij hem deed. Hij kon alleen niet helemaal inzien hoe het voorstel van de ander hem zou moeten helpen. Zijn vorige relatie was tenslotte niet bepaald goed geëindigd als je het hem vroeg. "Heb dat eens geprobeerd, liep niet zo goed af." En wie wilde nou met hem? Zo jong was hij niet meer. "En zo jong ben ik ook niet meer dat iemand me nog zou willen." Dat was hem wel steeds meer op aan het vallen. Er waren zoveel jonge katten in de clan, dat hij zich ondertussen toch wel wat ouder begon te voelen. Hij zou dan ook nog eens opa worden, iets dat er alleen maar aan toe zou voegen dat hij ouder werd. Ook al waren er genoeg die nog veel jonger waren toen ze opa werden, maar hij was gewoon laat begonnen met alles.

Leeftijd was maar een nummer? Dat was misschien wel zo, maar hij was er vrij zeker van dat de echt jonge katten nooit zoiets bij hem zouden kunnen denken. Toch leek Inkspots ervan overtuigd om hem een date te regelen. Het zou misschien hooguit een leuke dag opleveren, maar kon hij zich die tijd op het moment veroorloven? Waarschijnlijk zou het maar een saaie boel worden als hij zich niet wist te focussen op de ander, maar constant in zijn eigen gedachten verzonken was. "Ik denk niet dat ik het heel gezellig zou kunnen maken momenteel." Dat was iets waar hij vrij zeker van was. Het liefste had hij dan ook niet dat iemand een hele dag met hem opgescheept zat nu, dat zou zonde voor de ander zijn.

Zou hij zich echt kunnen ontspannen als hij er voor even tussenuit zou gaan? Maar wat zou er dan van de clan worden? Hij was de enige die momenteel de leiding had, er was geen ander die naast hem stond, dus kon hij het zich echt veroorloven. Zijn gezicht vertrok dan ook wat toen hij erbij stil stond. "Ik kan de clan niet zolang alleen achterlaten." Wat moesten ze wel niet denken als ze erachter kwamen dat hij er tussenuit gegaan was om plezier te hebben met iemand? Wat als er wat zou gebeuren? Dat zouden ze hem nooit vergeven. Waarschijnlijk zou hij zich ook de hele tijd er zorgen over maken en dat kon toch niet leuk zijn voor de ander? En wat als het wel een kat was die hem zou kunnen helpen met alles vergeten voor even? WIlde hij dat zelfs wel? Wilde hij hemzelf toestaan dat hij plezier had, terwijl alles eigenlijk overhoop lag?

Het was zeker waar dat hij de clan aan iemand anders over zou kunnen laten voor een middag, maar hij was ergens bang dat het precies op dat moment mis zou gaan. Dan zou je net zien dat er iets zou gebeuren waar hij voor nodig zou zijn. Inkspots leek er ook aardig opuit te zijn om hem een goede middag te bezorgen een keer en misschien moest hij gewoon toegeven. Ze zouden hem desnoods wel kunnen vinden als er echt wat mis ging terwijl hij weg was. "Een middag moet kunnen, zolang ze me maar kunnen vinden wanneer ik nodig ben." Wat eigenlijk inhield dat hij niet buiten Shadowclan territorium zou gaan als hij het kon voorkomen. Maar hij ging er vanuit dat de kater dat wel zou weten. Hij vroeg zich alleen wel af hoe de kater van plan was om iemand voor hem te vinden en ook zover te krijgen dat diegene wel een middag met hem door zou willen brengen.

Hij was heilig overtuigd dat de kater toch echt wel een keer een middagje gemist kon worden. Er waren zat katten die capabel genoeg waren om goed voor de Clan te zorgen terwijl Acorndust eventjes er tussen uit glipte. Hey, er stond ook nog eens iemand recht voor zijn neus die capabel genoeg was om de clan te leiden! Toch? Hij was toch de perfecte kandidaat voor de oudere kater om te kiezen. Kijk nou zelf, wie zou hem nou niet serieus kunnen nemen? Hij was juist super serieus. Altijd al geweest. Super loyaal ook echt hoor. Daar hoefde Acorn zich toch geen zorgen over te maken?? Hij zou gewoon alles even fixen voor die oude knar voor hem en dan zou hij ook weer wat plezier hebben in zijn leven in plaats van constant sad en bezig te zijn. Beetje plezier in je leven moest iedereen toch hebben, anders kon je beter niet leven. Dat was een beetje zijn motto, he. "Een middag moet kunnen, zolang ze me maar kunnen vinden wanneer ik nodig ben." sprak de kater tegen hem, waarop hij meteen knikte. Natuurlijk! Natuurlijk! Hij wist zelf toch ook wel dat hij de kater niet aan het andere kant van het bos kon droppen voor een date... nee oke dat had hij misschien wel willen doen, dus hij moest dat eventjes schrappen uit zijn brein. Oeps. "Natuurlijk! Ik weet dan ook de plek waar je de date doet, dus ik kan iedereen ten alle tijden vertellen waar ik je voor het laatst gezien heb!" sprak hij met een brede glimlach op zijn gezicht. Hey, hij kon heus wel wat hoor! Dit was allemaal geen probleem voor hem, daar hoefde de kater echt niet bang voor te zijn hoor. "Dus relaxxxx, ik fix het allemaal wel. No problemo." sprak hij met een grijnsje op zijn gezicht.

Waarom hij hieraan toegaf wist hij nog steeds niet goed. De vorige keer was het ook gewoon gelukt om iemand te vinden zonder dat hij op een date was gegaan met iemand random, maar achteraf bleek ze voor hem gekozen te hebben voor zijn rang. Dat was dan ook waar hij niet op hoopte. Dat het iemand was die zich anders zou gedragen zodra bekend was wie hij was. Toch hoopte hij dat Inkspots dat wel begreep. Tenslotte zou hij zich niet zomaar openstellen naar iemand, maar een date kon dan misschien nog niet zoveel kwaad hiervoor. "Oke, laat maar weten waar en wanneer, zodra het zover is." Hij kon nu moeilijk terugkrabbelen op wat hij net al toegezegd had. Of het verstandig was om dit in de poten van Inkspots te leggen wist hij niet, maar het een keer proberen kon altijd.

Hoe graag hij ergens nog terug wilde krabbelen, wist hij dat dit moeilijk zou kunnen. Hij ging er dan verder ook niks over zeggen en hield zijn mond dicht terwijl de kater door bleef gaan over dat hij alles zou regelen en de poes van zijn dromen zou vinden. Hij had er niet veel vertrouwen in dat dat zou lukken, maar hij kon het altijjd proberen en zien waarmee de ander zou komen. En als het niks was zou vast niemand het hem kwalijk nemen als hij direct weer terug naar het kamp zou keren. "Ik zie je straks," Sprak hij dan ook voor hij weer begon te lopen. Hij zou nog even wat gaan rondlopen voor hij weer terug naar het kamp kon om de rest van de clan weer te moeten aanhoren. Wie weet wat ze weer over te klagen zouden hebben vandaag.

[Topic uit]