{Open} Clueless

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Ze had het territorium al zo ontzettend uitgekamd. Er was geen spoor te vinden van Tallstar, geen enkel spoor. Het leek alsof hij per direct verdwenen was toen hij van het gebied was afgegaan. Tenzij... zei Pep's logica, hij nooit van dit gebied afgegaan is. Vandaar ook dat Pepperpaw elke dag rigoureus aan het zoeken was, zoekend naar een mogelijkheid, naar een spoor, om vervolgens weer teleurgesteld te worden. Vandaag had ze haar zinnen gezet op één van de laatste plekken die ze nog niet bekeken had, de Swamp Cavern en de enige reden hiervoor was dat ze de plek eng vond. Maar misschien was dat wat haar vader wilde? Dat ze zich wel als een dappere apprentice bewees? Een goede apprentice? Huiverig bleef Pepperpaw staan voor de ingang, twijfelend. Liet haar papa hier zijn...

{Open}}

Het konijn dat Darkpaw vanaf 4 boom het donderpad over had gejaagd wist maar niet van ophouden met rennen. De donkerbruine leerling joeg het beest achterna tot hij het dier naar het moeras stuurde. Zwaar hijgend bleef Dark achter het witte pluizige staartje aan zitten. Hij zou en moest dit rot beest gevangen krijgen al was het maar om Pepperpaw op te vrolijken? Zins Tallstar weg was, was ze zo in zichzelf gekeerd geraakt dat Darkpaw haar juist wilde opvrolijken. Eindelijk leek het konijn vast te komen zitten dichtbij de Swamp Cavern. Eindelijk sprong Dark boven op het konijn en beet het dier daarna dood. Zwaar hijgend met zwoegende flanken bleef de donkere gemarmerde kater even zitten uithijgen tot hij een bekende geur rook. Het was Pepperpaw, maar wat deed ze hier? Dark pakte de prooi op en liep richting de geur.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw had haar oren naar de swamp cavern gedraaid. Ergens in de verte hoorde ze water druppen, maar voor de rest was er niks wat haar aandacht trok. Ze was zo gefixeerd op de grot, dat ze niet eens het tumult van een jacht in de buurt hoorde. Onzeker draaide ze haar oren weer naar achteren, waarna ze diep ademhaalde. Ze moest dapper zijn... Als ze haar vader hier vond was het voor het beste. Dus, met twijfelachtige pootstappen stapte ze naar binnen, de donkere cavern in.}

Met een mond vol konijn trippelde de donker gemarmerde kater dichter en dichterbij tot hij Pepperpaw de Carven binnen zag gaan. Wat wilde ze daar vinden? Tallstar? Misschien was hij daar maar misschien ook helemaal niet... Onzeker draaide Dark zijn oren naar achteren, maar hij wilde haar niet alles alleen laten doen dus begon de donker bruine leerling met grote sprongen naar haar toe te lopen en legde de prooi bij de uitgang en schraapte er snel wat bladeren erover heen voor Darkpaw achter Pepper aan liep. 'Pepperpaw? Zal ik mee helpen?' vroeg hij terwijl Dark naast de flame point kwam lopen. Hopelijk schrok ze niet?

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{De grond voelde koud aan onder haar pootkussentjes. Zonlicht zou de grond hier waarschijnlijk nooit verwarmen. Een lichte huivering trok over haar rug heen terwijl ze zich weer met een lichte angst bedacht dat ze misschien wel zou verdwalen en hier nooit meer uitkwam. En wat dan? Haar papa was er nu niet om haar te redden. Toch zette ze door. Ze zou dapper zijn. Ze zou niet verdwalen. Dit ging lukken. Ze was echter pas een paar stappen in de grot toen ze een stem achter haar hoorde. Ze slaakte een kleine gil en draaide zich om, om vervolgens haar mede apprentice Darkpaw te herkennen. "Oh, hey, Darkpaw," miauwde ze, wat opgelaten.}

De plotselinge gil hoe klein ook deed zelfs Darkpaw even schrikken en hij sprong met een dik op gezetten vacht wat naar achteren waardoor hij met zijn linker achterpoot in een poel modderig water stapte. De opgelaten toon van Pepperpaw deed hem zijn vacht weer laten liggen. 'Sorry ik wilde je niet laten schrikken. Ik rook je geur en... en ik wilde je graag helpen als je wilt?' stamelde Dark eventjes en kwam weer dichterbij haar staan na zijn achterpoot uit geschud te hebben. Samen hier zoeken is beter dan alleen.' de Carven waren een gevaarlijke plek waar je gemakkelijk zou kunnen verdwalen.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw vermeed de amberkleurige blik van haar mede apprentice. Blijkbaar had ze hem ook laten schrikken op haar beurt. Haar gil echoöde nog flink door in de grot ook. Nu had ze in ieder geval iedereen laten weten dat ze hier in deze grot stond. Darkpaw leek te kunnen raden waar ze mee bezig was en begon meteen over zoeken. Pepperpaw draaide haar oren plat in haar nek en keek weg. "Zoeken? Ik weet niet waar je het over hebt, ben niet aan het zoeken.." mompelde ze als reactie op zijn woorden. Ze had al meerdere moppers gehad van warriors dat ze moest stoppen met zoeken en iets nuttigs moest gaan doen. Dan wilde ze ten eerste niet de mogelijkheid hebben dat Darkpaw dit aan Acorndust ging zeggen en ten tweede hem niet in de problemen brengen.}

