Cavern

Onderwerp: Cavern ma 13 jan 2020 - 13:48

De gevlekte kattin had nog lichtelijk moeite met de limitatie. Na manen alleen te hebben gereist naar deze bergen toe was het ineens moeilijk te slikken dat je niet eens solitair de grot uit mocht. Toch probeerde ze zich ernaar aan te passen en zich dan op andere manieren nuttig te maken. Zo ook nu droeg ze hoopjes nat mos mee de elders den naar binnen, om deze weg te leggen waar iedereen erbij kon. In de clans had ze altijd weinig moeite gedaan om een band te scheppen met de huidige elders. Waarom zou je immers? Ze gingen toch snel dood en dan zou je je enkel verdriet opleggen. Het was dus beter om afstand te nemen wanneer je kon. Maar nu ze hier eenmaal in de den was voelde ze een behoefte om van dat geloof af te stappen. Er was zo veel over de tribe wat ze nog niet wist en ze had nog zo veel te leren. Met de oude katten club die toch niks beters te doen hadden was de neiging groot om haar vragen aan hun te stellen. Toch voelde ze een innerlijke bezwaring erop, bang om afgewezen te worden of als kinderlijk te worden gezien. Dus legde ze enkel weer een hoop mos bij een specifiek nest, om de kater die er lag een knikje te geven. "Vers mos met water erin" Verklaarde ze nader, op een neutrale toon, eigenlijk nog in haar gedachtes en meningen over elders verzonken.

+ Bee

Onderwerp: Re: Cavern wo 15 jan 2020 - 16:40

Hij was laat gaan slapen. Zijn nest lag niet lekker en dus was hij het grootste gedeelte van zijn nacht tussen zijn nest en die van de buurman gaan liggen. Er was verder niemand wakker van geworden, maar toen hij eenmaal opstond en weer in zijn nest wilde gaan liggen voelde zijn lichaam nog stijver dan normaal. Eenmaal terug in zijn nest viel hij weer in slaap, maar dat was pas toen de zon weer opkwam en de tribe eigenlijk tot leven kwam.

De kater hief zijn kop en keek de gevlekte kattin even aan toen ze voor zijn nest stond. Hij had haar nog niet gezien en onbekende gezichten lieten hem even fronsen. Zijn blauwe ogen gleden langzaam af naar het mos wat ze neerlegde en hij wiebelde met zijn oortje. "Vers mos met water erin" vertelde ze en Bee knikte. "Bedankt, ..." Zijn bedankje viel stil en ongemakkelijk keek hij haar aan in de hoop dat ze doorhad dat ze haar naam moest zeggen, maar onthouden zou hij het waarschijnlijk toch niet.

Onderwerp: Re: Cavern vr 28 feb 2020 - 23:04

Ah de Elder leek nog te leven. Dat was maar goed ook want ze ging echt niet met dooie katten dealen tijdens haar trial. Mooi niet. Dodenwerk was toch echt vaste bewoner zaken. Maar goed, het bruine honk pluis zei bedankt en bleef hierna even ongemakkelijk stil. Iets wat meteen naar haar zelf overschoot, waardoor ze stilletjes de pels bij haar schoft omhoog gooide en haar oren naar achteren bewoog. “Baneflower, mijn naam is Baneflower. Ik kom van het woud en hoop dat ik me bij de Tribe zou mogen voegen” Legde ze verklarend uit, hopende dat dit haar aanwezigheid wat meer gepast maakte. Was het eigenlijk wel de moeite waard om de oudere leden van de tribe proberen te bevrienden? Misschien was hij allang kraaienvoer tegen de tijd dat ze beoordeeld werd. Dit leek op een verspilde investering van tijd en moeite. Maar goed, voor het geval dat hij wel zo lang nog mee ging moest ze maar beleefd doen, op z’n minst. “En wie bent u?” opperde ze dan maar terug.

Onderwerp: Re: Cavern