3
Actief
| |
|  Onderwerp: lelijk maar lief  vr 3 apr 2020 - 14:58 | |
| 
Pinky bibberde. Arme stakker had het erg koud. Toen hij in zijn mama's buik had gezeten had hij bijna geen vacht ontwikkeld maar toen hield haar buikje hem nog warm. Nu was hij geboren en was zijn mama snel daarna ter overlijden gekomen. Gelukkig had hij toen een oma, haar naam wist hij niet meer zo goed. Hij was ook nog jong eh. In ieder geval, oma was ook ineens weg: Sinds een dag of twee, en nu lag de half naakte kitten koud in zijn nest verstopt. Zijn staartje trilde en zachtjes piepte hij zielig. Zijn nestgenootjes konden hem ook niet warm houden, want ook zijn zusje was nu weg, nog een warmtebron minder. Iedereen ging weg en Pinky vond dit meer erg vervelend. Sipjes hief hij zijn kop en tuurde met zijn wazige oogjes rond. Een veertje kleefde op zijn kopje toen hij uit zijn nest gekrompen kwam. Hij ging opzoek naar melk, want melk maakte hem warm. Misschien kon hij daarna, wanneer hij opgewarmd was, zijn zusje en oma vinden. Mama zoeken deed hij niet, want als jonge kitten herinnerde hij haar ook niet meer. Logisch; Pinky had zijn oogjes nog niet eens open gehad toen zijn mama zich bij de sterren had gevoegd. Met wankelende pootstappen liep hij rond en keek met knipperde ogen om zich heen. Bij de eerste en de beste kat die hij tegenkwam ging de tom er op af. Haar zwart witte vacht gaf maakte iets comfortabel: want ook hij had zwart in zijn 'pels'. Zonder enige teken van aanwezigheid kroop de kitten onder haar staart door en zocht naar haar buik. Smakkend probeerde hij naar melk te zoeken en gaf kleine likjes en kusjes tegen de lichaam aan van de onbekende she-cat.
- Baneflower 1st
|
|
