[Deputy Ceremony] A New Reign

Met een hervonden kracht was Pantherstar samen met zijn dochter begonnen aan de terugweg. Zijn bezoek aan Starclan was niet alleen prachtig, surrealistisch en magisch geweest, maar ook had hij hier de steun gevonden die hij nodig had gehad. Dit betekende niet dat al zijn pijn over was. Nee, het was nog net zo vers aanwezig als vanochtend, toen hij naar de highstones toe gereisd was. Maar het was nu dragelijk. Nu hij een waardig afscheid had kunnen nemen van zijn leider, en hij de kracht had gekregen van zijn voorvaderen, zijn geloof. Hij voelde het steentje van Ravenfall op zijn borstkas tikken met iedere stap die hij zette. Zo droeg hij Starclan altijd bij zich, dicht tegen zijn hart.

Hij kwam het kamp binnen, en meteen sloeg er een golf over hem heen. Een golf van rouw, een golf van verdriet. Bovendien werd hij hierdoor herinnerd aan een moeilijke keuze die hij binnenkort zou moeten maken. Één waarvan hij nog niet wist hoe hij deze zou moeten maken, wat goed was. Maar eerst, eerst moest hij iets doen waar iedereen op aan het wachten was. De leider sprong op zijn nieuwe den.

"Katten van Riverclan," begon hij, waarna hij wachtte tot iedereen zich verzameld had. "Ik ben bij Starclan geweest, en heb hun zegen ontvangen. Vanaf nu heet ik Pantherstar en zal ik Riverclan leiden! Het is lastig om in de voetsporen te volgen van zo'n grootse leider als Butterstar, maar ik zal mijn uiterste best doen om haar eer te brengen." Terwijl hij de woorden sprak, was het duidelijk te zien dat hij kracht uitstraalde, kracht die hij eerder niet gehad had. De negen levens stroomden door zijn aderen. Allemaal gaven zij hem een verschillende kracht, een verschillend geschenk.

"Nu is er een volgende stap die genomen moet worden. Ik zal een nieuwe deputy kiezen voor Riverclan." Kort liet hij een stilte vallen, zodat hij de desbetreffende kat op kon zoeken met zijn blik. Toen hij deze zag, hield hij diens blik vast en sprak toen de volgende woorden. "Ik vraag mijn voorvaderen van Starclan om mijn keuze te zegenen. Ik zeg deze woorden onder hun toezien, en onder het toezien van onze vorige leader, Butterstar. Mogen zij mij en mijn nieuwe deputy bijstaan in alle tijden, de goede en de slechte. Moge zij Riverclan zegenen met een goed bestuur, één die voor hun clan zorgt alsof dit hun eigen familie is, één die luistert naar hun clangenoten, één die houdt van iedereen die tot deze clan behoort. Starclan, zegen mijn keus, om Crystalshell mijn nieuwe deputy te maken." Hij neeg zijn kop naar de she-cat. Vervolgens ging hij zitten, waarbij hij de clan de kans gaf om hun nieuwe deputy te feliciteren.

Zij? Vlak voordat Pantherstar de woorden uitsprak keek hij haar recht aan, en toen wist ze het. Hij was van plan om haar zijn deputy te maken. Het duizelde Crystalshell een beetje, ze had hier helemaal niet op gerekend. De dood van Butterstar en het verdriet dat dat voor de clan had gebracht waren genoeg geweest om haar bijna te doen vergeten dat er überhaupt een nieuwe deputy gekozen zou worden. En zelfs het kleine stukje van haar geest dat het nog had geweten had niet bedacht dat zij een kandidaat zou zijn. Maar nu Pantherstar de woorden had uitgesproken voelde Crystalshell een trots die ze nooit eerder had gevoeld. Hij was nog tien keer sterker dan de trots die ze gevoeld had toen ze warrior was geworden. De zilvergrijze kattin richtte zich op en liep een stukje naar voren tot vlak voor de heuvel. Ze keek de katten aan en sprak: "Ik wil Pantherstar en mijn clan bedanken voor jullie vertrouwen. En ik beloof dat ik altijd zal handelen vanuit het welzijn van de clan, zelfs als de keuzes die ik ga moeten maken soms moeilijk zullen zijn. Wij, Riverclan, zullen altijd blijven zegevieren." Het was meer dan ze had willen zeggen. En het laatste deel was helemaal ongepland geweest, maar Crystalshell was er tevreden mee. Ze hoopte dat ze er de katten wat hoop en vertrouwen mee had ingefluisterd, want de afgelopen uren was duidelijk geworden dat ze dat hard nodig hadden.

