Face it, I'll love them forever. I'll love him forever

Haar buik was in de loop van de tijd al veel dikker geworden. Het was al een tijdje onder de Clan opgevallen, maar zij vertelde niemand over de vader. Als sinds een tijdje verbleef ze in de Nursery, samen met haar zus en Lostvoice. Haar buik had een behoorlijk gewicht gekregen en zelfs even heen en weer lopen naar de prooistapel was vermoeiend. Nu sjokte ze langzaam wat door het kamp en ging voor de ingang van de Nursery zitten. Langzaam gaf ze een lik over haar bolle buik en zuchtte lang. Toch stond ze weer op en sjokte de Nursery binnen. Stilletjes krulde ze zich op op haar nest en sloot haar blauwe ogen. Ze was zich bewust van meerdere aanwezigheden, zowel Queens als kittens. Even viel de jonge witte poes in slaap maar haar ogen schoten open toen er een kramp door haar buik trok. Nee, niet nu! Ze probeerde overeind te komen en rilde even. Een geschokte kreet verliet haar keel en ze liet zich zakken. Ze moest zich rustig houden nu, ze mocht niet in paniek raken. Alles ging goedkomen. Ze ademde diep in en liet haar lijf het meeste werk doen, het meeste ging al vanzelf en af en toe zette ze zelf druk bij. Toen, heel plots was de pijn een stuk minder en Snowcrystal tilde haar witte kop op om te zien dat er al een kitten was. Zachtjes greep ze het vast in de nekvel en legde het bij haar buik neer en begon het kleintje te wassen.

-eerste kittehh, maakt nie uit wie
Anderen zijn ook welkom, maar niet teveel xD

Als een ongeboren kitten dreef Troth rond. Ergens hier waren zijn broertjes of zusjes, nog niets wetend. Hij voelde zijn mama rondstappen, even zitten en terug verder stappen om te gaan slapen. Zal ik ook doen, dacht het beestje. Hij sliep weer wat rustig verder. Plots kreeg hij een zuigend gevoel. Wat was dat? Ik word weggezogen! Help! wou hij zeggen, al dat. Hij voelde een windvlaag, en plots ademde hij. Hij rilde, wist helemaal niet wat er gebeurde. Ook een ruk, daar ging hij. Het einde in zicht?

Opeens werd Trothkit opgepakt, Hij stribbelde tegen en spartelde met zijn pootjes in de lucht. Hij voelde de warmte van zijn mama en onstpande zich weer. Hij opende zijn oogjes, eerst tot spleetjes, maar daar zag hij niet te veel door. Hij voelde warme likken over zijn lichaam gaan en legde zich uitgestrekt op zijn zij. "Mama .." mauwde hij zachtjes. Hij rook mama, hij kroop dicht tegen haar aan. Toen opende hij zijn mondje en klemde die rond één van de tepels. Een lekkere en warme vloeistof vulde zijn lege maagje, hij werd er slaperig van, van al die vloeistof. Hij liet de tepel zachtjes los en kroop weer wt dichter tegen zijn mama aan. Keek naar haar gezicht, die er niet ongelukkig uitzag. Hij geeuwde, strekte zich goed uit, en voelde de warmte. Zijn oogjes zouden weldra toevallen, het was anders, die vreemde wereld, maar hij zou der wel aan wennen!

[Dreampje sneakt er tussen door, als Razor komt loopt ze saggie t topic uit of valt in slaap]

Een geschokte kreet verliet Snowcrystal's keel en ze liet zich zakken. Dreamheart snapte het meteen. Langzaam kwam ze overeind van haar plek en ging achter haar zus liggen. Langzaam gleed haar tong over het witte vachtje terwijl ze rustig en kalmerend snorde. "Alles komt goed zusje. Ik ben bij je." Fluisterde ze zacht. Snowcrystal ademde diep in en liet haar lijf het meeste werk doen, ze tilde haar witte kop op om te zien dat er al een kitten was. Zachtjes greep ze het vast in de nekvel en legde het bij haar buik neer en begon het kleintje te wassen. Het kittentje stribbelde tegen en piepte zacht iets dat op mama leek. Hij leek op Snow maar het voelde niet als haar familie. Dreamheart slikte terwijl ze zacht even glimlachte. "Gefeliciteerd zus.." Fluisterde ze zacht en slikte nogmaals. Haar gedachtes gleden af naar haar buik.. Hoeveel dagen nog? Hoeveel.. voor die van haar kwamen en ze sprak Crookedstar steeds minder vaak, het deed pijn maar voor nu.. Voor nu moest ze haar masker ophouden en gelukkig zijn voor haar zusje..

Het werd langzaam aan krap in de baarmoeder van haar moeder. Haar broertjes en zusjes groeide veel te hard, vond het kleintje maar toen veranderde er iets. Er verdween een van de andere kittens en vervolgens we5rd de ruimte om haar heen heel krap. Het volgende moment was het koud, heel erg koud en geschrokken probeerde de wit-grijze kit adem te halen, maar er zat iets voor haar neus en ze begon wild met haar pootjes te trappelen en sloeg haar minuscule klauwtjes uit.

