Extreme uitstelgedrag [Med. Cat App Ceremonie]

_{De avond viel, katten verzamelden zich om samen te tongen en het leek even alsof de Clan weer helemaal normaal was. Alsof er niks aan de hand was. Alsof Chivysniff geen zelfmoord gepleegd had, alsof Warhound geen moord had gepleegd. Oké fair, dat laatste kon de rest ook niet weten, want Coyotespirit hield braaf haar mond. Niet alleen omdat Warhound haar vriend was, maar ook uit angst. Ze wilde helemaal niet sterven, en aangezien ze wist dat Warhound kennelijk in staat was om in koele bloede te doden, ging ze echt niet haar bek open trekken. Haar blik gleed over het kamp, en bleef hangen bij de apprentice's den. Oh ja, dat moest ook nog. Ze wist al een tijd dat Starclan voor haar een opvolger had gekozen, maar Coyo had nog geen tijd en zin gehad om die bekend te maken. Het kwam allemaal zo ongelegen, er was altijd wel wat beters te doen en zoveel zin in gezelschap had ze op het moment niet. Ze keek even in haar den, waarna ze al zuchtend zichzelf overeind hees. De medicine cat wist niet echt of dit toegestaan was, of ze wel zelf een ceremonie mocht organiseren maar het boeide haar niet zoveel. Ze zou het wel merken als het niet gewaardeerd werd, en ze had nog genoeg doodsbessen en andere giftige kruiden die ze katten kon geven mochten ze irritant doen. Dus ze sprong onhandig op de verhoging waar Pantherstar normaalgesproken op stond en schraapte haar keel. "Katten van Riverclan!" sprak ze met luide stem, zodat iedereen haar kant op keek. "StarClan heeft tot mij gesproken." vervolgde ze vervolgens, waarna ze even stopte en naar de juiste woorden zocht. "Het is eh.. tijd dat ik een apprentice neem, en Starclan heeft mij een teken gegeven wie dat moet zijn." Haar ogen gleden over Littlefish, en ze slikte even. Die zou vast niet blij zijn met het feit dat Coyo nu haar apprentice ging stelen. Maar het moest, dat was de wil van Starclan. "Shrimppaw, Starclan heeft voor jou een speciaal pad uitgestippeld, een bijzonder pad. Met de goedkeuring van Starclan zal jij mijn apprentice worden, en ik zal m'n best doen om jou alle kneepjes die een Medicine Cat moet weten te leren." miauwde ze tenslotte, waarna ze van de verhoging af sprong (op een niet zo charmante manier) en wachtte op het antwoord van Shrimppaw. Hopelijk zou Littlefish haar niet vermoorden.

@ Iedereen}

Shrimppaw zat stilletjes in het kamp. Ze bleef maar denken aan het gevecht, aan haar zus Skadi. Ze had met haar gevochten, al was het natuurlijk niet echt levensbedreigend geweest. Maar ze had zeker wel krassen gemaakt, en gekregen. Ze was er eindelijk van overtuigd dat Skadi niet meer terug wilde, en zou komen. En het gevoel van de hele Clan hun verdriet over het gevecht en Chivysniff maakte het niet beter natuurlijk. Shrimp keek op toen Coyotespirit op de verhoging sprong waar Pantherstar normaal van sprak. Ze fronste lichtjes toen ze de Clan bijeen riep. Een beetje twijfelend stapte ze naar voren toen Coyote sprak over een nieuwe Medicine Cat Apprentice. Ze was benieuwd wie er benoemd was door StarClan.

'Shrimppaw, Starclan heeft voor jou een speciaal pad uitgestippeld, een bijzonder pad. Met de goedkeuring van Starclan zal jij mijn apprentice worden, en ik zal m'n best doen om jou alle kneepjes die een Medicine Cat moet weten te leren.' Uhm.. Wat? Shrimppaw was al in de war toen haar naam genoemd werd. Zou zij de nieuwe Medicine Cat Apprentice worden? Waarom? In de war keek ze om zich heen, peilend wat de reacties van de rest waren. Haar blauwe ogen richtte zich uiteindelijk weer op Coyotespirit. 'U-uhm.. Dankjewel..?' miauwde ze stamelend terwijl de realisatie langzaam inzonk. 'H-Het is een hele eer. Dank je.' Ze knikte naar haar en een kleine glimlach verscheen op haar snoetje. Een Medicine Cat Apprentice, dat leek haar wel wat, maar ze was gelijk al een beetje gespannen. Zou ze het wel goed doen allemaal?