De dood van Butterstar was natuurlijk een groot verlies geweest, voor iedereen. Maar inmiddels had Panthergrowl, sorry, Pantherstar zijn 9 levens ontvangen. Hij was nu dus echt de Leader van RiverClan. Shrimpkit vond hem altijd een beetje eng, hij was zo groot en gespierd. Maar verder had ze natuurlijk veel respect voor hem. De reacties van haar Clangenoten waren ook goed, dus vrezen dat hij een slechte Leader zou zijn deed ze niet. Maar nu was het lang verwachtte moment, het kiezen van de nieuwe Deputy. Shrimpkit wachtte met spanning af, wie oh wie zou het worden?
Ze dacht heel even aan haar eigen papa. Ze wist dat hij nog best jong was voor een Warrior, maar hij was haar papa! Hij zou haar en Hermitkit beschermen als er iets gebeurd, en ze wist zeker dat hij hetzelfde voor de Clan zou doen. Maar Icecream werd niet de nieuwe Deputy, maar Crystalshell. Hey, dat was haar oma!
Shrimpkit glimlachte breed en ging staan om het nog beter te kunnen zien. Dat was leuk, haar oma was de Deputy! Blij vierde ze mee met de Clan en voor haar gevoel riep ze nog wel het allerhardst gefeliciteerd.

tag:Pantherstar & Crystalshell

he who lives without discipline dies without

honor.

Het had lang geduurd voordat papa weer terug was gekomen, in ieder geval voor een kitten van haar leeftijd. Hoewel mama haar gerust had kunnen stellen dat het normaal was dat levens halen een poosje duurde, was ze zeer gespannen geweest totdat de bekende donkergrijze vacht het kamp in was gekomen. Honorkit had zich voor de Nursery geplaatst, terwijl een paar blauwe ogen haar vader's gestalte in de richting van de Leader's den stapte. Meteen spitste de jonge kattin haar oortjes voordat ze langzaam in zijn richting stapte, immers wilde ze hem niet lastig vallen met vragen of hem afleiden. Toch wilde ze zo dicht mogelijk in zijn buurt blijven terwijl de Clan rouwde om hun verloren Leader en hun nieuwe Leader zouden verwelkomen, de jonge kitten wist niet goed was ze moest doen. Wat er van haar verwacht werd waardoor ze ongemakkelijk naar de Warriors keek die zich hadden verzameld. Er hing een sombere sfeer, die op haar jonge schouders drukte en haar adem in haar keel deden stokken totdat haar vader sprak. 'Katten van Riverclan,' Begon hij terwijl hij wachtte totdat iedereen verzameld was. 'Ik ben bij Starclan geweest, en heb hun zegen ontvangen. Vanaf nu heet ik Pantherstar en zal ik Riverclan leiden! Het is lastig om in de voetsporen te volgen van zo'n grootse leider als Butterstar, maar ik zal mijn uiterste best doen om haar eer te brengen.' Met grote ogen keek ze haar vader aan, hij was Leader. Ze wist niet goed wat het voor haar zou betekenen, zou hij het nog drukker krijgen; mocht ze hem nog steeds storen of was hij voornamelijk alleen met zijn Deputy bezig alles te regelen. Hoewel ze trots op hem was, wist de jonge kattin niet precies wat ze moest denken en voelen. Kon ze hem feliciteren of was het niet eervol na de pas gestorven Butterstar? Haar oortjes liet ze dan ook twijfelend hangen terwijl ze haar vader hulpeloos aan keek. Hij straalde kracht uit, een kracht die hij eerder niet had getoond. Was dat de kracht van Starclan die nu door zijn aderen stroomde? Ze wist het niet, maar ze wist wel dat dit betekende dat hij nu zijn Deputy nog moest kiezen. Tenminste als ze de verhalen van de Elders moest geloven. Dit was spannend! Wie zou het worden? 'Nu is er een volgende stap die genomen moet worden. Ik zal een nieuwe deputy kiezen voor Riverclan.' Met grote ogen volgde ze de blik van haar papa in de richting van Crystalshell, een ervaren Warrior die de moeder was van Icecream. Ergens in haar ogen dan ook familie doordat ze Shrimpkit als een soort gekozen zus zag. 'Ik vraag mijn voorvaderen van Starclan om mijn keuze te zegenen. Ik zeg deze woorden onder hun toezien, en onder het toezien van onze vorige leader, Butterstar. Mogen zij mij en mijn nieuwe deputy bijstaan in alle tijden, de goede en de slechte. Moge zij Riverclan zegenen met een goed bestuur, één die voor hun clan zorgt alsof dit hun eigen familie is, één die luistert naar hun clangenoten, één die houdt van iedereen die tot deze clan behoort. Starclan, zegen mijn keus, om Crystalshell mijn nieuwe deputy te maken.' Hij neeg zijn kop naar de kattin voordat hij ging zitten en de rest de kans gaf om te reageren. Honorkit keek haar vader even vragend aan voordat ze onhandig in de richting van de grijze kattin stapte. Nerveus wachtte ze eerst de reactie van de ander af, niet wetende of deze nog wilde reageren op de woorden van haar papa. 'Ik wil Pantherstar en mijn clan bedanken voor jullie vertrouwen. En ik beloof dat ik altijd zal handelen vanuit het welzijn van de clan, zelfs als de keuzes die ik ga moeten maken soms moeilijk zullen zijn. Wij, Riverclan, zullen altijd blijven zegevieren.' Sprak de kattin waardoor Honorkit haar staart langzaam zwiepte en voorzichtig naar haar toe stapte om op een zachte stem te spreken. 'Gefeliciteerd!' Haar stem klonk onschuldig en een tikkeltje onwennig terwijl ze met haar snorharen trok en voorzichtig haar neusje tegen de oudere kattin aan drukte in een warm teken van acceptatie. Iets dat veel betekende voor de eervolle kitten en dochter van Pantherstar, voordat ze in de richting van haar papa stapte en hem smekend aan keek. 'Papa!' Klonk er blij en overduidelijk opgelucht. 'Gefeliciteerd, is Starclan mooi?' Vroeg ze nieuwsgierig, ze wist dat hij niet alles mocht vertellen maar ze hoopte toch echt dat de Clan van haar voorouders en waar Butterstar nu tot behoorde een mooie familie was. Onschuldige vragen van een nog onschuldige en jonge kattin.

