Sweet Lullaby

Honorkit was al weer vier Moons en dat betekende dat ze de leeftijd waarop ze Apprentice kon worden snel naderde. Ergens keek ze er naar uit om eindelijk meer te kunnen zien maar aan de andere kant wilde ze het veilige kamp nog niet verlaten, daarnaast klonk zwemmen best spannend. Immers had ze dat nog nooit gedaan, konden Bloodclanners ook zwemmen? Wat was het eigenlijk voor groep en hoe kwam het dat ze vijanden waren? Honorkit had ergens talloze vragen maar ze kon papa daar niet mee lastig vallen, die had voldoende aan zijn hoofd waardoor ze voorzichtig met een vis in haar mond naar een knappe Warrior huppelde en met een zacht geluidje naast haar plaats nam. Ze liet de vis vallen voordat ze met grote onschuldige ogen de ander aan keek. 'Chillybreath?' Begon ze lief.

Honorkit had van haar papa en mama wel geleerd om een Warrior niet zomaar te spreken als deze bezig was. Immers moesten ze zorgen voor de Clan en konden ze niet elke kitten bezig houden. Kortom, de kitten keek daarom extra lief en schattig toen ze de ander aan sprak. 'Honorkit, is er iets waar ik je mee kan helpen?' Klonk een warme maar niet zozeer bekende stem, al deed de toon haar denken aan haar mama als deze haar vragen of zorgen weerlegde. 'Er is toch niets mis?' Vervolgde de knappe kattin op een ietwat bezorgde manier, waardoor de kitten haar kopje zo hard schudde dat ze bijna omviel, overtuigend genoeg, toch! Haar blauwe oogjes glinsterden terwijl ze naar de vis keek. 'Ik heb héél véél vragen, maar papa en mama zijn druk.' Verklaarde ze onschuldig terwijl ze met haar snorharen trok en de vis iets verder voor de ander schoof, een offer voor antwoorden, wellicht? Immers was het voor de tijd van het jaar een goede, vette prooi en was het delen van prooi zeker geen probleem. Misschien dat als ze te weinig hadden eraan wel een ander kleine prooi konden delen, dan leerde ze ook nieuwe smaken.

Honorkit was meestal geen moeilijke kitten. Behalve wanneer iemand haar of haar familie respectloos behandelde of ruzie wilde maken. De parelgrijze kitten was niet bijzonder vergevingsgezind. Haar blauwe ogen stonden onschuldig terwijl ze de Warrior bijna smekend aan keek. Als haar ouders geen tijd hadden dan moest ze soms een andere kat lastig vallen, al hoewel of het echt lastig vallen was, was nog maar de vraag. De kitten bleef respectvol en lief, en had de ander niet onderbroken in haar taken. De kitten had haar kopje zo hard geschud zodat ze bijna tegen de ander aan viel, immers behield ze op het nippertje haar balans. De grijze kattin haalde opgelucht adem, als er een probleem was geweest had de kitten zich verstopt bij de Medicine Cat. Een warme glimlach verscheen op het gezicht van Chillybreath voordat ze sprak. 'Wat voor vragen heb je dan, Honorkit?' Vroeg de ander waardoor de kitten half in de vacht van de oudere kattin kroop en onhandig de vis wat beter in het midden legde. 'Hoe werkt de Warrior Code en kan Bloodclan ook zwemmen?' Vroeg ze zachtjes terwijl ze onhandig een hapje van de vis nam.

