Reflection

Onderwerp: Reflection ma 13 jan 2020 - 23:43

Zijn blauw/groene ogen gleden over de poelen waar de sterren zachtjes in schenen. Hij fixeerde zijn blik op een van de sterretjes en met een zachte zucht liet de gespierde, brede kater zich zakken aan de rand van een van de poelen. Zijn gevlekte vacht bewoog zachtjes op de wind, maar de kou voelde hij er niet door heen. Het had zo zo'n voordelen van zijn dikke vacht. Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht terwijl hij naar de sterren keek. Niet zo zeer omdat hij graag bij zijn voorouders wilde zijn, maar meer omdat er van alles en nog wat te zien was. Een vogel die overvloog, een lichtje dat bewoog in de sterrenhemel wat geen ster was. Tenminste, hij ging er vanuit dat het geen ster was, het bewoog te snel en de kleuren klopte niet. Er zat iets roods in immers. Sanguine volgde het rode lichtje, langs de eerste poel, door de tweede heen. Uiteindelijk was hij hem kwijt in de reflectie en besloot naar boven te kijken. Daar, daar ging het rode lichtje. Maar het bewoog te snel, hij zou dat nooit kunnen bijhouden. Sanguine bromde zachtjes en ging zitten, zijn blik weer richtend op de reflecties in de poelen.

[+Fox]

Onderwerp: Re: Reflection vr 7 feb 2020 - 17:03

Normaal zou hij allang in zijn nest liggen om te meuren, maar soms had hij zo’n nacht. Een nacht waar hij niet kon slapen en dat hij gewoon iets moest gaan doen, anders zou hij nooit in slaap gaan vallen. En vannacht was zo’n nacht. Het was vreselijk irritant, maar zijn gedachten bleven gewoon door gaan alsof het niet boeide dat hij zijn slaap nodig had, alsof zijn hersenen dachten ‘ach, niet nodig’. Hij had zijn slaap nodig om te kunnen focussen, les één. Maar goed, als hij dan toch al niet kon slapen, dan ging hij ook maar een lange wandeling maken. Eentje waar hij goed moe van zou gaan worden. Hij liep op een kalm tempo door, richting de Starpools. Hij moest aardig klimmen om daar te komen en dan zou hij vanzelf wel een keertje slaperig worden, zodat hij terug kon lopen en dan echt te kunnen slapen. Zijn aandacht werd echter getrokken door een geur, er was nog iemand op dit moment bij de Star pools? En dat terwijl het zo laat was. Hij liep stug door, zijn dikke rode vacht beschermend om zijn lichaam heen, tot hij de ander zag en de geur nu echt duidelijk was. ”Sanguine Pool Under The Sinking Sun,” Sprak hij, misschien wel met lichte verbazing in zijn stem terwijl hij de naam uit sprak van de kater. De kater was rond zijn leeftijd, Net ietsjes ouder. Hij had maar kort met de kater in de to be den gezeten en toen hadden ze niet veel interactie gehad. De kater volgde immers een compleet ander pad dan dat hij volgde. ”Kan je ook niet slapen?” Vroeg hij even met een schuin kopje aan de andere kater.