Cold horizons are where the clouds escape

Het was een gewone new-leaf dag in het kamp en Coldheart was net warrior. Wat hem nu zoal te wachten stond? Geen idee. De bladeren ritselden en de bruine cyperse kater kon het warme briesje voelen op zijn vacht die glom van de zon die eindelijk doorbrak na de koude leaf-bare die heerste over de clans. Normaal was hij niet zo'n genieter, meer een furieuze kat die nooit opgeeft in zijn doelen. Maar voor new-leaf en green-leaf maakt de kater uitzonderingen, want het waren zijn twee lieveningsseizoenen. Het was al zonhoog en de warrior nam eventjes een dagje om te genieten van de heerlijke lucht die er rond hing voordat hij weer zou jagen. Hij richtte zijn groengele kijkers naar de nursery. Oude momenten. De cyperse kater wist nog goed hoe hij daar was, kleine kitten slapend bij zijn moeder... Ja, Coldkit zijn was een mooie tijd voor hem... Maar nu is Coldheart een warrior. Hij is niet meer zo'n huilend watje als vroeger. Met zijn witte poten trippelde hij naar de nursery en keek naar binnen, om eens te zien hoe de kittens het daar deden. Het was een mooie tijd, en nieuwe kittens maakten hem vanbinnen altijd blij.

[+Flutterkit]

Just like the butterfly, I too will awaken in my own time

(speelt zich af voor de overname van BC)

Flutterkit had zich sinds hij normaal voedsel tot zich kon nemen afgezonderd van de rest een nest opgezocht waar hij in kon slapen. Hij was geen knuffelbeer, of een kat die super veel van aandacht hield. Het was hem vaak beter om in zijn eigen wereld naar buiten te kunnen kijken, van de zon te kunnen genieten en de nieuwe geuren die er met Newleaf kwamen. Het leek alsof het hele kamp vrolijker werd, nu het weer beter werd en dat zorgde er voor dat zelfs de eenling die hij was, af en toe naar buiten kwam om te genieten van de betere sfeer. Het katertje stapte dan ook met rustige passen naar buiten toe terwijl zijn tweekleurige ogen naar de grond gleden die langzaam onder zijn voeten veranderde. Hij lette in ieder geval niet op een kater die op dat moment de ingang in kwam en de weg versperde waardoor hij tegen een bruine tabby op botste. Een zacht geluid verliet dan ook zijn bekje voordat hij opzij sprong en de kater met grote ogen aan keek. Oeps?

De bruine cyperse kater voelde dat er iets tegen hem was gebotst en keek naar beneden. 'Hallo daar', zei Coldheart op een kalme toon. Hij merkte de blik op van de kitten voordat hij opzij sprong. De kater dacht maar eens aan die keren dat hij perongeluk was gebotst tegen een warrior. Die waren zo groot, en zo boos. Maar liefst wilde de kater niet boos overkomen zoals die andere warriors van vroeger. En tenslotte, het was zijn fout, want hij stapte in de nursery zonder te kijken of er kittens voor hem trippelden. 'Sorry', vervolgde de cypers. Kittens zijn nog steeds zo schattig, dacht hij. De warrior keek naar de kleine kitten met zijn lichtgroene, ogen en een kalme glimlach. 'Stond jij ook te genieten van new-leaf?', vroeg hij dan uiteindelijk na een poosje.

Just like the butterfly, I too will awaken in my own time

Een grote bruine cyperse kater keek hem aan. Zijn tweekleurige ogen knipperde kort voordat hij ongemakkelijk met zijn staart zwiepte. De kitten was te jong om echt koud te zijn, hij was voornamelijk opgegroeid zonder liefde van zijn ouders en daardoor niet makkelijk bereikbaar. 'Hallo daar,' Sprak de Warrior op een kalme toon waardoor er een zachte groet over de lippen van de vijf Moons oude kitten rolde. 'Hallo,' Het was niet duidelijk of hij verlegen was of gewoon een eenling. Hij vond het prettiger met zijn eigen gedachten te zijn, hij had niemand nodig toch? Tenminste niet nu, hij waardeerde het voedsel van de anderen wel, maar hij had geen band zoals een kitten met zijn ouders zou hebben. Hij keek enkel op naar katten die het lied van zijn hart zongen. Zijn hartje dat nog steeds straalde als het ochtendlicht. 'Sorry,' Sprak de Warrior waardoor de kitten zijn schouders ophaalde en om de grote poten heen probeerde de kijken. 'Stond jij ook te genieten van new-leaf?' Vroeg de kater toen duidelijk was dat de kitten niet zou spreken. Hij knikte met een korte trek van zijn snorharen.

Onderwerp: Re: Cold horizons are where the clouds escape