Speak my Mind

Het zat haar niet zo lekker. Het was al een tijdje geleden dat ze dit nieuws te horen had gekregen, nog uit haar eigen dochters bek ook. Zelf dacht Breezesong wel alles geweten te hebben over het hele RiverClan belegerings gedoe, maar blijkbaar was er nog een heel stuk achter de schermen gebeurd. De manier hoe Crowfur had gereageerd... Ze voelde dat Lavenderstorm meer wist en ze dacht ook dat het misschien wel belangrijk was om te weten voor Stallionstar. Breezesong was niet iemand die het allemaal tot in de nopjes wilde uitzoeken en ze wilde haar neus ook zeker niet in andermans zaken steken, maar dit baarde haar wel wat zorgen. Het was immers ook haar eigen dochter. Ze wilde liever niet dat ze in de problemen zou komen of iets dergelijks.
Toen ze haar evenbeeld in het kamp zag besloot ze er ook meteen naar toe te lopen. 'Lavenderstorm, wil je een eindje met me lopen?' vroeg ze, haar stem vriendelijk maar duidelijk. Ze duldde geen tegenspraak. Ze wilde haar dochter spreken, geen smoesjes.

+ Lavenderstorm
- nog in het kamp hier!

De geïrriteerde blik die Lavenderstorm op haar gezicht had staan besloot ze te negeren. Die was waarschijnlijk toch niet voor haar geweest. Hoopte ze. Als haar dochter expres geïrriteerd naar haar ging doen dan wist ze er dan wel raad mee, maar voor nu wilde ze het nog wel op een leuke sfeer houden. Voor zover leuk ging...
Lavenderstorm ging in ieder geval met haar mee, dat was al heel wat. Haar antwoord had kortaf geklonken en hoewel Breezesong haar wilde aanspreken op haar gedrag besloot ze dat toch weer niet te doen. Niet nu. Ze bleef stil tot ze buiten het kamp waren, zelf ook nog bedenkend hoe ze dit ging brengen. Ze wilde haar dochter van niets beschuldigen en ze wilde al zeker niet dat ze dacht dat ze haar van iets beschuldigde.
Uiteindelijk haalde ze toch maar adem, het moment was daar. 'Lavender... Wat bedoelde je precies met de woorden die je sprak tegen Crowfur?'

'Zoals ik het zei, ik was erbij. Sabrefur had mij opgedragen Rookpaw vast te houden,' legde haar dochter simpelweg uit. Breezesong dacht er heus wel wat van, maar probeerde haar gezicht niet haar gevoelens te laten verraden. 'En tijdens het beleg heb ik met Bearclaw de herrieschoppers mee teruggenomen naar het Camp. Frayhowl, Scarface en Crowcall,' miauwde ze. 'Ik volgde de orders van mijn Deputy.'
Breezesong zuchtte en knikte even. Ze had best wel door dat haar dochter geïrriteerd was. Ze had waarschijnlijk geen idee waarom ze hier moeilijk over deed. Maar het zat haar gewoon niet zo lekker..
'En je hebt niet heel even bedacht dat Stallionstar het daar niet mee eens was geweest? Zomaar een Apprentice ontvoeren? Waarom deed je daar aan mee?' Natuurlijk mocht ze orders van de Deputy opvolgen, maar ze wilde ook graag dat ze haar gezonde verstand gebruikte...