Glow

De gevlekte poes liep voldaan de grot in en legde haar vangsten van de dag op de prooistapel. Zouden ze het hier ook nog een prooistapel noemen? Ze was er niet zeker van. Samen met een klein groepje was ze er vroeg opuit getrokken om zo veel mogelijk te vangen voor de tribe, een ervaring die ze vrij prettig had gevonden. De hele dag hadden ze rustig gelopen langs de prachtige omgevingen, de werkdruk had laag geoogd en de opbrengst was toch mooi. Het gaf haar een vreemd gevoel van voldaanheid. Want hoe sterk de poes ook tegen het idee van een gemeenschap kon in gaan, ze bloeide er wel in op. Dit was zo veel malen fijner dan haar eenzame reis naar deze bergen toe. Ze voelde zich ook eindelijk genoeg op haar gemak om zelf ook voedsel van de stapel af te nemen. Het was maar een klein prooidier, toch voelde het als een ware beloning. De kattin liep naar de verwarmde stenen voor de Cave en zag hoe het langzamerhand drukker begon te worden. Het was hun eigen versie van een sharing tongues ritueel. Kort bekeek ze de aanwezige op zoek naar bekende. Maar haar zoon leek al bezig te zijn en deze wilde ze niet storen. Na een plekje voor haarzelf gevonden te hebben ging ze liggen, om hierna een hap van haar maaltje te nemen. Ja. Dit was niet verkeerd.

+ Golden

De Thunderclanner keek op toen ze ineens een vreemd opgewekte stem hoorde. Hm. Ze voelde wantrouwen voor iedereen die... zó kon zijn. Maar als een hypocriet moest ze daar maar vrede mee krijgen. Haar felle ogen gleden kort over de kater heen waarvan ze de naam niet kende. Maar ergens deed hij haar denken aan Brightheart, de kattin die ooit lang geleden een moeder voor haar had proberen te spelen. En ergens was het vlekkenpatroon altijd iets van Spark en Thunder, al waren hun veel zachter en lichter in kleur. Deze kater was... wilder gekleurd. Hij had de kleur die ze zou voorstellen bij tijgers uit kittenverhaaltjes. Ze duwde haar oortjes wat naar voren en opende iets op. "Go right ahead" opperde ze met een slag van haar staart. "I don't think we've met yet. I'm Baneflower"

De kater had iets over zichzelf heen hangen wat haar aanstond. Een soort schappelijkheid waardoor ze geen natuurlijke vijandigheid hoefde te onderdrukken. Normaal was ze enkel een verstoten dier naar andere toe, maar sinds ze hier in de tribe was gekomen was ze gedwongen geweest deze houding aan te passen. Ergens was dat ook wat ze wilde, de mogelijkheid om echte banden te ontwikkelen met andere en een sociaal leven te hebben. Dit was iets wat haar clan haar nooit had kunnen bieden. Maar hier had ze al de mogelijkheid tot een gezin, en wie weet nog meer. De glimlach van de ander was mild aanstekelijk, waardoor ze toegaf en een oprechte maar zachte glimlach terugstuurde. Zijn naam was lang zoals alle tribe namen waren. Maar zijn afkorting was Golden. “It’s nice to meet you as well Golden, I’m glad I don’t need to remember the full name, otherwise this could have been the last time we spoke as well” plaagde ze wat, alsof ze anders voor altijd zijn naam ontweken zou hebben. Bij de vraag dacht ze even na. “I really love the territory, especially the highlands. It’s beautiful here. I missed the mountains so much when I was back in Thunderclan that it almost felt like coming home. I’m just hoping I can learn more about the culture, and make a half decent impression” Ze lachtte even waarnaar ze haar poot enkele likken gaf om zichzelf weer een houding te geven.