Fallen Down~

Moonstripe keek om zich heen, en zag een wat oudere warrior het kamp uit lopen. Hij gaapte, en sloeg langzaam met zijn staart heen en weer. Hij was moe de laatste tijd, maar hij had ook reden voor stress. Hij werdt vader. Vader. En hij zou niet eens zijn eigen kittens kunnen verzorgen, hij zou ze niet kunnen meenemen. Nee, het moest weer allemaal eens slecht gaan. Hij zou ze alleen kunnen zien op Gatherings, en niet eens iets kunnen zeggen. Zou hij het ze vertellen? Dat hij hun vader was? Een ThunderClankat? Nee, misschien niet. Hij zou er problemen mee hebben, dat hij ze de waarheid zou moeten vertellen. Hij zou zijn verantwoordelijkheid niet kunnen opnemen. Nee, maar wat als hij ooit tegen hen zou moeten vechten? Wat dan? Wat zou hij dan doen? Als hun klauwen hem openreten, zonder enig spoortje medeleven. En hij niets zou doen, terwijl ze hem zouden schreeuwen te vechten? Om dan te horen dat ze hun eigen vader vermoord hadden, die er nooit was geweest? Nee, dan hadden ze maar liever een last op hun schouder, maar wel te weten dat hij echt van hen hield. Hij zette zich recht. Het kamp was druk, misschien moest hij maar eens wat prooi gaan jagen voor de ouderen. Die zouden dat toch wel willen? Ouderen. Zijn blauwe ogen vulden zich met tranen, Mindweaver. Ze was ggestorven. De witte apprentice Morgingpaw had haar zachte kant laten zien. Ze was wel lief, misschien zouden ze ooit nog wel eens vrienden worden. Hij wist het allemaal niet meer. Hij wreef even zijn vacht glad, het was kouder geworden. Ze waren volop in bladkaal. Hij had het niet eens doorgehad de laatste tijd. Hij zat meer bij anderen in zijn hoofd dan dat hij op het nu lette. Hij kende de andere apprentices niet meer. Hij slofte gewoon rond, zijn taken perfect vervullend, maar dat was dan het ook. Hij had iedereen om zich heen verwaarloost. Een drang om het allemaal recht te zetten trok door zijn hele lijf, en hij stond op. Hij zou met iemand spreken, niet over alles, maar gewoon, als vrienden. Hij moest alleen nog iemand vinden. Of beter gezegt, iemand moest hem vinden. Moonstripe ging rechtop staan, en keek door het kamp. Misschien de Elders? Nee, die plek deed gewoon nog teveel zeer na alles. Een warrior? Misschien, of een apprentice? Hopelijk zou iemand naar hem toe komen, al was het alleen maar om iets te zeggen. Van, Hallo? Mweh, hopelijk. Hij keek naar het hol waar hij nog elke nacht sliep. Nee, daar was het weer zo donker. Niet dus. 'Hallo?' Miauwde hij in het algemeen tegen niemand. Fijn.

ANYONE<3

'Hallo?'Galmde het van dichtbij, en versuft stak Redfur haar Kop op, haar oren goed afstemmend op het geluid dat nu aan het wegsterven was. Het was donker in de Warriors Den, en niet ver weg van de Den zag ze een schaduw, de schaduw die Hallo had gezegd. Ze rekte zich uit en sloftte uit de Den weg. Haar staart zwiepte op en neer om er gevoel in te krijgen. Ze zuchtte en keek Moonstripe aan, met knipperende ogen tegen het licht aan.''Jij ook hallo?'' Zei ze maar. Waarom zat die gek nu ineens Hallo te zeggen in het openbaar? Ze had hem al dagen niet gezien, en als ze hem zag dan zaten zijn ogen wel weer ergens anders naar te staren. Versuft ging Redfur zitten en met haar staart over heer poten begon ze haar rug tewassen, die nog rook naar de slaap waar ze net uit ontwaakt was. Ze keek hem daarna met wat heldere ogen aan.

