Dancing around

De jonge poes snuffelde enthousiast aan de plantjes. Ze rook een sterke geur, ze wist dat dat de geur van de Clan was die hier woonde. ShadowClan was het. Raya glimlachte. Ze was nog niet helemaal bekend met de Clans die hier woonde, maar het idee alleen al vond ze prachtig.
Raya spitste haar oortjes toen ze geritsel hoorde. Het kwam vanuit het bos. Ze keek nieuwsgierig op. Wie zou daar zijn? 'Hallloo?' miauwde ze met een glimlach op haar gezicht. Nieuwe katten ontmoeten, spannend! Zeker een Clankat. Ze was benieuwd hoe het leven er voor hun uitzag.

+ Settleddust

Settleddust was tijdens het jagen dichtbij de grenzen beland. Dus hij had besloten ook maar eventjes een stukje grens mee te pakken. En maar goed dat hij hier nu was, want dichtbij was een vreemd figuur aan het scharrelen. Settleddust vernauwde zijn ogen en kwam dichterbij, zijn poten aan de goeie kant van de grens houdend, zijn nekharen kwamen al wat overeind. Maar de ander begon doodleuk tegen hem te kletsen alsof het allemaal koek en ei was. Even keek hij haar dan ook overdonderd aan. Hij besloot haar begroeting te negeren en zijn oren draaiden naar achteren. ‘Een beetje dichtbij de grens aan het spelen?’ miauwde hij toen. Zijn toon was vlak en wat dreigend. Hij had hier helemaal geen zin in. Hij paste goed op zijn thuis.

Ze had ergens wel een vriendelijke begroeting terug verwacht, dus dat de ander zo vijandig reageerde was even schakelen voor haar. 'Een beetje dichtbij de grens aan het spelen?' miauwde de Clankat dreigend. Raya draaide haar oren naar achteren op zijn reactie. 'Spelen? Ik ben alleen het woud een beetje aan het ontdekken.. Ik wilde echt niet de grens over gaan hoor.' Zelf had ze die kennis ook al opgedaan, grenzen waren er voor territoria en die mocht ze niet overschrijden. 'Jij hoort bij een Clan toch? Ik ben nieuw hier en ik het Raya,' miauwde ze en ze zette weer een glimlach op haar gezicht. Misschien dat dat ervoor zorgde dat hij wat minder boos werd.

Wat was dit voor naïeveling? Wat een vrolijk persoon. Iets wat hij normaal misschien kon waarderen, irriteerde hem nu mateloos. Hij draaide zijn oren naar achteren en op zijn blik stond een koude uitdrukking. Settleddust was nooit goed in verbergen wat hij dacht, dus de poes en hij zouden vast nooit vrienden kunnen worden. Maar toch babbelde ze erop los alsof het al zo was. Ze wilde de grens niet overgaan. ‘Goed,’ miauwde hij kortaf. Hij moest maar even benadrukken dat hij daar niet van gediend was. Ze vroeg vervolgens of hij van de clans was en hij knikte simpel. ‘ShadowClan,’ miauwde hij toch maar voor de zekerheid. En Settleddust had nou eenmaal een tik dat hij zichzelf moest bewijzen dat hij ShadowClan was. Het liefst deed hij alsof zijn RiverClan bloed niet bestond. De rogue stelde zich vervolgens voor. Raya. Hij zou de rogue namen nooit begrijpen. ‘Settleddust,’ antwoordde hij kortaf. Hij wilde eigenlijk helemaal niet vriendelijk zijn. Hij was het niet zo op eenlingen. Vroeg of laat werden ze altijd eenzaam en gingen ze comfort zoeken bij plekken zoals BloodClan.

