You're cute when you're angry

Moed is voorwaarts vluchten. En oh wat voelde hij een waarheid in die stelling op het moment. Want deze actie die voor het oog van een ander misschien moedig, maar hoogstwaarschijnlijk enkel idioot kon lijken, was werkelijk enkel een manier van vluchten. Zijn passen waren voorwaarts en waar hij de afgelopen dagen enkel had stilgestaan bij het verleden begon hij nu veel meer te denken over wat hij kon om in beweging te blijven. Niet lichamelijk, maar mentaal. Hoe hij de nare smaak in zijn mond op de een of andere manier kon ontvluchten door weg te gaan van het gebied wiens geur hij droeg. En zo simpel en zo gecompliceerd als dat hadden zijn poten hem over de grens gedragen. Het was niet makkelijk geweest om een route te vinden die zodanig onbewandeld was dat hij niet meteen bij zijn nekvel terug de grens over werd gegooid. Maar juist die uitdaging van patrouilles en jagende warriors ontwijken was voor hem het spel geweest. En uiteindelijk, op het moment dat de zon op het hoogste stond, kwam hij op een plek waar hij zich zodanig op zijn gemak voelde om af te remmen. De graslanden droegen de sterke geur van de windclanners. Maar deze landen, met hoge vruchtdragende grassen? Dit was niet enkel van windclan oh nee. Hier rook hij tweebeen, hier rook hij monster. Dit was evengoed hun land als dat van de clankatten. En dat feit amuseerde hem, trok zijn aandacht en fascinatie. Hierdoor bleef hij hier rondwandelen, benieuwd naar wat het hem allemaal te bieden had. Leeg in zijn borst als altijd maar zijn hersenen werden nu genoeg bezig gehouden om niet aan haar te moeten denken. Want in het riviergebied was zij de enige die rondspookte in zijn kop. De nare smaak kwam terug waardoor hij zijn kop schudde en snel zijn pas vooruit bracht richting het stille monster wat hier stond te wachten. Hij vroeg zich af waarop, maar wetende dat monsters geen antwoorden gaven klom hij met soepele sprongen omhoog. Op de enorme banden, door het open zijraampje en uiteindelijk lag hij daar, heerlijk te zonnen op de motorkap. Vanaf deze hoogte kon hij perfect over de vreemde grassen heenkijken. Ja, hier zou hij nog wel even langer willen blijven.

+ Daintywhiff

The extreme always seem to make an impression