Honorkit was soms nog echt een klein kind, of bijna altijd eerlijk gezegd. Natuurlijk had ze geleerd om er voor de andere katten te zijn, zover een jong ding als zijzelf dat kon; echter waren er nog veel dingen die ze niet begreep en wellicht pas over vele, vele Moons zou begrijpen. Dom was de kitten niet, en dat betekende dan ook dat ze af en toe vragen had over het leven. Vragen die de meeste katten gelukkig geen probleem leken te vinden, haar interesse naar de buitenwereld werd langzaam groter, al zou ze nog lang niet willen denken over het verlaten van het kamp, het begraven van Butterstar was al spannend genoeg geweest. De warme, zachte stem zorgde ervoor dat de parelgrijze kitten zich snel genoeg opwarmde aan de nog relatief onbekende kattin. Iedereen was soort van familie van elkaar, waardoor de kitten niet bang of verlegen was naar de meeste katten. Al waren er enkele die ze het liefste negeerde, immers hadden ze een actie begaan die de kitten niet kon én wilde begrijpen. Onhandig vroeg de kitten twee brandende vragen aan de grote Warrior terwijl ze de vis relatief uitnodigend voor de poten van de ander duwde terwijl ze een hapje nam en tegen de ander aan kroop. Chillybreath leek de verleiding niet te kunnen weerstaan en nam ook een hap. 'De Warrior Code is regels, regels van StarClan en regels tussen de clans. Deze regels zorgen ervoor dat er vrede rust tussen de clans in, maar ook voor clan zelf. Zo zijn enkele regels het volgende:' Papa had al wel eens verteld over StarClan en ook Coyotepaw en Chivysniff leken er veel van te weten, wat betekende dat Honorkit het bestaan niet in twijfel trok. 'Prooi wordt alleen gedood om te eten, niet om mee te spelen. Dank StarClan voor zijn leven.' Honorkit had nog nooit een kat een dier zien doden, ze wist dat het vlees door de Warriors naar binnen werd gebracht, dat ze erop jaagden en ook de grenzen bewaakten, zodat niet nog meer kittens verdwenen. Een kleine pijnlijke steek ging door haar nog kwetsbare hart, ze miste de twee kittens die waren meegenomen. Echter leek ze er beter mee om te kunnen gaan dan toen ze jonger was. 'Wanneer de regels niet gevolgd worden is de leider je genoodzaakt om te straffen. Als apprentice zullen dit lichte straffen zijn, aangezien je dan nog de code aan het leren bent, maar als warrior zul je echte straffen krijgen.' Legde de kattin serieus maar met een warme glimlach uit aan de kleine parelgrijze kitten die doodstil aan de lippen van de ander hing. Ze nam niet eens nog een hap, de vis bijna vergeten ondanks het feit dat ze honger had. 'Ik wil papa niet boos maken,' Piepte ze zacht, een boze papa was niet zozeer gemeen maar wel héél streng. 'Nu je tweede vraag, wat erg moeilijk te beantwoorden is. Zo ver ik weet kunnen ze niet zwemmen, maar dit kan ik niet met zekerheid zeggen. Vroeger zijn sommige katten overgestapt naar BloodClan, waardoor ze misschien wel onze technieken weten.' De kattin was eerlijk en dat waardeerde de jonge kitten enorm. Ze kon er niet goed tegen als andere katten logen, uiteindelijk zou de waarheid altijd naar boven komen en was het in haar kopje gewoon veel eenvoudiger het toe te geven dan te verbergen. Alleen het idee al dat ze moest liegen gaf haar stress en hoofdpijn. 'Maar ze zullen nooit zo goed kunnen zwemmen zoals wij dat kunnen.' Mauwde Chillybreath met een glimlach waardoor de kitten langzaam knikte. 'Wat zijn de andere regels? Ik een goede Warrior willen zijn.' Murmelde ze zacht, ja want dan kon ze ook sterk zijn en dapper. Net zoals papa! Al zal ze vast en zeker nog heel veel moeten leren. Misschien dat de oude Chillybreath haar ook wel wilde leren haar staart te pakken!

Honorkit was niet zozeer snel angstig, natuurlijk was Bloodclan eng, maar voor nu was ze nog veilig in het kamp met haar clangenoten. Daarnaast zou papa of mama altijd een oogje houden op haar en haar nestgenoten, al vergaten ze de oudere kittens ook niet. Papa en mama hielden van hen! De kitten verklaarde zacht dat ze haar papa niet boos wilde maken, immers wilde z hem niet nog meer stress bezorgen maar ook zijn strenge blik zo min mogelijk zien. Ze bleef een kitten, en kittens maakten af en toe onbewust ook nog fouten, immers wist ze niet alles, zo had ze wel wat van de Warriors Code gehoord, wist ze dat het bestond maar leerde ze niet alle regels meteen. Immers was nog niet alles van toepassing op de jonge kattin. De Warrior glimlachte om haar woorden voordat ze met een knipoogje sprak. 'Zolang je doet wat papa zegt, zal hij niet boos worden.' Toen ze jonger was geweest en Ravenkit en Crabkit net vermist waren, had haar papa inderdaad voor haar gezorgd. Hij was toen niet boos geworden toen ze in haar angst en onrust een regel had gebroken die hij en mama hadden gemaakt. In plaats daarvan had hij nadat hij haar nog een keer de regel had verduidelijkt, bij hem laten slapen omdat hij sterk en lief was. 'Papa is niet snel boos, hij lief en warm.' Piepte de kitten bijna geheimzinnig. Bloodclan was niet het meest favoriete onderwerp van de meeste katten, maar Honorkit wilde er meer over weten. Immers waren Ravenkit en Crabkit door hen ontvoerd, meegenomen. Ze wist in ieder geval dat ze gevaarlijk waren. Ze zou hen willen mijden, er was geen andere plek waar ze wilde leven dan in Riverclan. Ze was stiekem hartstikke trots op haar sterke papa en lieve mama. Niet te vergeten dat ze helemaal dol was op Chivysniff. Daarnaast was haar gekozen zus Shrimpkit ook belangrijk waar de oudere kitten heen ging, wilde zijzelf ook zijn. De crèmekleurige kitten was sneller bang dan Honorkit, maar dat vond de parelgrijze kitten geen probleem, immers was ze wel super lief en wilde ze Honorkit ook wel wat nieuwe dingen leren die ze door haar ziek zijn had gemist. Shrimpkit kon niet haar nestgenoten vervangen en zijzelf kon Crabkit niet vervangen, maar een extra gekozen zus kon nooit kwaad!