Darkpaw zag dat ze zijn vraag probeerde te ontwijken, maar hij had haar wel vaker zien lopen in het schaduw territorium wanneer hij zijn leerling taken volbracht. Een zachte glimlach verscheen op zijn lippen. 'Zins Tallstar weg is ben je constant aan het zoeken Pepper ik heb je vaak genoeg zien lopen. Laat mij je helpen. ik beloof je niets te zeggen.' murmelde Dark en hij ging voor haar zitten en zetten zijn voorpoot strak tegen die van de hare aan. Hij wilde zijn clan genoten helpen in wel opzicht dan ook al had hij momenteel genoeg kopzorgen voor zichzelf doordat hij er achter gekomen was dat hij windclan bloed door zijn aderen had vloeien! Die gedachten liet hem even weg zinken in zijn gedachten maar al snel draaide Darkpaw zijn blik weer naar Pepper toe. 'Ik heb een konijn voor je gevangen. Het koste me veel moeite, maar hij ligt hier naast de grot we kunnen zijn geur gebruiken om de Carvens weer uit te komen.' zei Darkpaw en wees even met zijn staart naar het hoopje bladeren die de wild kleur van het konijnen vachtje half verborg.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw draaide haar oren plat haar nek in toen de kater begon over dat ze Tallstar duidelijk aan het zoeken was. Alleen de naam van haar papa liet al een steek van verdriet door haar hart heen gaan. Ze trok haar poot terug toen hij de hare aanraakte en keek nog een keer stug weg. In haar verdriet vond ze het helemaal niet prettig dat hij haar zo leek te doorzien. "Hij is hier niet.. dus we hoeven hier niet te zoeken," mompelde Pepperpaw met hangende oren. Ze wist zeker dat als haar papa haar had horen gillen, dat hij haar wel kwam helpen. Maar hij was er niet. Ze keek wat verrast op toen de kater echter over konijn begon. Oh? Huh? Waarom? "Oh.. uhm.. dank je? Maar de elders en de queens moeten toch eerst eten?" stamelde Pepperpaw wat verbaasd.}

Pepperpaw zat kennelijk niet echt lekker in haar vel, maar goed als je iemand goed kende wat Pepper waarschijnlijk ook deed dan was het niet meer dan logisch dat je naar die kat ging zoeken. Darkpaw keek zelf twijfelend weg en trok ook op zijn beurd zijn poot weg van de plek waar hij die tegen de poot van de flame point had aan gezet. Hij wist dat ze vast veel door maakte op het moment, maar het was ook niet niets dat een leider zijn of haar clan in de steek liet... Haar woorden trokken de donker bruine gemarmerde kater weer uit zijn gedachten en hij keek haar kalm aan. 'Die zijn al voorzien. Het is me niet meegevallen om het konijn te bemachtigen. Miauwde Darkpaw en hij stond op om naar het konijn toe te lopen en de blaadjes er vanaf te tikken met ingetrokken nagels zodat Pepper hem kon zien liggen. 'Maar als je hem niet wil kan ik deze prooi nog op de stapel leggen.' hopelijk kon ze het waarderen? Darkpaw zag zijn clan genoten liever vrolijker dan zoals hij Pepperpaw nu zag. Ongelukkig en overduidelijk verdrietig om het verlies van hun leider of zat er meer achter?

Hij was in de buurt geweest van de Swamp cavern toen hij de gil hoorde. Het klonk als de stem van Pepperpaw, dus snel maakte hij zijn weg naar de opening van de cavern. Hij was er vrij zeker van dat het geluid vanuit de tunnel gekomen was en hij hoopte maar dat er niks aan de hand was met haar. Hij merkte vaag de geur van konijn op toen hij zich een weg begon te maken door de tunnel heen, Pepperpaw's geur volgende Hij moest weten dat er niks met haar aan de hand was. "Pepperpaw? Alles goed?" Riep hij zodra hij wat verder de tunnel al in was. Hij merkte nu pas op dat er nog een geur was en deze was van Darkpaw. Wat deden de twee apprentices hier samen? Hij zag het liefst helemaal geen apprentices hier, want als het met water onder stond, dan zou dat eens heel slecht af kunnen lopen. Hij ving nog net de laatste delen van het gesprek op en hield halt zodra hij wist dat hij dichtbij genoeg was. "Prooi moet je toch echt eerst naar het kamp brengen." Sprak hij rustig. Apprentices mochten in principe niet eten voor de elders en queens voorzien waren, maar dat betekende niet dat ze maar gewoon elke prooi buiten het kamp konden eten zodra die voorzien waren.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw liet haar blik naar haar pootjes zakken, onzeker op het vlak wat ze nog moest doen of zeggen. Dit was iets wat totaal niet bij haar paste, aangezien ze voorheen altijd overliep van de woorden en het enthousiasme. Maar Pepperpaw voelde zich nu niet goed, ze voelde zich niet op haar plek in SHadowclan en was ergens bang dat ze haar misschien terug zouden brengen naar Windclan nu haar vader als een verrader gezien werd. Pepperpaw kon het zelf nog niet geloven. Haar vader was geen verrader, hij kon geen verrader zijn. Dat kon haar hartje niet aan, want als haar papa een verrader was, dan kwam hij ook niet meer terug. Dan had ze helemaal geen ouders meer. Pepperpaw draaide haar oren wat verder haar nek in bij de woorden van Darkpaw. "Oh.. sorry.. ik bedoelde alleen maar-" begon ze met een nerveuze zwiep van haar staart, waarna ze onderbroken werd door de stem van Acorndust. Nu drukte ze haar oren al helemaal haar nek in. Ze keek weg van de gestreepte kater. "Ja.. Prima," murmelde ze zachtjes.}