spenny

“A moment later the boy whispered, "I don't think
you're ugly." "Shhhh!" the girl hissed. But hidden by
the deep shadows of the cupboard, she smiled”

Nerveus had ze afgewacht, haar maaltijd had niet goed in haar buik gelegen. De medicine cats waren weg gegaan en nu ook de deputy..Allemaal naar de moonstone, maar wat als ze nou niet terugkwamen. Wie zou dan hun leader zijn? Wie zou dan hun wonden genzen. Het beeld van Butterstar, koud en levenloos, stond nogsteeds op haar netvlies gebakken. Het was niet de eerste keer dat ze dood had gezien van zo dichtbij, maar wetende dat zo’n belangrijk figuur, iemand die ze zo hard nodig hadden, zomaar kon sterven bracht de stuipen op haar lijf.

Gelukkig hoefde ze toch niet eeuwig te wachten! Panthergrowl, nee star! Kwam terug het kamp in en direct schoot de wollige apprentice richting haar nieuwe leader en kwam tot stilstand voor zijn nieuwe den. Haar grote ogen gericht op de kater en hielt haar adem in. Hij benoemde gelijk zijn nieuwe deputy en haar kop draaide bijna 180 graden naar de She-cat. Een grijns op haar lippen en ze joelde uitgebreid de naam van Crystal mee met de rest van Riverclan. Het verdriet van een verloren leader zou nog een tijd blijven steken, maar de nieuwe deputy verdiende haar rang en Dream wou maar wat graag in een goed lichtje bij haar staan, wie weet kon ze dan mee met de super coole patrols!

Hij tilde zijn kop van zijn poten toen hij Panther terug zag komen, samen met Chivysniff. Hij twijfelde er niet aan dat hij zijn levens had ontvangen. Hij had respect voor de kater, voor de kennis die hij met zich meedroeg. Al was Panther geen Butterstar, maar dat lag voor hem ook gewoon wat lastiger. Butterstar was zijn oudtante en hij was gek op haar geweest. De band met Panther was er eentje van respect en waardigheid, dat was een andere verhouding. Maar dat maakte de ene niet beter dan de andere. Toch droeg dit alles nu nog een diep verdriet en dat voelde je aan alles, dat benam Icecream bijna de adem. Hij ging haar zo erg missen. De voormalig deputy sprong boven op de heuvel en Ice kwam overeind om wat dichterbij weer te gaan zitten. Even ging zijn blik naar Fireslide, naar zijn moeder, naar Dreampaw zijn apprentice. Vervolgens keek hij naar Shrimpkit en Hermitkit. Zijn leven was niet meer zo simpel en dat ging het ook nooit meer worden. Was dat erg? Nee, dat niet. Ingewikkeld wel. Hij schreeuwde de nieuwe naam van hun leader met de rest mee, Pantherstar! Toen zei Pantherstar dat hij zijn deputy ging kiezen. Hij spitste zijn oren, wie ging het worden? Wie zou er naast de kater komen te staan. Toen noemde hij de naam van zijn moeder. Het verbaasde Icecream helemaal niks. Zijn moeder was een wijze en standvastige kattin, een warrior waar RiverClan trots op kon zijn. Crystalshell, de nieuwe deputy van RiverClan. Er ontstond een warme blik in zijn helderblauwe ogen toen hij opstond. Hij liet haar eerst uitspreken en wat andere katten haar feliciteren, voordat hij naar voren stapte. Hij duwde zijn kop tegen de flank van zijn moeder en snorde zachtjes. “Ik wist het. Je zult het geweldig doen mam.” Ondanks het verdriet om de dood van Butterstar, glom er toch iets in zijn gezicht. Hij was blij voor haar, dankbaar voor de kans die Pantherstar haar gaf. Hij had een goede aan haar, daar had hij alle vertrouwen in. Ze was zijn moeder, de allerbeste die er bestond. Als hij het even niet meer wist ging hij naar haar toe. Zij droeg haar eigen wijsheid mee, eentje die de leader zou kunnen aanvullen.

