ThunderClan Ceremonie [03-2020]

Hoewel het nog koud was, leek Newleaf langzaamaan weer in aantocht te zijn. De zon kwam vroeger op en ging later onder, en het was op zo’n licht moment in de late namiddag dat Thornstar naar de High Rock liep en erbovenop sprong. “Laat iedere ThunderClanner die oud genoeg is om zijn of haar prooi te vangen zich verzamelen bij de High Rock voor een Clanmeeting!” riep hij.

Terwijl de Clan zich verzamelde zocht de bruine kater de blikken van de twee jonge katten die vandaag Warrior zouden worden. “Als eerste mogen we twee nieuwe Warriors verwelkomen. Zij hebben allebei lang moeten wachten op deze dag, maar vandaag zullen zij eindelijk hun Warriornamen ontvangen. Nettlepaw en Snowpaw, kom maar naar voren,” begon hij, waarna hij Nettlepaw als eerste aansprak. “Nettlepaw, je hebt bewezen dat je klaar bent om Warrior te worden. Zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?” Zoals gewoonlijk wachtte Thornstar tot de jonge kattin haar antwoord had gegeven. Ze was mentaal erg gegroeid in haar tijd als Apprentice, ze was meer volwassen geworden en haar naam zou die groei benadrukken. “Dan zul je vanaf nu bekend staan als Nettleroot.” De nieuwe naam galmde al gauw door het kamp en Thornstar gaf de grijze kattin een bemoedigend knikje. Ze had het verdiend. Toen de stilte weer was teruggekeerd keek hij de lichte Bengaalse kater aan die als volgende aan de beurt zou zijn: De broer van Dustspirit die nu ook eindelijk Warrior kon worden. “Snowpaw, ook jij hebt bewezen dat je klaar bent om Warrior te worden. Zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?” vroeg hij, waarna hij een antwoord afwachtte. “Dan zul je vanaf nu bekend staan als Snowleopard.” Ook deze nieuwe Warrior werd door de Clan toegejuicht en Thornstar gaf hem ook een knikje.

“Dan is er nog een Apprentice die een nieuwe mentor zal krijgen,” sprak Thornstar toen het kamp weer stil was. “Littlelion, jij zal vanaf nu de mentor zijn van Flintpaw. Ik verwacht dat je hem alles zal leren wat je kent.” Hij wachtte even tot het nieuwe duo elkaar had gevonden in de menigte. “Hierbij is de Ceremonie beëindigd,” sloot hij af, waarna hij weer van de High Rock af sprong.

Lijst en tags:

<sub>Het was laat in de namiddag toen Thornstar op de High Rock klom, ongetwijfeld om een nieuwe ceremonie aan te kondigen. Nettlepaw spitste haar oren, door het horen van zijn stem opende ze haar ogen. Ze had met opgetrokken schouders in een dun streepje zon gezeten, de laatste overblijfselen van de middag. Haar hart had een paar slagen overgeslagen omdat ze wist wat ging komen. Ze had haar final assesment gehaald en zich bewezen, niet alleen in de ogen van Thornstar en Eveningglow, maar ook in die van zichzelf. Ze voelde zich sterker dan ze zich ooit gevoeld had.

Samen met Snowpaw, een bleke bengaal die zelfs nog ouder dan Nettlepaw was, stapte ze tussen de menigte katten door om zich voor de High Rock te voegen. Ze keek even opzij naar Snowpaw, die zich ongetwijfeld net zo blij moest voelen als Nettlepaw dat ze eindelijk warrior mocht worden. Warrior.. Ze kon het nauwelijks geloven. “Nettlepaw, je hebt bewezen dat je klaar bent om Warrior te worden. Zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?” Vroeg Thornstar haar. Ze antwoordde direct zonder twijfeling. “Dat beloof ik.” Toen ze de blik van Thornstar ontmoette voelde ze een intense voldoening in haar borst opzwellen. “Dan zul je vanaf nu bekend staan als Nettleroot.” Nettleroot haar ogen fonkelde terwijl ze vol trots luisterde hoe de clan haar naam riep, en ze om keek om al hun ogen te ontmoeten. Waren ze al haar streken vergeten? Ze was niet langer die gekwelde kitten, ze was vandaag een warrior geworden. Volwassen. Zouden haar ouders op haar neer kijken nu? Zou Rabbitpaw haar ook kunnen zien? Terwijl ze terug liep naar haar clangenoten stierven hun kreten weg. Het was nu de beurt aan Snowpaw.

