Hendrieka 257 Actief
| |
| Onderwerp: Oh Hello nice to see you again. di 31 maa 2020 - 23:23 | |
| Alles wat hij nu meer deed was buiten rond hangen. Binnen stonk het hem te zuur. Enkel in de nacht sliep de jonge blauwe rus in zijn mandje, maar hoewel het weer beter werd kon de jonge kater zich wel vermaken buiten de stenen muren van het nest. Toch wilde Shaka zijn huismens niet ongevoed achterlaten en had een merel voor haar gevangen die hij netjes bij haar op bed was komen brengen. Ze piepte met een schrille stem en aaide hem belonend, maar de tweebeen at de merel niet meteen op. Nee ze deed iets vreemds. Ze maakte zijn halsband los en legde hem op een harde houten ding dat ze naast haar nest had staan. Ze murmelde nog een paar woordjes en viel weer in slaap. Shaka begreep er helemaal niets van al drong hij niet meer aan en sprong op de vloer en trippelde via de overloop en trap naar de huiskamer en de keuken om daarna naar buiten te stuiven. Hopelijk at ze de prooi nog op voor die bederven zou? Met grote sprongen rende de blauwe kater naar het hek en sprong er daarna boven op. Hij wilde meer gaan verkennen. Hij zag een tweebeen stel over de brede strook gras lopen over een pad van steentjes die richting het donderclan gebied liep. Hm... Shaka had Moonstorm nog zo beloofd om hun territorium niet meer te betreden zou dus gleed hij van het hek af richting de grond en rende het stuk gras over en sprong onder de tweebeen kit ding. Eentje die ze gebruikte wanneer hun kits nog te jong waren om te lopen. Daar ging hij onder liggen en zo kon hij het woud in zonder zelf te hoeven lopen. De twee tweebenen scheen niets door te hebben. Hoewel de ruimte beperkt was kon Shaka hoewel opgerold tussen de tas en een fles liggen waar de tweebenen hun water in vervoerde. Gelukkig had de jonge blauwe kater al gegeten en gedronken, dus hij kon er nu even ermee door. De geurlijn van de donderclan werd door de tweebenen ruw geschonden, maar ze leken het niet eens te merken? Hij keek zijn groene oogjes uit naar hoe het woud om hen heen weer tot leven kwam door knoppen en jonge groene blaadjes. Het was een prachtig gezicht. De tweebenen wandelde rustig door en trokken zich niets aan van dat ze op iemand anders zijn territorium liepen. Zouden ze wel weten dat hier katten woonde??? Shaka hoorde de kleine kit brabbelen en voelde hem of haar even heen en weer schommelen in zijn bewegelijke nestje. De vrouwelijke tweebeen begon bijna dezelfde geluidjes te maken. Even trok hij met zijn oor. Zouden moeders vreemd gaan doen als ze kittens hadden? Shaka wist het niet omdat de slechte tweebenen hem apart van zowel zijn broers en zussen had gehouden als van zijn moeder. Waarom ze dat gedaan hadden zou de kleine kater nooit te weten komen. Uiteindelijk weken de tweebenen af richting een brug die over de rivier liep. Nu zouden ze wel bijna terug gaan toch? Maar na de brug weken ze af richting een heuvel waar ze het bewegende nestje op duwde en daar even bleven staan kijken toen ze de top van de heuvel bereikt hadden. Shaka's ogen groeide van nieuwsgierigheid. Hij zag in de verte 4 enorme bomen staar die bij elkaar stonden. Voorzichtig wilde Shaka er af klimmen, maar het kleine nest kwam net in beweging door de kit en al luid krijsend en bewegend schoot het nest bij de vrouw uit haar poten. Het nestje begon weg te rollen en wilde richting de rivier. Shaka was nog wel jong en had de kracht er misschien niet voor, maar misschien kon hij toch nog wat bewerkstelligen? Hij trapte de tas van onder het nest weg waardoor de fles als enigste gewicht samen met de blauwe kater aan de kant lag weg van de rivier. Het leek eerst alsof het geen verschil maakte, maar gelukkig keerde het bewegende nest weg van het water en botste tegen een struik aan waar het nest bleef hangen. Voor alle zekerheid dook de blauwe katertje onder de struik en met een opluchtende kreet kwam de vrouwelijke tweebeen bij haar kit aan voor ze het nest weer meenam. Een zucht van opluchting volgde van Shaka zelf en hij keek ze nog even na voor hij er zeker van was dat de tweebenen niet meer om keken. Daarna kwam de jonge kater onder de struik uit en trippelde hij richting de grote bomen die hij eerder gezien had. Het duurde even en nu rook Shaka pas dat hij een rivierclan geur markering over stapte. Het gebied hier droeg dus geen aparte geur, maar ook alle clan geuren. Zouden ze hier vaker komen? Shaka kon die vraag zelf niet beantwoorden dus fixeerde hij zich op zijn doel en begon te rennen. Hij wilde het gebied hier wel even bekijken! Met grote en krachtige sprongen schoot Shaka met gemak over het stuk gras met struiken dat tussen hem en de vier grote bomen lag. Het was zo fascinerend en apart. Het trok aan hem alsof het de jonge kat iets wilde vertellen. Zijn laatste stappen brachten de blauwe rus tussen een paar struiken door op een rond grasveld. Omringt door struiken en de vier machtige bomen, maar er stond ook een enorm rotsblok in het middel. Shaka kijk zijn ogen uit en nam alles in zich op. Ook hier hing een gemengde geur van alle katten hoewel sommige flauwer dan andere, maar het was er. De blauwe kater vroeg zich nogmaals af waarom hier een gemengde geur hing en in de territoria niet... Shaka was net bij de steen aan gekomen was om het te bekijken hoorde hij pootstappen zijn kant op komen. Wie zou het zijn en van welke clan? Hij snuffelde snel met zijn bek iets open om de geuren langs zijn gehemelte te laten gaan e rook de geur van de donderclan. Zou het Moonstorm zijn? Die bruin gestreepte kater wilde hij wel weer eens tegen komen, maar hoewel hij de geuren van 3 clans al kon herkennen. Kon hij nog geen kat apart nog herkennen. Afwachtend ging Shaka zitten en keek met een vriendelijke blik in zijn groene oogjes richting waar de kat vandaan leek te komen. @Stagtine |
|