Bo ~ 902 Actief just being old and grumpy
| |
| Onderwerp: Shiny di 24 maa 2020 - 0:17 | |
| De dagen die voorbij gingen duurden lang. Hij was oud, ouder dan dat hij zelf ooit had gedacht dat hij zou worden. Of hij wijzer was geworden in die tijd was een tweede, waarschijnlijk niet als hij heel erg eerlijk moest zijn. De vorige elite-leider was vermoord. De tweede, Shark, net zoals hem verslagen in een gevecht. Al had niemand echt gedacht dat hij er nog steeds zou zijn met die lompe poot van hem. Hij moest toegeven, hij had zichzelf ook niet meer zien staan op dit moment als hij terug had gekeken in de tijd. In zijn ogen had hij willen sterven als de leader van de Elite. Maar toen puntje bij paaltje aan kwam was hij bang geweest. Bang om ermee door te gaan en bang om het besluit te nemen om op te geven. In plaats daarvan vocht hij terug. Hij had terug gevochten en hij had het overleefd. Maar mooi was het niet geweest.
Natuurlijk miste hij de elite, maar hij wist ook dat hij er niet meer aan hoefde te kloppen. Één blik van een elite kat op hem en hij zou waarschijnlijk ter plekke vermoord worden. Ter plekke vermoord en dan het kamp in gesleurd. Appleblossom zat in de bergen, hij had het gehoord van die rare rogue. Het was altijd nog een optie om daar naar toe te gaan, maar wat moest hij daar nou? Hij had hier zijn kittens, zelfs als ze hem niet allemaal kende, en een reis naar de bergen zou hij hoogstwaarschijnlijk ook niet overleven. Een schuurtje aan het rand van het rogue gebied was zijn huis, een plek waar hij droog kon slapen, warm kon slapen. En waar dikke vette muizen rond liepen. Een ideale plek, die hij samen met Nevermind had bemachtigd. Hij trad het schuurtje uit, zijn ene poot mee sleurend. Het was geen ideale situatie, maar het was een betere situatie dan hij eerder in had gezeten. Toen zijn vacht zo vies was en hij mager als wat was geweest. Goed, hij was nog steeds aan de slanke kant, maar dat kwam door leafbare en niet omdat hij geen eten meer kon vinden. Hij sloot zijn olijfgroene ogen genietend in het zonnetje, waarna hij zijn rode staart om zich heen sloeg. Hoe de tijden konden veranderen, maar hij had op z'n minst nog een eigen schuur. Net zoals de tijd waar hij soms nog zo erg verlangde.
+ Velirane <3 |
|