Ze werden allemaal bijeengeroepen. Was er weer een aankondiging? Was het goed of slecht? De rossige apprentice ging bij de rest staan en zag dat het niet Pantherstar was maar Coyotespirit, de medicine cat. Blijkbaar was het tijd voor een nieuwe apprentice. De spanning steeg en haar groene ogen gluurden over de katten naast haar, totdat de naam werd genoemd. Shrimppaw werd de nieuwe medicine cat apprentice. Wat een eer. De rood met witte apprentice zou haar zeker steunen in haar doel, want dat is hoe ze is. Als zij de apprentice was van de geliefde medicine cat, dan zou ze ook wel veel steun verwachten. Maar Shrimppaw had het zeker verdiend. Zeker na al die chaos die er was gebeurt en al die andere gebeurtenissen, was zij het zeker waard. De rossige apprentice maakte een glimlach op haar gezicht terwijl ze naar de nieuwe geliefde apprentice keek. Gefeliciteerd, Shrimppaw!, speelden de woorden in haar gedachten af. Het moest een mooi moment geweest zijn, een moment waarop de zon mooi zou stralen en een regenboog de lucht zou kleuren. Jammer genoeg was dat nu niet het geval, maar de eer die er aan vasthing was er wel en dat was het geweldigste gevoel dat je nu kon hebben.

"Katten van Riverclan!" Gealarmeerd hief Sagepaw haar kop op naar het geluid. Een gouden kop verscheen tegen de zonsondergang. Coyotespirit trad tevoorschijn op de verhoging. Ah Starclan had een Medicine Cat Apprentice gekozen! Met grote passen trippelde de tabby poes richting de menigte. Daar zag ze de rossige vacht van Whitepaw en besloot haar te vergezellen. "He Whitepaw" Begroette ze de andere kat stilletjes terwijl ze naast haar neer ging zitten. Met aandachtige oren luisterde ze naar Coyotespirit's woorden. De korte pauzes die de Medicine Cat hield tussen haar woorden leken in haar oren te bonken. "Shrimppaw, Starclan heeft voor jou een speciaal pad uitgestippeld, een bijzonder pad. Met de goedkeuring van Starclan zal jij mijn apprentice worden, en ik zal m'n best doen om jou alle kneepjes die een Medicine Cat moet weten te leren." Klonk het verdict. Sage blauwe ogen glansden van opwinding. Ze liet een luid, goedkeurende mauw horen. Riverclan ging een goede toekomst tegemoet met Shrimppaw als Medicine Cat Apprentice, daar was ze zeker van!

Littlefish kwam net op tijd het camp binnenlopen, net toen Coyotespirit de clan begon toe te spreken. De jonge kattin probeerde het camp tegenwoordig wat te vermijden; er hing een sfeer van rouw in hun clan, na het mislukte gevecht met Bloodclan en na de dood van Chivysniff.. Littlefish probeerde er allemaal niet te veel bij na te denken, want ze wist niet wat ze met zichzelf aanmoest. De gedachte alleen deed pijn - en dus probeerde ze die pijn zo veel mogelijk te vermijden. De medicine cat kondigde aan dat Starclan een apprentice gekozen had - Shrimppaw. De jonge warrior trok grote, verbaasde ogen en keek haar apprentice - nee, ex-apprentice nu- aan. Hoe.. Wat.. Maar Shrimppaw was haar apprentice? Was dit een teken van Starclan dat ze niet goed genoeg was, of wat het Coyotespirit die haar om de één of andere reden pijn wou doen? Nee, nee, dat kon niet. Ze was toch ook gewoon een warrior, en coyo was haar vriendin.. Maar het stak, en met een verborgen jaloersheid in haar hart keek ze toe hoe Shrimppaw glimlachte en Coyotespirit bedankte. Littlefish slikte even moeilijk, maar zette toen een glimlach op en liep op hen af. "Gefeliciteerd, Shrimppaw!", mauwde ze, en hoewel haar stem niet zo hartelijk was als normaal deed ze heel hard haar best om normaal te zijn. Dit voelde als een vuile steek onder de riem van hun twee - maar dat kon het niet zijn, toch? Dat zouden ze toch niet doen?

