Find comfort in the chaos

you're a weapon and weapons

don't weep

Zijn mate was wat sneller dan hij was doordat hij ineens weggerend was, maar Stagstorm lag niet ver achter. Een fanatieke twinkeling speelde toen in zijn ogen en hij versnelde zijn pas nog meer toen hij Stallionstar over de steen zag springen. De wind waaide door zijn vacht en met een soepele sprong ging hij over de steen heen waarna zijn blik over de heide gleed, opzoek naar de kater die hij zocht. Zijn flanken gingen mee in het ritme van zijn ademhaling en hij draaide zich om toen hij wat geritsel achter hem hoorde.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Met een snoekduik vloog de gevlekte kater naar voren en duwde hij zijn brede kop tegen de borstkas van Stagstorm aan. Met een plof vielen ze in het gras en hij wreef met zijn kop langs Stagstorm's kaak. "Echte liefde maakt de ziel wakker" prevelde hij toen zacht in het bruine oor van zijn mate en gaf er een liefdevolle lik over. Zijn groene ogen stonden zacht en warm zoals ze ook ooit eens hadden gestaan voor een ander.

you're a weapon and weapons

don't weep

Het enige wat hij zag toen hij zich omdraaide was een grote waas van vlekken en voordat hij het doorhad lag hij op de grond. Zijn mate bovenop hem. Alweer. Hij wreef met zijn kop langs zijn kaak een opnieuw vulde Stagstorm zijn lichaam met blijdschap. "Echte liefde maakt de ziel wakker" zei de ander zacht in zijn oor voordat hij er een lik over gaf en er ging een rilling door de gestreepte kater zijn lichaam. Hij keek hem recht in zijn groene ogen aan en toen hij zag hoe zacht de blik in deze was voelde hij iets trekken aan zijn hart. Die blik in zijn ogen was eentje die hij vaker had gezien, maar niet naar hem toe. Nu waren ze voor hem bedoeld, maar toch merkte hij dat er iets in hem borrelde. Hij wilde niet dat hij ooit zo naar iemand anders gekeken had, hij moest alleen zo naar hem kijken. Niemand anders mocht die zachte en tevens warme blik in zijn groene ogen zien. De staart van Stagstorm bewoog langzaam over de grond terwijl hij zijn gezicht bestudeerde en een zachte zucht gleed over zijn lippen doordat hij knikte. Hij had de ander nog niet verteld dat hij van hem hield, de woorden kwamen niet over zijn lippen. Ze waren gevormd in zijn hersenen, elke letter, elk woord, maar hardop lukte het hem niet. Nog niet.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Met een rommelende zicht liet de gevlekte kater zich onderuit zakken en sloot hij een groen oog. Het andere oog hield Stagstorm in de gaten om te zien of hij er ook bij kwam liggen of dat de kater misschien liever terug zou gaan naar het Camp. Hij onderdrukte een geeuw en krulde zich toen langzaam op. Even een klein hazenslaapje tussendoor kon geen kwaad voordat hij Stagstorm weer achter zich aan liet jagen dacht hij zo. De kater rimpelde even met zijn vacht en gaf er toen een paar likken overheen zodat het weer een beetje in model kwam voor zo lang als het duurde.

you're a weapon and weapons

don't weep

Toen hij hem niet verteld had dat hij van hem hield voelde hij een soort getrek aan zijn hart. Alsof hij informatie achterhield voor hem terwijl hij niet eens wist wat 'houden van' nou echt betekende. Hoe kon hij woorden uitspreken die zo'n impact zouden hebben op hun leven als hij de betekenis zou kennen? Dat was zoiets als jezelf zonder training in een gevecht gooien. Stagstorm keek de kater aan toen hij was gaan liggen en al snel zat hij naast hem en gleed zijn tong tussen zijn oren over zijn vacht. Erg moe was hij zelf niet, maar hij was er zo aan gewend om niet te slapen dat moe zijn voor hem betekende dat er geen energie meer over was in zijn lichaam. Al snel lag hij naast hem en gaf zijn mate nog een paar likken om te helpen met zijn vacht die alle kanten op stond voordat hij zijn op op zijn rug neerlegde.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Zijn blik gleed naar de sterren, er fonkelden zo veel van die kleine bolletjes in de lucht dat het hem duizelde. Hij knipperde met zijn ogen die een groenblauwige tint kregen door de lucht en en hij keek even opzij naar Stagstorm die hem nog even snel hielp met zijn vacht. Dankbaar glimlachte hij naar de kater. "Dankjewel" murmelde hij warm en begon zacht te snorren. "Mis je je moeder soms wel eens?" vroeg hij weifelend. Hij wist dat Stagstorm zijn vader kon missen als kiespijn maar veel over de moeder van Stagstorm wist hij eigenlijk niet.