Nieuwsgierig vroeg Honorkit uiteindelijk naar de andere regels van de Warrior Code. Immers moest ze die ooit leren en Chillybreath leek het geen probleem te vinden dingen uit te leggen. De oudere kattin glimlachte warm voordat ze de vis wat meer naar de kitten toe schoof, immers was Honorkkt door alle vragen gestopt met eten. Terwijl de kattin haar keel schraapte, nam de jonge kitten nog een hap van de vis.'Verdedig je Clan met je leven. Je mag vriendschappen hebben met katten uit andere Clans, maar je loyaliteit moet bij je eigen Clan blijven, op een dag zul je ze misschien tegen komen in een gevecht en dan wordt twijfel over welke kant je kiest niet toegestaan. Kom nooit op het Territorium van een andere Clan en jaag daar al zeker niet. Elder en kits eten eerst, daarna pas de warriors en apprentices. Behalve als zij toestemming hebben mogen apprentices niet eten tot ze hebben gejaagd om de elders te voeden.' Begon de Warrior waardoor Honorkit haar oren wat meer spitste. Tussen de regels door zaten soms wat hinten, over hoe de regels toegepast moesten worden. Eten tijdens het jagen werd niet gedaan, immers moesten eerst andere rangen, zwakkere rangen wat hebben. 'Prooi wordt alleen gedood om te eten, niet om mee te spelen. Dank StarClan voor zijn leven. Een kit moet minimaal 6 manen oud zijn voor hij/zij een apprentice mag worden. Nieuwe warriors moeten een nachtwaken houden nadat ze hun warrior naam hebben ontvangen. Een kat kan geen deputy worden zonder minimaal een keer mentor te zijn geweest van een apprentice. Honorkit had nog nooit Starclan bedankt voor de prooi, hoewel ze wel een dankbare kitten was in het algemeen. Dit waren regels over rangen, wat interessant maar nog niet al te bekend was voor de parelgrijze kitten. 'De deputy zal de nieuwe Clanleader worden wanneer de leider sterft of te oud is. Hij zal naar de Highrocks moeten reizen en daar bij de Moonstone samen moeten dromen met StarClan om zijn negen levens te ontvangen. Na de dood of het afzien van een te oude deputy moet de nieuwe deputy gekozen worden voor maanhoog. Deze rangregels waren interessanter, immers was Butterstar net overleden en haar papa zou dan Leader worden. Ze wist dat papa verdrietig was net zoals vele anderen in de Clan, net zoals zij was geweest toen Ravenkit en Crabkit waren verdwenen. Chillybreath haalde even diep adem, ze was er bijna. 'Er vindt elke volle maan een gathering tussen de vier Clans plaats. Deze wordt gehouden bij de Fourtrees en voor die enkele nacht zullen de Clans in vrede naast elkaar staan. Borders moeten elke dag worden gecheckt en gemarkeerd. Hierbij worden alle onbekende katten die het territorium betreden bevocht of verjaagd. Geen warrior mag een kit in pijn of gevaar negeren, zelfs als deze van een andere Clan is. Het woord van de Clanleader is de warriorcode. Een eervolle warrior hoeft andere katten niet te doden om een gevecht te winnen, behalve als ze buiten de warriorcode staan of als het noodzakelijk is voor zelfverdediging. Een warrior verlangt niet naar het zachte leven van een kittypet.' Kittypets leefden bij twee benen, en een twee een had Butterstar gedood. De kitten moest er niet aan denken dat ze bij een Twoleg in zou moeten leven, dan had ze hen papa, mama, Shrimpkit, Chivysniff en alle anderen waarmee ze een band had gekregen in de Clan. Chillybreath keek trots naar de jonge kitten voordat ze zacht grinnikend sprak. 'Dat zijn ze, allemaal,' sprak ze, waardoor de kitten langzaam knikte. 'Dat zijn er veel.' Murmelde de kitten, overduidelijk onder de indruk. Dan had ze naast de Warrior Code ook nog de regels van haar ouders, zo mocht ze niet het kamp uit omdat het buiten gevaarlijk was en wilde ze weten waar in het kamp de kitten te vinden was. Niet dat Honorkit het kamp uit wilde, immers waren Ravenkit en Crabkit zo verdwenen, ze likte langs haar lippen voordat ze nog een hap van de vis nam. 'Wanneer papa terug komt, komt er dan een nieuwe Deputy?' Vroeg ze zachtjes, ergens wel benieuwd naar wie dit ging worden, wie naast haar papa durfde te staan.