9 Actief
| |
| Onderwerp: Like it or not ma 4 mei 2020 - 22:08 | |
| De auto scheurde over de weg, de bestuurder was duidelijk niet van plan om zich aan snelheden te houden. Zo was Dave nou eenmaal, als hij haast had, dan had hij ook haast. William wist dit van hem, want hij had wel vaker in de raceauto gezeten. Vandaag was echter iets anders, want vandaag waren ze een stuk verder gaan rijden dan naar de dierenarts. Een heel stuk verder. De balinees had geen idee hoelang hij precies in het mandje had gezeten, maar wel dat het een behoorlijke tijd was geweest. De afgelopen weken was er gedoe geweest in zijn huis, eigenlijk al de afgelopen maanden. Zijn baasjes hadden tegen elkaar gescholden, hij wist niet wat ze zeiden, maar het klonk niet vriendelijk. Toen ging Dave opeens spullen verzamelen en een paar weekjes later was hij weggegaan, samen met William. William wist niet veel, maar ergens had hij het gevoel dat ze niet terug zouden komen. Misschien maar beter ook. Hij mocht misschien wel populair zijn geweest in zijn oude buurt, als iemand erachter zou komen welke wandaden hij begaan had. Hij wou eigenlijk al vluchten, maar hij was veel te gehecht aan zijn leven als huiskat. Wel, leek erop dat hij geluk had. De auto stopte en zijn eigenaar stapte uit. Even later werd de achterklep opengegooid en William zag zijn nieuwe woonplaats. Mooi, zover hij kon zien zag het er goed uit.
Een paar dagen later mocht hij eindelijk naar buiten, het had hem verbaasd dat Dave hem zo lang binnenhield. Toen de deur op een bijna plechtige manier werd opengedaan, zag hij zijn kans en schoot hij naar buiten. Nieuwe geuren kwamen op hem af, vele nieuwe geuren. Hij negeerde ze. Die waren niet belangrijk nu. Op de stoep keek hij rustig om zich heen, denkend over zijn volgende actie. Uiteindelijk sloeg hij rechtsaf en ging de huizen langs. Kijkend of hij iemand tegen zou komen. Een vogel sloeg alarm vanuit een heg, even bleef hij stilstaan, twijfelend naar de heg kijkend. Nee, besloot hij, jagen was teveel gedoe. Bovendien had hij net nog gegeten. Waarom zou hij dan achter zo schreeuwlelijk aan gaan. Hij schudde zijn kopje en glimlachte richting waar het geluid vandaan kwam. Geen zorgen vogeltje, van mij mag je leven. Ach, wat ironisch was dat eigenlijk. Hij draaide zich om en botste bijna tegen een andere kat aan. Ah, zijn eerste ontmoeting. |
|