De borders waren altijd een plek die hij zorgvuldig controleerde. Rogues en BloodClan lagen hier altijd op de loer en met wat er was verteld in de Profecy nam hij geen risico's. Hij liep nu misschien alleen langs deze grens maar later vandaag zou er nog een Patrol langskomen die nog een controle deed. Alles leek rustig te zijn hier bij de grenzen, net toen hij wilde afbuigen om terug naar het Camp te gaan rook hij een aparte geur die hij niet gelijk kon plaatsen.
Rustig liep hij nu toch rechtdoor, wat die geur ook was het was nodig om te zien of er geen gevaar voor zijn Clan aan zat. Hij vouwde zijn oren naar achter toen de geur sterker werd en hij uiteindelijk een kat zag. "Wat moet dat hier?" gromde hij en trok zijn bovenlip op om zijn tanden te ontbloten. Indringers waren hier niet welkom.

De ogen van de gevlekte kater vernauwden zich tot sikkels toen de kat tegenover hem zijn kop in zijn nek gooide. “Kom… vrede…” miauwde de ander toen waarop hij een grom ten antwoord gaf. “Jij hoort hier niet” bromde hij alleen en hield de bewegingen van de ander nauwlettend in de gaten. 'Ik heb hulp nodig. Niemand heeft me tot nu toe kunnen helpen. Alsjeblieft ze is ziek en ik weet niet wat ik moet doen om haar beter te kunnen maken?.' miauwde de ander en hij snoof. “Vind je het gek dat niemand je helpt? Je hoort niet in Clangebied. Wie is ‘ze’?” miauwde hij argwanend. Hij mocht de andere kat misschien wel gelijk willen aanvallen maar als er een kitten in gevaar was zou hij die niet negeren. “Een kitten?” vroeg hij en keek met een frons naar de kat tegenover hem die aanbood prooien te gaan vangen in ruil voor hulp. Wat, op hun gebied dan of wat was hij van plan?

'U bent ook de eerste waar ik hulp bij verzoek. Eerst ben ik buiten de clans op zoek naar hulp gegaan. Maar ze kwamen niet tot waar zij in haar nest ligt.' miauwde de kater snel en hij keek hem even verbaasd aan. Waarom zou een kat niet tot aan een nest kunnen lopen en wist de kat hier tegenover hem wel waar het om ging. 'Ze is ouder dan ik, maar ze wil niet eten nog drinken. Ik ben al dagen aan het zoeken naar hulp.' ratelde de kater door en hij stak zijn poot op om hem tot stilte te manen. "Jij bent al lang geen kitten meer, en zij dan dus ook niet" miauwde hij en hij wiebelde met zijn oren. 'Wees gerust de prooi zal van buiten jullie territorium gevangen worden, nog zal ik de geurgrens over gaan om het te brengen.' vervolgde de kater en hij snoof. "Ga terug naar je Twolegs Kittypet, WindClan kan je niet helpen met wat je vraagt" miauwde hij met een zwiep van zijn staart. Als het om een kitten gegaan was had hij hem wel geholpen maar het ging niet om een kitten. Hij stond op en draaide zich om om weg te lopen en stopte toen even om diep uit te ademen. Hij kende wel een plant die hielp om eetlust op te wekken maar het was niet aan hem om die weg te geven, dit was geen Clankat en daardoor alleen al kon hij niks voor hem doen. Hij draaide zich nog half om. "Bespaar jezelf de moeite Kittypet, de Clans kunnen je niet helpen omdat je niet een van ons bent"

De frons op zijn voorhoofd werd dieper toen de Kittypet begon over de toestand van ‘’haar’’ en hij vouwde zijn oren wat naar achter. Hij had hier part nog deel aan en met de manier waarop de Kittypet hem probeerde hem een schuldgevoel aan te praten maakte hij zijn situatie niet beter. “Daar zit het verschil hem in Kittypet, jij bent jij en wij zijn een Clan. We zorgen voor onszelf” miauwde hij bars en snoof. De tillingen die door de Kittypet gingen waren duidelijk te zien en zijn angstgeur werd ineens groter en groter. Kort trok de gevlekte kater zijn lip even op, als de Kittypet poot op zijn territorium zette zou hij een groter probleem hebben. “Ga naar huis” miauwde hij en draaide zich toen van de Kittypet af om terug te gaan naar zijn Clan.

Topic uit