[Training 1] Shake it up

Na de drukte van de ceremonie en het vinden van haar nieuwe nest de dag ervoor, was ze zonder al te veel piekeren in slaap gevallen. Nu ze wakker was, wenste de kersverse Soundpaw eigenlijk dat ze met iets van een plan was gekomen voor hoe ze met haar mentor om moest gaan. Maar nee, haar kop was totaal leeg en het enigste dat ze was, was nerveus. Maar misschien was dat wel normaal, om nerveus te zijn voor je eerste training, zelfs als je al wist wat je ging doen. Vandaag zou de grootste uitdaging zijn om het een hele dag met een warrior uit te houden. Maar ze moest wel, hij was haar mentor. Plus, ze had Saffronpaw al eens opgezocht in de apprentice den, dus ze kon wel dapper zijn. Dat wist ze wel. Toen ze wakker was geworden had ze gauw haar witte vacht schoongelikt van het mos wat zich er in had verzameld en de apprentice den uitgekropen. Ze vond het toch maar raar, en misschien lichtelijk ongemakkelijk, om met zoveel andere die allemaal een andere leeftijd hadden in dezelfde den te slapen. Maar ze was wel weer bij haar beste vriendje, Saffronpaw, die haar altijd kon laten lachen. Misschien zou het dus helemaal nog niet zo slecht worden.
Nu stapte ze lichtelijk nerveus op haar mentor af. Ze hadden bij de opening in de kampwand afgesproken en daar stond Inkspots dan ook. De gestreepte kater leek totaal op zijn gemak, een gevoel wat Soundpaw zich nu echt niet kon voorstellen. Zou hij het eerste woord zeggen, of verwachte hij dat zij dat zou doen?

Hij wist dat hij een beetje voorzichtig moest zijn met de jonge poes en dat ze het beetje bij beetje zouden moeten opbouwen, maar dat was niet zo erg. Ze hadden... redelijk wat tijd. Zolang hij haar de meest belangrijke dingen kon leren zou het goedkomen. Dat hoopte hij dan tenminste. Hij hoopte ook dat hij uiteindelijk ook wel een goede band zou kunnen krijgen met de poes, dat ze samen er wel uit zouden gaan komen. Soundpaw kwam, ironisch genoeg met haar naam, stil naar hem toe. Ze sprak niet, maar hij schonk haar een warme glimlach. "Goedemorgen, heb je een beetje lekker geslapen?" vroeg hij aan zijn apprentice, waarna hij rustig overeind kwam en de poes meewenkte met zijn staart. Eerst een rondleiding door het territorium, heel erg belangrijk natuurlijk. Al verwachtte hij niet dat de jonge poes al heel erg snel buiten de grenzen zou komen. Toch was het goed om dingen te leren over je eigen territorium, niet waar? "Zoals ik gisteren al vertelde ga we eerst door het territorium heen, daarna zal ik je leren hoe je in nood altijd weg kan komen, vooral met de situatie waar we ons op dit moment in bevinden." sprak hij met een rustige glimlach tegen de poes. Het leek hem dat het gewoon heel erg belangrijk was dat hij zelf ook kalm bleef bij de poes. Nou, dan had ze wel de beste mentor voor gekregen want hij was echt wel één van de chillste katten die je als mentor kon krijgen waarschijnlijk. "En als je vragen hebt, twijfel dan niet om ze te stellen, goed? Ik ben een open boek, in beantwoord alles." sprak hij met een brede glimlach tegen de jonge poes. Zelfs als er aan hem gevraagd zou worden welke kleur de lucht zou zijn of wie de knapste kat uit de clan was. Hij zou echt daadwerkelijk alles beantwoorden.