Van, Hallo? Mweh, hopelijk. Hij keek naar het hol waar hij nog elke nacht sliep. Nee, daar was het weer zo donker. Niet dus. 'Hallo?' Miauwde hij in het algemeen tegen niemand. Fijn. Een poes in de buurt hief haar hoofd op. Ze rekte zich uit, en slofte toen maar naar hem toe. Met haar ogen knipperend tegen het licht gaapte ze. .''Jij ook hallo?'' Wauw, die was ook weer eens goedgezint! Probeerde hij weer contact te maken met zijn Clangenoten, was het weer niet goed. Of was het alleen maar haar roes? De poes was altijd al een beetje moeilijk geweest, tegen hem. Ze was de moeder van Morgingpaw en Lostpaw. Toch? En al dat gedoe had haar misschien wat kregelig tegen hem gemaakt. Maar wat kon het hem schelen? Hij deed zijn best toch? Als ze dat niet accepteerde, dan had ze maar pech. Je had altijd van die katten die maar dingen bleven ophalen, en nooit iets vergaven, was zij er een van? En het was toch goed gekomen tussen Morgingpaw en hij. Ze waren misschien geen goede vrienden, maar ze was gestopt met alles. Redfur ging in zijn buurt zitten, dus ze wou nog met hem praten, goed, was het tenminste niet helemaal slecht af gelopen. Toch? Ze begon met haar rug te wassen, die nog rook naar de slaap. Tja, ze had wel reden, hij had haar uit haar slaap gehaald, woawkaay, dat is niet fijn. Hij wist het. 'Hoe gaat het met je Redfur?' Vroeg hij beleefd, als hij nu iets fout zou doen, was het zeker voorbij 'En met Morgingpaw en Lostpaw?' Het was misschien fout om bij haar te vragen naar hun, maar hij kon toch nu niet weglopen om even aan dde twee apprentice te vragen hoe het ging en dan terug te komen?Nee, dat zou compleet ongepast zijn. Moonstripe vroeg zich plots af hoe ze zijn gedrag zou afschrijven. Het was zeker geen geheim dat hij vaak ergens anders was met zijn gedachten, maar wat zouden ze denken? Hij hoopte maar dat ze het niet op de goede weg zouden zetten, dan had hij zeker problemen. Hij leefde al in geheimen, zelfs van binnen de Clan. Niemand wist het, maar als hij het zou delen, tja, met wie zou hij het delen? Er was niemand die het kon weten. Niemand. Maar hij week af, zo dadelijk zou ze weer denken dat hij vertrokken. Hij schudde zijn hoofd, en keek naar de poes. belangstellend, zo zou een buitenstaander, die niets van hem wist, zijn blik omschrijven. Ja, precies zo.

'Hoe gaat het met je Redfur?' Vroeg Moonstripe beleefd. 'En met Morgingpaw en Lostpaw?' zei hij er snel achteraan.''Met mij gaat het wel, en met Moringpaw en Lostpaw denk ik ook wel..'' Ze zag ze de laatste tijd niet meer, ze waren druk in training, en druk met vrienden en vijanden maken. Weer gaapte de rode poes, blijkbaar was ze nog niet helemaal wakker.''En hoe gaat het met jou Moonstripe?'' Vroeg ze maar om het gespek op gang te houden. Ze begon nu maar haar hele lijfje te wassen, terwijl haar oren, en soms haar ogen, zich de heletijd op Moonstripe richtten. Haar gevoel zei haar dat hij een groot geheim achterhield, maar ze had al meerdere keren verkeerd op haar gevoel vertrouwd en was daardoor vak in de problemen gekomen. De onzekerheid, en stilte die ze ooit bij zich droeg was bijna verdwenen, soms had ze er nog trekjes van, bijvoorbeeld als ze zelf een gesprek moest beginnen, maar na het gesprek met Fireheart was ze spontaner en openlijker geworden, alleen nu, na de dood van Lakepelt, haar voormalige partner was ze weer dichtgeklapt en kwam ze nu weer uit haar schulp, maar langzaam.

.''Met mij gaat het wel, en met Moringpaw en Lostpaw denk ik ook wel..'' Ze wist het dus niet echt. Dat betekende dat ze dus ook niet echt iets over hen wist. Goed, dan was dat al opgelost. Hoefde hij zich niet onnodig schuldig te maken. Hij had nog een hoop in te halen, maar het werdt al stukje per stukje opgelost. Perfect gewoon. ''En hoe gaat het met jou Moonstripe?'' Hij zweeg even, wat moest hij zeggen? Mijn beste vriendin is op me verliefd, en haat me nu ongeveer, en ze heeft ook nog een groot geheim dat haar mentor de Clan wil verraden. Ik heb een relatie met een andere Clanpoes, en ze heeft bovendien kittens heb via een andere RCpoes gehoord. Owja, ik heb ook nog een halfzus blijkbaar in de WindClan, die ik nog nooit gezien heb. Nee, dat was niet mogelijk. Waarom? Owja, dan zouden ze hem als verrader, verrader, slechte kat en verrader beschouwen. Even vergeten. 'Goed.' Miauwde hij. Redfur was ondertussen al begonnen aan een hele wasbeurt. Maar haar aandacht bleef op hem gevestigd. 'Het gaat wel. Er is gewoon teveel gebeurd in te korte tijd.' Meer kreeg ze niet te weten, hij vertrouwde haar niet genoeg om nog iets meer te zeggen. 'Redfur, hoe is het om kittens te hebben?' Vroeg hij plots triestig. Hij wou met haar erover spreken, hij wist helemaal neits! Wat moest hij nu doen? Hij hoopte maar dat ze er niets achter zocht behalve dan dat hij wat raad wou voor later. Veel later.

*Flut sorwry*