Panthergrowl nee Panterstar was net terug gekomen van de hoge stenen en sprong al snel op zijn plek waar hij de komende seizoenen tot hij zich bij Starclan zou voegen natuurlijk zou staan om de clan toe te spreken. Ze kwam al snel dichterbij en wachten geduldig. Haar blik gleed over de rest van haar clan genoten. Wie zou de volgende deputy worden? Maar al snel kwam het verlossende antwoord. Crystalshell werd de nieuwe deputy. Aquamoon stond op en trippelde naar haar toe en feliciteerde haar met haar nieuwe rang. Ze moest snel weer verder om haar taken te volbrengen voor ze haar deel van de verse prooi kon opeisen.

Nog steeds kon hij niet geloven dat Butterstar niet meer bij hun was, maar toch moest hij de waarheid onder de ogen zien. Nu, als hij terugkwam van zijn reis naar de Highstone, zou Panthergrowl of eigenlijk Pantherstar, de nieuwe Leader worden van hun trotse clan. Vroeger waren hij en Lynxfang nou niet bepaald op goede termen, maar Lynxfang was wel wat veranderd. Zijn liefde voor Silvercloud was langzaam vervaagd en met al het gedoe ook vergeten. Hoewel hij eerst nog wat skeptisch was over Butterstar's keuze, wist hij inmiddels dat het een goede keuze was geweest en hij wist zeker dat Pantherstar het leiderschap goed op zich zou nemen. Hij was wel nieuwsgierig wie de nieuwe Deputy zou worden, maar dat was iedereen hier waarschijnlijk. Hopelijk iemand met een sterke mindset, dat konden ze nu wel gebruiken. Een geluid bij de ingang deed hem opkijken en hij keek toe hoe zijn oude rivaal binnenkwam met zijn dochter. De nieuwe leader, als alles goed was gegaan, sprong op de Leaders Den om de clan aan te kunnen spreken. Net als de anderen liep Lynxfang naar hem toe en luisterde naar zijn woorden. Panthergrowl was nu Pantherstar, dat werd even wennen weer. Het volgende waar hij meteen mee doorging was het benoemen van de Deputy. Crystalshell klonk het. Lynxfang liet zijn blik op de poes vallen en keek toe hoe katten op haar afgingen om haar te feliciteren. Hij besloot om haar dan maar eventjes met rust te laten, zijn felicitatie kwam wel op een rustigere moment. Toch juichte hij wel even met de rest van de clan mee. Ze zou het vast goed doen, hopelijk werd ze niet al meteen beproeft.

Zijn moeder was dood. Panthergrowl was nu op reis om haar plek in te nemen. Haar te vervangen zoals de Warrior Code en Starclan verwachtte, zoals het hoorde. Toch voelde het verkeerd voor Smokegaze. Hij stond achter Panthergrowl, een waardig warrior, een uitstekende deputy, de perfecte leider voor Riverclan. Maar hij miste zijn moeder. En met Chillybreath nu uit zijn leven, leek alles om hem heen in te storten. Smokegaze's vacht was dof en hij bevond zich in de Warriors Den. Zijn ogen waren gesloten terwijl hij afgezonderd van alles en iedereen in zijn nest lag. Het voelde alsof zijn bestaat zijn tol eiste. Ashlily, zijn perfecte halfbroer en dan alle andere siblings, levend en niet meer levend. Sommigen die van hem walgden, sommigen die er wel voor hem waren geweest. Enkel Thistleclaw was bij hem blijven hangen. Maar die kater was ook een wrak en Starclan mocht weten wat hij allemaal mee had moeten maken. Wat ze allebei echter met zich mee droegen was de vloek van Smoketear.