Alles komt goed zusje. Ik ben bij je." Snowcrystal keek even op naar haar zus en knikte. Ze was blij dat haar zus haar steunde. Zodra ze het kitten optilde stribbelde het een beetje tegen maar dat deed haar even niks. Met alle zachtheid waste ze het vachtje van het kleine katertje en zag dat het spierwit was. Net als die van haarzelf. "Gefeliciteerd zus.." Fluisterde ze zacht en slikte nogmaals. Ze snorde zacht en tevreden, haar eerste kitten was gezond, maar dit was nog niet over. ''Trothkit,'' Murmelde ze zachtjes en kneep haar ogen dicht toen er opnieuw een kramp door haar buik trok. Ze trok haar lip even op en gromde zacht. Ze zette kracht aan bij de volgende wee en sloot haar blauwe ogen even. Het volgende kitten kwam al een stuk sneller, dan bij de eerste. Haar blauwe ogen keken vertederd naar het kleine poesje. Heel zachtjes pakte ze ook dit kitten bij de nekvel en legde het naast haar broertje. Zachtjes begon ze de vacht van het jonge kitten te wassen en gaf het een klein zetje tichtimg haar buik. ''Blossomkit,'' Miauwde ze teder en duwde met haar neus even tegen beide haar kittens aan. Opnieuw trok er een wee door haar buik en Snowcrystal sloot haar ogen weer. Hoeveel gingen er nog komen? Er trok een rilling door haar lijf heen terwijl ze weer begon te persen. En langzaam maar zeker kwam er nog een kitten ter wereld.

'Miieeuw' Het schelle gepiep van het kleintje stroomde door in de nursery. Zijn natte, grijze haren plakten tegen zijn rillende lijfje. Hij was geboren. Hij bestond. Hij was nu een levende, ademende kitten. Met kleine schokjes bewogen zijn natte pootjes heen en weer, als een blad dat door elkaar wordt geschut door de wind. Glacierkit. Dat zou zijn naam worden. Een naam die hij met trots de eerste zes manen van zijn leven zou vervullen. Daarna zou hij de titel Glacierpaw dragen en getraind worden tot een sterke Warrior. En uiteindelijk zou Glacierkit met zenuwachtig wiebelende snorharen in de eeuwenoude, traditionele ceremonie zijn laatste naam ontvangen. Maar nu, nu was Glacier zich nog niet bewust van alles wat hem te wachten zou staan, nu was het zijn dierlijke instinct dat hem leidde. Een tweede piep ontluikte toen hij zijn kleine kaakjes van elkaar af bewoog. Glacierkit voelde een zachte adem door zijn haren strijken, zijn bedekte ogen zochten hulpeloos naar wie hem had gebaart, wiens lucht hij door zijn warrige, vochtige pels woei, maar het mocht niet baatten. Glacierkit voelde zich warm worden, als een prooi die in de zon licht te warmen. Instinktief liet hij een zacht gesnor horen. Zachte, verleidelijke geuren slopen door zijn halfgesloten, klamme neusgaten. De zoete geur van moeder melk en andere scherpere geuren van misschien andere katten, of prooi. Wist hij veel. Ook ving Glacierkit geluiden op, een wenteling, trillingen, het gekraak van takjes. Verward probeerden zijn lippen een glimlachje te vormen, met een kort piepgeluidje probeerde hij een warme mauw na te bootsen dat Glacierkit net gewaar was geworden. Het lukte hem niet, Beteuterd liet hij zijn kopje zakken. Toch werd Glacierkit overspoeld door een warm gevoel van trots, door een bemoedigende tinteling die zich verspreide in zijn op-en-neer deinende borst. Hij leefde, warm bloed stroomde door zijn aderen, hij kon zijn mond openen en geluid maken, ademen. Terwijl zijn pootjes de zachte buik van zijn moeder kneedden, probeerde Glacierkit geleid door zijn instinkt de zoet geurende moedermelk te vinden.

-kort XD

Vol tederheid keek ze neer op de kittens, ze waren allemaal zo mooi. Maar vele van hen leken erg op Moonstripe. zij vond dat niet erg, maar mensen zouden kunnen gaan beseffen dat de vader niet uit deze Clan kwam. Ze schudde heel even haar kop. Daar kon ze niet aan denken, zo mocht het niet gebeuren. Ze zou wel wat verzinnen, maar nu waren haar kittens veel belangrijker. Ze keek naar haar derde pasgeboren kitten en snorde heel zacht. Zijn vacht was mooi en haar ogen glansden. ''Jij zal Glacierkit heten.'' Murmelde ze zacht. Ze hoorde het kleintje zacht snorren en keek vol liefde naar de drie al geboren kittens. Maar iets vertelde haar dat dit nog niet over was. Een volgende wee maakte dit nog duidelijker aan haar. Ze sloot haar blauwe ogen en siste heel even. Hoelang ging dit nog door voor haar? Ze begon ondertussen echt moe te worden, en ze wist niet hoellang ze dit nog vol ging houden. Ze liet even een zucht los en opende haar ogen weer. Met alle kracht die ze nog in zich had spande ze haar buikspieren aan en perste weer. Het kostte haar een hoop kracht en ze liet haar kop even zakken. Ze legde hem neer en ademde even diep in. Nog een laatse maal perste ze en slaakte een diepe zucht toen ook het laatste kitten ter wereld was. Ze tilde haar kop vermoeid op en tilde ook het laatste kitten naar haar buik om het zachtjes te wassen.