Even though I can not talk, but I can tell you how I feel.

Ze was al vroeg wakker geweest. Het kleine bruin gestreepte poesje met wit sloop stilletjes uit het nest. Ze was van plan om naar de elders toe te gaan om naar hun verhalen te luisteren al zou het de hele dag zijn daar was Fang niet bang voor. Zij genoot van alle ouder verhalen die er verteld werden en soms miste ze wel eens een deel, maar dan kwam de andere elder die het nog goed wist met de juiste woorden. Op stille pootjes sloop het jonge kitten de kraamgrot uit naar de grot van de oudste katten van de tribe. Maar toen ze er aankwam getrippeld sliepen ze nog en murmelde woordjes die te zacht waren voor haar om te kunnen verstaan. Oh Well dan ging ze toch bij hen liggen tot een van de elders wakker zou worden? Hmmm, nee de nesten waren te klein om haar kleine lijfje erbij te persen. Fang zuchten eventjes en draaide zich dan maar om al wilde ze nog helemaal niet weg. Opeens kwam ze met een ideetje en trippelde alsnog de grot uit en recht op de hoop verse prooi af die daar wel wat geslonken was, maar er lagen nog genoeg prooien op. Ze koos een konijn eens zo groot als haar, maar die lag vrij. Fang Rukte en sjorde aan de prooi die eerst langzaam van de stapel los kwam, maar ineens naar beneden gleed. Een kleine kreet van schrik weer galmde door de grot en het kitten sprong achteruit. Het konijn bleef in een vreemde hoek liggen. Fang kwam weer naar voren en probeerde de prooi nog weg te halen, maar hoe goed ze haar best ook deed ze kreeg het grijze diertje niet van zijn plek. Toch bleef de kleine bruin gestreepte katje haar best doen, tot haar tandjes hun grip op het dode dier verloren en haar al rollend achteruit bracht met de kracht die het kitten gebruikt had. Fang kwam tegen iets zachts aan, maar ze wist pas wat het was toen ze met scheel kijkende ogen door de duizeligheid op keek. Hey waren dat 4 katten???

@Apple •

Apple keek met geamuseerde blik toe hoe de kitten wel héél veel moeite deed om een prooi van de prooihoop te trekken. Het kleintje had een konijn uitgekozen, groter dan het poesje zelf, en om eerlijk te zijn was het best wel indrukwekkend hoe ver ze ermee raakte! Maar Fang rolde over de grond toen het ineens losschoot, en met een klein plofje belandde ze tegen haar witte pootjes. De to-be keek neer op haar met glanzende blauwe oogjes. "Alles oké, Fang?", mauwde ze lacherig, waarna ze terug even naar de prooi keek. De witte kattin stapte over de kitten heen en zette haar tanden in het konijn, waarna ze het over de grond sleepte in de richting die de kitten aan het lopen geweest was. Natuurlijk kon ze het ook gewoon optillen, maar dan leek het net of de kitten zwak geweest was en ze wou niet dat Fang zich slecht voelde! Nee, Apple kreunde er zelfs wat extra bij, alsof het een hele zware prooi was en ze heel veel moeite moest doen. Uiteindelijk liet ze het vallen, naast de kitten, en ze zuchtte dramaticaal. "Wow, dat is een zware prooi hoor! Jij moet vast heel sterk zijn!"

Ze landen tegen een paar voorpoten van een van de Tribe katten. Fang keek op en zag de glanzende blauwe ogen van de To be. Hoewel ze lacherig sprak besefte het kitten zich half hoe amusant het eruit moest hebben gezien. Maar ze knikte snel en keek toe hoe de witte kat het konijn hoewel gespeeld met veel moeite naar haar toe sleepte. Fang kon het niet helpen. Ze had de Apple vaak genoeg grote prooien zien verslepen en dan had ze er minder moeite mee. Een vrolijke lach kwam uit haar bekkie al klonk het anders dan bij katten die zoals de witte To Be normaal konden spreken. Echter was het toch een aanstekelijke lag. Toen Apple dramatis zuchten en de prooi zwaar noemde en haar prees dat ze best sterk zou zijn straalde haar oogjes geamuseerd, maar ze schudden haar kopje en legde een poot op de prooi en wees richting de elders grot. Haar blik ging van tussen de To be en de plek waar de oudere katten van de Tribe sliepen. Ook kon ze een vrolijke glimlach op haar bekkie niet verbergen. Als Apple haar zou kunnen helpen dan zouden de elders misschien eerder wakker worden?