like a falling star

Onderwerp: like a falling star ma 6 apr 2020 - 19:00

Haar vermagerde lijfje lag verstopt in het mos nest. Enkele sprietjes riet lagen over haar lijf heen samen met enkele veren voor de kou. Ondanks de lente aangebroken was en de zon het land opwarmde was de rivier waar ze in gelegen had ijskoud geweest. Haar zwakke lichaam kon haarzelf niet meer goed opwarmen en dus had de medicine cat van Riverclan, Coyotespirit, haar wat extra nestmaterialen gegeven. Nu lag Shatteredice met langzaam oprijzende flanken hier. Haar adem klonk roestig en vermoeid, alsof ze een elder was die wachtte op de dood. Ze was doodziek. Kapot. Haar lijf had zijn tol genomen maar Starclan had nee gezegd. Coyotespirit was erbij geweest toen haar hart stopte en had haar leven gered. Door haar verdriet, door al haar stress, door haar zieke gestel, door alles.. kon haar hart het even niet meer aan. Ze was sterk gebleven toen haar kinderen waren gebroken door de plotse aankondiging van Stallionstar. Ze was zelf net zo diep gescheurd zoals haar baby's maar zijzelf had zich, zover het gelukt was, op de been gehouden. Nu kon ze niet meer. Ze kon het echt niet meer. De queen blies een diepe ademtuig uit en viel, na vele nachtloze nachten, eindelijk weer eens in slaap.

+ Pantherstar, evt Coyotespirit (of Chivysniff)

Onderwerp: Re: like a falling star ma 6 apr 2020 - 19:42

De mooie grijze kat was nu fulltime moeder. Het was even wennen, maar het was een leven dat ze wel zag zitten. Natuurlijk werd ze weer een elder als haar kittens 6 moons werden, maar haar pad stond vast. Ze zou zoveel mogelijk nestjes adopteren, kleintjes die niet gewild waren. Momenteel deed ze vrijwel alles alleen. Icecream kon zich niet zo goed concentreren en dat begreep ze. Zeker met het nieuws dat ze toegefluisterd had gekregen. Eigenlijk moest ze het hem een keer vragen. Dat kon ze misschien morgen nog. Chivysniff had prooi mee voor haar kleintjes, maar stopte voor de nursery. Haar volle blauwe ogen flitsen naar haar oude den. Coyotespirit zat ervoor te eten. Ze draaiden op haar stappen terug terwijl ze met haar staart een teken zwaaide naar een voorbijkomende apprentice. Haar kinderen moesten ook eten hebben. Ze glimlachte door de vis heen naar haar apprentice. Eigenlijk haar vroegere, maar het was makkelijker om oud te denken. Chivysniff drong haar oude den binnen, naar de nieuweling die Coyotespirit had gered. Ze wist het fijne er nog niet van, maar hallo zeggen was wel een van haar beleefdheden.

Toen ze bij het lichaam van de kattin aan kwam schrok ze een beetje. In haar vak had ze veel gezien, maar de poes leek wel op een hoop oude botten. Chivysniff ging zitten en legde de goed ruikende vis bij haar neer. Haar lippen vormden een hallo, maar haar stem was bijna even schreeuwerig als de adem van de kattin voor haar. Uit een vorm van bekommernis legde ze haar borstelige staart over het witte lichaam. Arm kind.

Onderwerp: Re: like a falling star ma 13 apr 2020 - 17:24

_{Coyotespirit schrokte met maar weinig manieren een waterrat binnen, want oh wat had ze een ontzettend honger. Ze had de hele dag hard gewerkt, en had nota bene een nieuwe patiënt gevonden. Eentje uit Windclan. De poes kwam ze tegen in de rivier en had hoge koorts. Verder was de Windclanner überhaupt in een slechte staat, en ze had het vermoeden dat er iets heel erg verkeerd was. Wat precies was ze nog niet achter gekomen, ze wist echter wel dat de Windclanner op het randje van de dood was. En dat baarde Coyo zorgen. Nu haar patiënt enigszins stabiel was, had Coyo heel even kort pauze genomen. Misschien niet het allerverstandigste om te doen, maar honger maakte van Coyotespirit wel eens meester en dan kon ze dat eventjes niet meer negeren. Terwijl ze de waterrat zo snel mogelijk opschrokte voor haar den, kwam Chivysniff aanwandelen. Ze gunde haar (voormalige) mentor een brede glimlach, hoewel die niet zo vrolijk scheen als vroeger. De grijze poes liep de den in en bracht hoogstwaarschijnlijk een bezoekje aan de nieuwe bewoner. Na een laatste hap genomen te hebben likte Coyo slordig haar lippen af en liep ook weer de den in, waar ze Chivysniff naast de poes zag zitten en haar opwarmde met haar staart. Ze duwde licht haar kop tegen Chivy's schouder, en keek die vragend aan. Misschien had de oude medicine cat nog goede raad?}

