Long time no see

Er was de laatste tijd een hele hoop gebeurd onder zijn vrienden. Waterpaw was een medicine cat apprentice geworden, Nettlepaw was al bijna een warrior, maar had ook want onaangename dingen meegemaakt en het beste nieuws; Silverwish en Olivebranch waren mates geworden en hadden nu kleintjes in de aantocht. Hij was natuurlijk heel blij voor hen, al was het misschien een beetje vroeg. Ardentpaw had echter geen twijfel dat ze goede ouders zouden worden. Olivebranch was een rustige en vriendelijke kater die toch wel een nieuwsgierige kant had en Silverwish was iemand die altijd vrolijk was en avontuur had opgezocht samen met hem, maar ze had zeker ook een zorgzame en vriendelijke kant. Nee, samen zouden ze geweldige ouders zijn, dat wist hij zeker, maar het was toch wel een beetje gek om te denken dat hij nog geen eens een warrior was en hun al zo'n grote stap hadden gezet in hun levens. Het leek nog maar zo kort geleden dat ze allemaal samen in de apprentice den hadden gelegen en plezier hadden gehad in uitstapjes in het territorium. Nu beleefden ze geen avonturen meer samen. Als zijn vrienden niet bezig waren met warrior taken dan waren ze wel samen en hij begreep dat het belangrijk was om voor de clan te zorgen, maar hij miste ze wel een beetje. Toch, hij kon het ze niet echt kwalijk nemen, maar nu hij de zwarte kater alleen in het kamp had gespot had hij toch echt aanstalten gemaakt om naar hem toe te gaan. Hij had nog geen eens een kans gehad om hem te feliciteren met het goede nieuws dat hij nu een familie zou beginnen. "Hey," Groette hij de kater met een grote grijns. Oh, wat leek het nog kort geleden dat hij hem geplaagd had dat hij verliefd was op Silverwish en kijk toch waar ze nu waren. "Dit is de eerste keer dat ik je weer eens op je eentje zie, wel jammer dat ik het nieuws van Silverwish moest horen hoor," Grinnikte hij goedgezind. Nee, hij vond het helemaal niet erg, maar een van zijn goede vrienden een beetje plagen was altijd wel leuk. Hij wist ook dat Olivebranch er helemaal niet boos om zou worden. "Gefeliciteerd!" Snorde hij daarna dan ook gauw met een brede grijns op zijn gezicht. Zijn vriend zou een vader gaan worden, wauw.

+Olivebranch

Alles leek goed te gaan. Silverwish was gezond en de kittens zouden binnenkort geboren moeten worden. Olivebranch keek met angst en opwinding op naar dat moment. Aan de ene kant kon hij niet wachtten op het vaderschap, maar aan de andere kant was de geboorte van kittens altijd op een bepaald niveau gevaarlijk geweest voor queens, en vooral voor nieuwe moeders. Daarom moest hij zichzelf er af en toe aan herinneren dat het goed zou komen en dat hij zich niet de hele dag om haar kon bekommeren. Om zijn gedachten op te frissen was Olivebranch even het kamp uit geweest om alleen te jagen. Een zeldzame gebeurtenis aangezien hij hield van het gezelschap van anderen. Toen hij terug kwam zag de kater direct een bekende op hem af komen: Ardentpaw. Olivebranch wilde zich net voorbereiden op hoe hij het grote nieuws ging brengen toen de apprentice hem toevertrouwde dat hij er al over gehoord had, helaas van Silverwish. "Dankjewel, ik wilde het niet té erg rondbazuinen. Maar ja, ik had het wel kunnen vertellen." Glimlachte hij. "Het is nog steeds moeilijk te bevatten dat het binnenkort gaat gebeuren.

Olivebranch vertelde hem dat hij het nog niet al té bekend wilde maken met de hele clan en dat begreep hij ook wel. De zwarte kater zou voor het eerst een vader worden en Ardentpaw wilde wel geloven dat dat hem een beetje nerveus maakte, hoe kalm hij er nu ook uitzag. Hij vertrouwde hem ook toe dat hij het nog steeds moeilijk vond om te bevatten dat het nu binnenkort zou gaan gebeuren. "Ja, maar ik denk dat je heus wel een goede vader gaat zijn hoor. Je geeft veel om je vrienden en vooral Silverwish, zodra de kittens er zijn dan weet ik dat je ook heel veel om hen gaat geven," Sprak Ardentpaw met een glimlach. Het was nog steeds een tikkeltje raar om over twee van zijn goede vrienden als ouders te denken, vooral Silverwish. Hij had wel een paar gekke dingen uitgehaald met de zilveren she-cat en nu moest ze een paar manen rustig in de nursery blijven liggen. Dat was een gek beeld over zijn energieke vriendin.

Opnieuw werd hem toevertrouwd dat alles goed zou komen en dat hij een goede vader zou zijn. Ardentpaw had ook wel gelijk wat betrof het geven om Silverwish. In een aantal moons was ze het belangrijkste in zijn leven geworden en Olivebranch vond het soms moeilijk om haar even alleen te laten. En hij voelde dat die genegenheid direct door zou stromen naar de kittens als die geboren waren. "Bedankt Ardent... En sorry dat ik je vriendin een tijdje onbeschikbaar heb gemaakt."Grinnikte hij zachtjes. Hij wist dat Silver en Ardent al vrienden waren geweest voordat ze hem ontmoet had, en zou het niet raar vinden als Ardentpaw het gevoel had dat ze een beetje weggekaapt was.

Olivebranch leek het nodig te vinden om zich wat grappen te verontschuldigen voor het onbeschikbaar maken van een van zijn beste vrienden. Tja, Silverwish was een grote she-cat die haar eigen keuzes kon maken. "Zo nu en dan hebben we heus nog wel wat tijd om met elkaar om te gaan hoor," verzekerde hij de zwarte kater met een glimlach. Ja, hij miste het dag in dag uit op pad gaan met haar wel, maar dat was zowieso al minder geworden toen Silverwish een warrior was geworden en hij nu nog een apprentice was. Niet voor lang meer, nee, maar hij was toch nog geen warrior. "Maar hoe gaat het met jou naast de enge toekomst?" vroeg hij grappend aan zijn vriend. Waarschijnlijk zou Olivebranch het wel eng vinden, maar wat humor werkte vaak om iemand wat losser te maken over een onderwerp.