De kater mauwde dat het goed was dat ze de grenzen niet overstak. Raya knikte snel op en neer, tussen haar verhaal door. Dat was inderdaad goed, ja, ze wilde niet de gebieden van andere katten in. En ondertussen had ze al wel begrepen dat die Clans in het woud er niet op gediend waren dat er katten overstaken. Het was net als de katten in het grote open gebied, alleen waren zij met veel meer. Ze vroeg zich af hoe dat ooit tot stand is gekomen, en waarom er geen anderen in de buurt mochten komen. Wat dat betreft waren de katten waar zij woonden aardiger, al had ze er nog niet heel veel ontmoet.
De kater beaamde toen dat hij in de Clan woonde, genaamd ShadowClan. Oeh, wat leuk! Later stelde hij zich voor als Settleddust. Raya keek hem een tikkeltje verbaasd aan. 'Wat een interessante naam! Heeft jouw moeder je zo genoemd?' vroeg ze nieuwsgierig. Zo'n naam had ze nog niet eerder gehoord. 'Hebben meer katten in jouw Clan zo'n naam?' vroeg ze vervolgens. De enige die ze ontmoet had tot nu toe hadden namen zoals zij had.

Deze poes was een beetje apart. Waarschijnlijk was ze er gewoon nog niet zo lang, moest ze alles van de clans nog leren. De meeste rogues die hier in de buurt leefden wisten wel een beetje hoe en wat. Zij duidelijk nog niet, deze.. Raya. Ze vroeg of hij zijn naam van zijn moeder had gekregen. Oh, dat was even een ingewikkelde vraag, aangezien hij zijn moeder nooit levend had gekend. Nou ja, hij had haar wel gekend, maar niet als in de rol van moeder. Hij had geen idee wie hem eigenlijk zijn naam had gegeven. Emberspark, ging hij vanuit. Maar hij kneep zijn ogen eventjes samen. ‘Het eerste deel van mijn naam,’ miauwde hij vervolgens. ‘Het tweede deel krijg je als je warrior wordt, van de leider,’ miauwde hij vervolgens. Misschien een beetje een korte, simpele uitleg. Maar hopelijk begreep ze het. Nou ja, eigenlijk betwijfelde hij het. Ze had vast geen idee wat een warrior een warrior maakte. Ugh, dit zou een lange middag worden.

_{De kater kneep zijn ogen wat samen. Hij was blijkbaar niet echt blij met haar vraag. En haar vrolijkheid stak hem in ieder geval niet aan. 'Het eerste deel van mijn naam,' mauwde hij. 'Het tweede deel krijg je als je een warrior wordt, van de leider.' Raya knipperde met haar ogen. Uh.. 'Ooh.. Oké! Dus jullie hebben een Leader?' Ze snapte de namen trouwens nog steeds niet, maar het leider stukje was wat haar het meeste interesseerde nu. Dat de Clans een leader nodig hadden snapte ze na enig denken wel. 'Wat doet de Leader allemaal? Bepaald die wat iedereen moet doen dan?' vroeg ze dus nieuwsgierig.}

Ze wist echt niets. Echt... niets. Bijzonder. Het zou wel een lange dag worden, zo onwetend en naïef ze was. Hij zuchtte even, maar besloot haar toch maar te vertellen wat hij wist. Ze leek niet echt een gevaar, en dan kon hij direct uitleggen hoe ze in elkaar zaten. ‘Ja, natuurlijk hebben we een leider. Een grote groep katten samen, we moeten in goeie banen geleid worden,’ miauwde hij kalm. Hij richtte zijn kop naar de lucht. ‘De leider wordt gekozen door StarClan en wordt negen levens geschonken door de sterren,’ hij keek de poes weer aan. ‘Hij zorgt dat we leven volgens de code, dat we veilig en gevoed blijven, dat onze apprentices getraind worden en onze queens en elders voor gezorgd worden,’ miauwde hij om alles uit te leggen. Dat was de basis van een goede clan, dat ze veilig en sterk waren. ‘De leider heeft ook een deputy om hem te helpen met dagelijkse taken, met patrouilleren. En dat hij een opvolger heeft, mocht hij zich tussen de sterren voegen.’ Zijn blik ging weer naar de jonge rogue. Het was niet zo lastig, maar als je altijd alleen had geleefd en niet was opgegroeid met de code en StarClan, natuurlijk was het dan gek.