Tag: Coyotespirit, Shrimppaw

Hij was net rustig gaan liggen bij een van zijn vrienden toen Coyotespirit zowel een aankondiging maakte als een ceremonie begon. Nieuwsgierig keek hij haar aan. Wat de goud gevlekte kater er wel niet voor gaf om zelf met de starclan krijgers te kunnen spreken! Hij was altijd al een beetje jaloers op De leider en de medicijn kat van de clan geweest. Hij droeg zelf een hoop aardse kennis met zich mee door zijn omzwervingen buiten het clan gebied en zo nu en dan was er nuttige informatie die hij dan door speelde aan de leider. Eerst was het Butterstar geweest, maar als Storm nu iets uitvond zou hij dat direct met Pantherstar delen! Het nieuws van hun medicijnkat bedroeg de komst van een nieuwe medicijn apprentice. Zijn blik ging naar Shrimppaw en later richting Littlefish. Stormlight stond op en trippelde naar het rossige katje. 'Gefeliciteerd Shrimppaw. Je zult vast een geweldige medicijn kat worden.' feliciteerde de bengaalse kater de nieuwe leerling medicijnkat en keek daarna richting Littlefish. Hij probeerde haar blik te vangen en haar een bemoedigende knik naar de hand te schenken. Ze hoefde niet bang te zijn. van wat hij op afstand wel eens gezien had was ze een goede mentor.

Tag @Shrimppaw, @ Littlefish

I'm sorry it took me so long to see you

Huh, riep Coyotespirit nou de clan? Met haar grote blauwe ogen keek ze op naar de flamepoint en stapte naar haar toe. Een nieuwe medicine cat apprentice.. maar.. Wacht eens…. Haar ogen werden groot nog voor de naam uitgesproken werd, was dat waarom ze naar de rivier moest. En een kreeft moest benoemen. De grijns begon al op haar lippen te spelen en zodra de naam uitgesproken werd riep Dream luidkeels al mee. Ze sprong richting Shrimp om die een massieve knuffel te geven. ”Wat super cool!” Miauwde ze happy, haar neus tegen haar vriendin duwende. Voor ze opkeek naar coyote. ”Heb ik starclan geholpen!!?!!”

But I see you now

xoxo

Hij keek op toen hij Coyotespirit op de verhoging zag springen. Even knipperde hij met zijn ogen. Ze leek echt veel op Butterstar. Helemaal nu ze daar zo stond. Wist ze dat zelf eigenlijk wel? De dood van Butterstar stak nog elke dag en hij wist dat dat bij haar ook zo was. Hij moest haar maar snel weer eens opzoeken om iets te doen, iets luchtigs. Zonder verantwoordelijkheden. Even niet meer hoeven denken aan iedereen die zich bij StarClan had gevoegd of weg was gegaan, dat was iets wat hij wel even nodig had. Hij spitste zijn oren toen ze aangaf dat StarClan tot haar had gesproken. Ze noemde de naam van zijn dochter. Met een lach op zijn gezicht keek hij om naar Shrimppaw, terwijl de trots in zijn ogen schitterde. Hij wist zeker dat dit precies was wat bij haar paste. Hij was zo blij voor haar en voor Coyotespirit. De warmte die Shrimppaw kon geven zou haar vast ook goed doen. Hij stond op en liep naar zijn pleegdochter toe. Hij duwde zijn kop tegen haar wang toen de anderen klaar waren met feliciteren. “Ik ben zo blij voor je lieverd. Je gaat het fantastisch doen dat weet ik zeker.” Miauwde hij warm.

_{Shrimppaw kreeg van links en rechts gelijk al complimentjes. Shrimp keek met een lach om zich heen. Nou, zoveel lof had ze niet verwacht. Maar het was zeker wel fijn om te ontvangen. Ze lachte blij naar Littlefish toen deze haar feliciteerde. Toch kon ze merken dat Little het niet helemaal fijn vond, en het stak ook wel een beetje toen ze bedacht dat ze niet meer haar mentor zou zijn nu. Maar ze besloot haar nog steeds gewoon als mentor te blijven zien hoor. Iemand moest haar immers leren vechten, toch?
Toen Dreampaw op haar afkwam en haar feliciteerde lachte Shrimp weer blij. Dreampaw vond ze ontzettend aardig, en toen de calico vroeg of ze StarClan geholpen had keek ze even verbaasd op naar Coyotespirit. Had ze StarClan geholpen, hoe dan? Maar veel tijd had ze niet om daar over na te denken of om op te reageren, want haar vader kwam op haar af. Ze snorde vrolijk toen hij zijn kop tegen haar aan duwde. 'Ik ben zo blij voor je lieverd. Je gaat het fantastisch doen dat weet ik zeker,' miauwde hij warm. Shrimp glimlachte breed. 'Dankjewel papa,' snorde ze. Ja, dit was echt wel een goede dag.}