Onderwerp: Re: like a falling star ma 13 apr 2020 - 20:38

Er was een Windclanner, in zijn kamp, en nogal naar verwachting vond Pantherstar dat helemaal niks. Misschien als het Crowcall geweest was, had hij het nieuws nog lang niet zo erg gevonden. Maar de Windclanner was nog niet geïdentificeerd, al ging het om een flamepoint she-cat en dat was Crowcall niet. Dus stond zijn gezicht nors toen hij de medicine cat den in liep. Zijn dochter was hier net binnen gegaan en nog niet naar buiten gekomen, waardoor hij gokte dat de patiënt dus wakker moest zijn. Toen hij naar binnen stapte, pauzeerde hij even met lopen en trok er een warme glimlach over zijn snuit heen. Hij zag Coyo daar zo staan naast Chivy, en zag hoe lief ze haar kop tegen de ander aandrukte, waarschijnlijk in een vraag maar het was zo vertrouwd en warm. Hij kon zich nog als de dag van gister herinneren hoe erg ze tegengestribbeld had toen ze voor het eerst gehoord had dat Chivysniff haar mentor zou worden, en nu was ze zelf medicine cat. Het leven ging zo snel. Butterstar had toen nog - Nee daar moest hij nu niet aan denken. Voor nu was deze onbekende Windclanner belangrijk, en zo te zien werd ze wakker. Hij schraapte met zijn keel om zijn aanwezigheid bekend te maken, als zijn dochters hem nog niet gezien hadden. Hierna stapte hij naar voren. Zijn grote lichaam blokkeerde de ondergaande zon van de ingang en sloeg een lange schaduw over de Windclanner heen. Hij keek opzij, naar Coyote, wachtend tot ze hem een verdere uitleg zou geven. Was er al meer bekend?

Onderwerp: Re: like a falling star do 16 apr 2020 - 19:53

Met ruwe ademhalingen lag de oververmoeide queen te slapen. Ze sliep normaal slecht, als ze geen poppyseeds meer kreeg van Routnose. Ze vond het best wel beschamend, dat ze medicijnen nodig had om haar hoofd zozeer te stillen dat ze kon slapen zonder dromen. Routnose en haar adoptiezoon Falcon waren de beste in hun vak maar ook de aller beste konden niet iedereen genezen. Hoe genas je ook iemand die zo uit elkaar gebrokkeld was? Ze was geen kapotte vaas waar je de gebroken stukken weer kan vastplakken, nee haar stukjes waren zodanig gebroken dat het net vlijmscherpe stof was. Ze kon maar net haar oogje vermoeid optillen toen iemand haar zachtjes wekte. De dikke staart van de Riverclanner lag over haar tedere lijfje heen. Met een glimlachje kroop ze wat dieper onder de beschermende vacht van de ander. Ze had het ijskoud en de staart van de ander verwarmde haar lichtelijk. Ze rook voedsel maar toen haar blik op de vis viel moest ze haar kaken op elkaar klemmen. De vis was gevangen met tanden en de afdruk stond duidelijk in zijn rug getekend. Ze dacht terug aan het water waar ze haar spiegelbeeld had gezien. Waar ze diezelfde afdruk had op haar oogkas. Ze trok haar mondhoeken naar beneden, haar snuit waar eerst nog een zwak gemeende glimlach op had gezeten was nu vertrokken in leed. Ze werd al bij de kleinste dingen getriggerd aan haar traumatische ervaringen. Een volgende kat kwam binnen. De kat die haar leven gered had. De she-cat verroerde zich niet maar richtte haar doffe blauwe oogje op Coyotespirit. Er lag een twinkel van dankbaarheid in haar blik maar die werd overmeesterd door de ziekte en pijn in haar lijf. Shatteredice wou haar kopje optillen maar haar lijf wat te moe om zulke acties te verdragen, vandaar dat ze onbeweeglijk bleef liggen. Nu verscheen nog een kat. Eentje waarvoor ze bang was. Panthergrowl- nee nu star, stond wel bekend om zijn haat naar Windclan. Het was haar ex-man en zijn deputy nog wel geweest die toen zijn dochter had ontvoerd. Ze was furieus tegen deze actie geweest en had het de twee katten laten weten ook toen ze terug waren getrokken naar hun kamp na de aanval. Maar hoeverre Pantherstar haar daar in geloven zal.. tja. In ieder geval stond ze niet te wachten op een warme welkom van de grijze tom. Een beetje bangig zette ze haar nekharen overeind en verstopte zich dieper in de staart van Chivysniff, waarvan ze nog steeds dacht dat dit de medicine cat was. Ze wou niet terug naar Windclan. Niet terug naar al die ellende.. Oh Starclan.

Onderwerp: Re: like a falling star