Het kostte Nettleroot alles om haar geduld te bewaren en toe te kijken hoe Snowpaw werd benoemd tot Snowleapard. Net als bij haar begon de clan opnieuw te, en deze keer kon zij ook mee doen. Toen ook Snowleapard zich in de groep had gemengd moest alleen nog Flintpaw een nieuwe mentor krijgen, en daarna was de ceremonie beëindigt. Iet wat beduusd met een vage glimlach op haar gelaat bleef Nettleroot zitten, starend naar haar voorpoten. Het voelde alsof er twee jaar waren verstreken, maar het was bij lange na niet zo lang sinds ze kitten was geweest. Haar familie die nog op aarde was zou geen moer om haar geven, maar dat maakte niet uit. Ze kon haar steun vinden bij Ardentheart, Waterpaw en Dustspirit. Ze waren dan wel niet met hun bloed verwant aan haar, maar als je het aan haar vroeg maakte bloedbanden weinig meer uit. Nettleroot zou met voldoening vigil houden vanavond.</sub>

actual footage of me writing this post:

Het was een dag geweest zoals iedere andere, een dag die nog steeds bezig was, toen Thornstar op de High Rock klom en een nieuwe ceremonie aankondigde. Het voelde al weer eeuwen geleden dat hij daar had gestaan voor zijn eigen warrior ceremonie, maar in werkelijkheid was het maar een maan of twee. Zijn leven was in die twee manen een hele grote warboel geworden en dit stukje normaliteit was dan ook zeker welkom, vooral als het betekende dat een van zijn beste vrienden nu eindelijk een warrior zou worden. Dat moest haast wel, want ze had zich zo hard bewezen de laatste tijd, zo hard gewerkt. Het kon gewoon niet dat Nettlepaw nog een ceremonie zou worden overgeslagen.
En dat was ook zeker niet het geval. Met een brede glimlach keek hij toe hoe de grijze she-cat naar voren werd geroepen en legde ze de eed af om de warrior code te blijven volgen. Iets waar hij al in had gefaald in de twee manen dat hij een warrior was. Iets wat niemand wist en ergens hoopte hij dat het zo zou blijven, maar hij wilde ook dolgraag al zijn problemen gewoon bij iemand kwijt. Nettlepaw werd nu benoemd als Nettleroot en hij deed zijn best om haar nieuwe naam als hardste mee te roepen. ”Nettleroot!” Ze had hem zeker verdiend, daar was geen twijfel over mogelijk!
Kort na Nettleroot werd Snowpaw ook tot warrior benoemd, ook riep hij die nieuwe naam mee, maar een stuk minder enthousiast als voor zijn vriendin. Nu was het alleen nog maar de zaak om Flintpaw een nieuwe mentor te geven, een ritueel dat al bekend was voor de meesten die verzameld waren, en het was dus al snel gebeurd. Met een schuine grijns jodge hij op de kersverse Nettleroot af. ”Gefeliciteerd, Nettleroot! Je hebt het verdient!” Snorde hij vrolijk.

Zijn leven was een puinhoop geweest. Het had Snowpaw veel moeite gekost om over zijn vader heen te komen. Ook had het hem veel moeite gekost om de kat te worden die hij nu was geweest. Als kitten was hij bijna zijn eigen dood geweest door te stoppen met eten. Het was dan ook een wonder geweest dat Snowpaw levend uit de bergen was gekomen. Het was eigenlijk een ware wonder dat hij hier nu stond. Veertien moons. Het was hem gelukt. Hij zou op deze dag zijn warrior naam ontvangen. Wie had dat gedacht toen hij zo zwak en mager in de bergen had gelegen. Wat zou Crowcall denken?

“Als eerste mogen we twee nieuwe Warriors verwelkomen. Zij hebben allebei lang moeten wachten op deze dag, maar vandaag zullen zij eindelijk hun Warriornamen ontvangen. Nettlepaw en Snowpaw, kom maar naar voren,.”

De licht gevlekte, slanke kater zat daar, trots en met geheven kop. Een oprechte grijns vormde zijn gelaat. Nettlepaw was de eerste die naar voren geroepen werd. Zij kreeg de naam Nettleroot en beloofde te leven naar de Warrior Code. Snowpaw riep haar naam mee met de rest. Toen werd Snowpaw naar voren geroepen. Zijn poten trilde even van alle adrenaline die door zijn lijf heen gierde. Hij stapte naar voren en keek naar Thornstar. “Snowpaw, ook jij hebt bewezen dat je klaar bent om Warrior te worden. Zweer jij altijd de Warrior Code te blijven volgen en je Clan te blijven verdedigen, met gevaar voor eigen leven?” Snowpaw neeg zijn kop in respect. "Ik zweer het," reageerde hij vervolgens. “Dan zul je vanaf nu bekend staan als Snowleopard.” De lichte, gevlekte kater raakte de neus van Thornstar aan. Snowleopard. Zijn naam weerklonk door heel het kamp van Thunderclan en beduusd staarde hij naar zijn clangenoten, waarna hij van de rots afsprong. Flintpaw kreeg nog een mentor toegewezen en toen was de ceremonie afgelopen. Snowleopard.
"Pap... het is me gelukt. Ik ben warrior. Ik zal je trots maken, pa, ik beloof het je," sprak hij onder zijn adem. Het maakte hem niets uit dat anderen hem konden horen.