In half in slaap, half in gedachten gezonken, lag hij daar, tot er geluid in het kamp weerklonk. Smokegaze opende zijn vurige ogen en keek naar de uitgang van de Warriors Den. Het leek er op dat Panthergrown was wedergekeerd. Smokegaze stond op, voelde zich verdomd oud, terwijl dat niet eens het geval was. De robuuste kater stapte uit de Warriors Den en meteen vielen zijn verduisterde ogen op het grijze gestalte wie Panthergrowl was. De kater riep Riverclan bijeen. Smokegaze bleef aan de rand zitten terwijl hij luisterde. De naam Pantherstar hoorde vallen. Haar eer te brengen. Smokegaze vernauwde zijn ogen. Waar iedereen de naam Pantherstar joelde, bleef de donkere kater stil.
Uiteraard moest nu ook de nieuwe deputy benoemd worden. Smokegaze slaakte een zachte zucht terwijl hij afwachtte op wie Pantherstar zou kiezen. De keuze was gevallen op Crystalshell. Een pracht van een poes, moest Smokegaze wel toegeven. Maar ook zoiets interesseerde hem vrij weinig. Pantherstar en Crystalshell. Het nieuwe duo die Riverclan zou leiden. Crystalshell sprak, maar Smokegaze keerde terug naar de Warriors Den. Morgen zou hij zijn taken wel weer oppakken. Misschien wat apprentices onder zijn hoede nemen, ze te trainen. Dat was iets wat zijn moeder enorm zou waarderen en hij was gewoon gek op jonge katten. Zo onschuldig, zo puur, zo vol met leven. Hij had vader kunnen zijn van Chillybreath's kittens... iets wat nooit zou gebeuren. Hij ging weer liggen in zijn nest, waarbij hij zijn ogen opnieuw sloot en het gevoel van rouw en verdriet over hem heen liet gaan.

Het nieuws dat Butterstar was overleden was als een bom ingeslagen. De poes was al leidster geweest toen Sorrelpool was geboren. Het was vreemd en apart dat opeens alles zou veranderen. Panthergrowl was ook al manen hun deputy, dus ze vertrouwde de clan in zijn poten. Maar toch. Het verlies van hun leider zou niet zomaar over zijn. Rouw duurde langer dan dat. Panthergrowl was naar Highstones vertrokken en Sorrelpool wachtte in spanning af tot hij terug zou komen. Altijd maakte ze zich zorgen over of hij wel geaccepteerd zou worden, of alles goed zou gaan, of StarClan niet kwaad zou zijn. Maar na iets wat eeuwen voelde kwam de grijze kater hun kamp weer binnen. Meteen snelde ze naar de plek waar Panthergrowl op de rots sprong. Nou Panthergrowl, hij was Pantherstar nu. Hij was geaccepteerd. Sorrelpool kon het niet helpen opgelucht te zuchten. Een vastberaden blik ging naar de kater. Nou zou hij zichzelf nog maar een keer moeten bewijzen. Als leider. Hij benoemde het zelf al, het ware grote voetsporen om in op te volgen.

En nu de volgende stap: als traditie, als wat in de warrior code stond beschreven. Een nieuwe deputy voor maanhoog. Had hij onderweg er al over nagedacht? Had StarClan iemand ingefluisterd? Ze zouden het nooit weten. Maar het was Crystallshell die de belangrijke taak op zich kreeg. Sorrelpool knipperde een keer. Ze kende haar wel. Ze hadden samen in de nursery gezeten, niet heel lang, maar toch. Haar zoons waren wat ouder dan haar dochter. Haar mondhoeken kropen langzaam omhoog. Ze was het eens met Pantherstar zijn keuze. De grijze poes was een powervrouw, iemand voor Sorrelpool om naar op te kijken. Als iemand die ook queen was geweest, betekende het niet dat ze zich daarbij zou neer moeten leggen. Nee, ze mocht nog altijd ambitieus zijn, ze mocht nog altijd een strijder en een vechter zijn. Sorrelpool juichte dan ook luidskeels mee met de rest van de clan. Crystalshell werd al bedolven met felicitaties. Ze zou het vast goed doen, maar ze wilde niet te hard haar vertrouwen uitroepen. Ook zij zou zichzelf moeten bewijzen.

Onderwerp: Re: [Deputy Ceremony] A New Reign