De flame point kattin voelde zich kennelijk niet op haar plek en Darkpaw hoopte dat hij niet te opdringerig over was gekomen. hij had alleen wat voor haar willen doen om te helpen, maar bij haar woorden kwam een bekende stem binnen vallen en Darkpaw keek naar de uitgang en zag hun mentor aan komen lopen. Half gegeneerd half in verlegenheid gebracht door de vermaning van Acorndust legde Darkpaw zijn oren half in zijn nek. 'Dat was ook de bedoeling Acorndust... Ik... ik wilde Pepperpaw enkel een prooi geven wat ze lekkers vond.' Oh dit kon helemaal verkeerd opgevat worden dat begreep de donker bruine gemarmerde kater ook wel dus pakte hij de prooi snel op voor hij nog iets doms ging zeggen... Wel keek Dark even richting Pepper in de hoop dat ze er klaar voor was om mee terug te gaan naar het kamp?

Er leek niks echt aan de hand te zijn met Pepperpaw en dat luchtte hem op. Hij was hier tenslotte naartoe gegaan met de gedachte dat er weleens iets mis kon zijn, maar dat was niet het geval geweest. "Goed," Het was misschien iets meer aan hemzelf gericht, maar het was goed dat er niks aan de hand was met Pepperpaw. Toch vroeg hij zich ergens wel af wat de twee apprentice hier in de tunnels deden, maar besloot om daar voor nu maar niet naar te vragen. Hij had ergens wel een idee wat er aan de hand geweest kon zijn. "Je kunt hem ook aan Pepperpaw geven in het kamp, dat hoeft niet op een plek als dit." Hij zwiepte zijn staart kort rond bij die woorden. "Deze plek kan tenslotte best gevaarlijk zijn als het geregend heeft, dus ik zie liever niet dat apprentices hier naar binnen gaan." Het was niet een direct verbod, maar wel een suggestie.

Peppernose

I watched the storm, so beautiful yet terrifying

_{Pepperpaw had ondertussen haar blik naar haar voeten laten zakken, zowel Acorndust als Darkpaw niet aankijkend. Ze wist niet goed hoe ze nog moest reageren en voelde zich uiterst onprettig. “Dank je voor het konijn.. Darkpaw,” reageerde ze uiteindelijk toch maar toen Acorndust niet meer zo boos leek. Maar vervolgens wierp ze een blik over haar schouders in de richting van het donkere diep. “Kunnen er dan.. geen katten in de tunnels zitten?” vroeg ze vervolgens maar, naar het donker starend.}

Bij de woorden van hun mentor gleden zijn oren naar achteren, maar niet doordat hij boos of in die trant was. Nee hij voelde zich meer als een kitten die betrapt was op iets fout gedaan had. Dark wilde enkel zo veel mogelijk elk clan lid helpen waar hij maar kon en momenteel was dat Pepperpaw geweest. Zijn ogen gleden naar het konijn en dar knikte de donkere leerling enkel even toen er gezegd werd dat hij de prooi ook aan haar had kunnen geven in het kamp. Maar echt wat zeggen durfde Dark niet inverband met dat hij misschien iets zou kunnen zeggen wat helemaal niet zijn bedoeling zou zijn geweest. Darkpaw hoorde wat Pepper zei en daar was hij toch ook wel nieuwsgierig naar. Hij wachten af op wat Acorn zou zeggen voor ze terug zouden gaan naar het kamp.

De situatie over het konijn leek hiermee wel opgelost te zijn, maar voor hij kon zeggen dat het beter was om dan nu terug te gaan besloot Pepperpaw nog een vraag te stellen. Hij kon begrijpen waarom ze die vraag stelde, maar hij was er vrij zeker van dat Tallstar slimmer was dan op zo'n plek als dit te gaan verblijven, vooral in deze tijd van het jaar. "Het zou mogelijk zijn in Greenleaf, maar in de andere seizoenen is de kans op regen te groot." En in Leafbare had je natuurlijk sneeuw dat kon smelten en dan mogelijk ook hierin kon lopen. "Als er meer vragen zijn kan ik ze ook buiten deze tunnel beantwoorden." Hij verwachtte geen regen, maar hij voelde zich nooit echt prettig elke keer dat hij hierin ging.