you're a weapon and weapons

don't weep

De kater liet, net zoals zijn mate, zijn blik afglijden naar de sterrenhemel. Ergens daar zouden zijn ouders moeten zitten, maar dat vond hij maar moeilijk te geloven. Beide ouders waren geen slechte mensen maar zijn vader geloofde gewoon in andere dingen dan hij deed. Hij geloofde er alleen in dat een kater en een poes samen konden zijn, dat je doel in het leven het beschermen van de clan was en uiteindelijk zorgen voor nageslacht. Dat was één van de redenen waardoor de twee misschien botste. Misschien was dat waarom hij er minder problemen mee had om hem uit zijn lijden te verlossen. Zijn moeder daar in tegen was een goede kat geweest. Ze was vriendelijk en kon eigenlijk vergeleken worden met zowel zijn zus als de moeder van Stallionstar. ”Dankjewel” murmelde de kater toen hij hem een paar likken over zijn vacht gegeven te hebben. Stag bromde iets wat moest lijken op ‘geen dank’ maar of dat eruit te halen was wist hij niet zeker. Ondertussen was hij naast hem gaan liggen en draaide een oor wat naar hem toe toen hij zijn stem weer hoorde. ”Mis je je moeder soms wel eens?” Vroeg de kater en Stagstorm voelde het bloed bijna uit zijn gezicht wegtrekken. Zijn lichaam voelde ineens zwaar en zijn blik was gefocust op de horizon. ”Soms.” Bromde de kater met zijn kaken op elkaar geklemd. Wat hij voor zijn vader had gedaan had hij ook voor zijn moeder moeten doen en ‘s nachts wanneer het stil was kon hij haar gesmeek bijna horen in de wind wanneer deze door zijn vacht raasde tijdens een storm. Wanneer de wind echter niet zo sterk en ruig was en zacht door zijn vacht streelde voelde het bijna alsof ze bij hem was. Dan kon hij haar vriendelijke stem bijna horen. Zijn moeder miste hij veel meer dan zijn vader.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Het bleef stil naast hem en hij kon het wel begrijpen. Stagstorm zou vast onverwerkte gevoelens hebben over wat er gebeurd was. De dag dat hij zijn ouders beide kwijt was geraakt was een zwarte dag in WindClan geschiedenis. Hij zweeg zelf ook en liet zijn blik over de sterren gaan die helder fonkelden en even leken te bewegen, van links naar rechts. Bijna of ze een eigen verhaal aan elkaar vertelden zonder dat er woorden bij kwamen. Er kwam een halve glimlach op zijn lippen terwijl hij zijn blik niet van de sterren afwendde, het was soms maar moeilijk om goed te bevatten dat hij de katten had ontmoet die daarboven over hen waakten en hen waarschuwden bij gevaren. “Soms” hoorde hij toen de brommende stem naast hem. “Ze was een goede Warrior” miauwde hij en zocht naar woorden die hij kon spreken. Stagstorm ging nooit zo diep in op zijn gevoelens wat het soms lastig maakte om te praten over dingen die voorvielen. “Ik weet zeker dat ze nog over je waakt” miauwde hij en draaide zijn kop om in de gele ogen van Stagstorm te kijken. “Kun je me over haar vertellen?” vroeg hij en hij gaf de kater een lik over zijn wang heen. Toen hij nog een kitten was had hij wel Queens gezien maar hij had het nooit bewust opgeslagen wat de poezen nu precies deden. Het enige waar zijn aandacht op had gelegen was het worden van Apprentice en zijn ouders laten zien hoe hij wel niet zijn best ging doen. Uiteindelijk was hij dan Apprentice geworden en had hij Iceflame gekregen als mentor, zijn mentor was inmiddels ook al overleden. Iceflame was destijds al oud geweest en had zich na het trainen van hem bij de Elders gevoegd. Niet veel later was Iceflame ook gestorven en had hij zich bij StarClan gevoegd.

you're a weapon and weapons

don't weep

De grote kater was naast zijn mate gaan liggen, maar de vraag die hij toen kreeg had hij niet verwacht. Als kitten en apprentice kroop hij graag dicht tegen Fawnfreckle aan, hoewel hij soms deed alsof hij dat helemaal niet leuk vond. Mopperen wanneer ze zijn rug begon te wassen, maar ondertussen wel zachtjes spinnen. Het was voor hem altijd dubbel. Zijn moeder wilde het liefste dat hij zacht en vriendelijk was, maar van zijn vader moest hij sterk en stoer zijn. ”Ze was een goede warrior” miauwde de gevlekte kater naast hem, maar Stagstorm reageerde er niet op. Hij wist zelf ook wel dat ze een goede warrior was en wie hem zou vertellen dat ze dat niet was zou een boze Stagstorm in zijn nek hebben. ”Ik weet zeker dat ze nog over je waakt” ook daar reageerde de grote tom niet echt op. Het enige wat hij liet horen was een ‘hmm’. Hij wilde niet dat ze over hem aan het waken was. Ze moest zijn zusje beschermen en over haar waken. ”Kun je me over haar vertellen?” Hij keek terug in zijn groene ogen en de muren die hij langzaam naar beneden had gelaten kwamen weer omhoog. Zijn gele ogen waren minder warm en zijn spieren spande zich aan. ”Als je dingen wilt weten over Fawnfreckle moet je bij Doetuft zijn.” Bromde hij terwijl hij een lik over zijn wang kreeg, maar hierdoor ontdooide hij niet.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

”Als je dingen wilt weten over Fawnfreckle moet je bij Doetuft zijn.” bromde Stagstorm die zijn spieren aanspande en hem langzaam buiten sloot. "Ik wil alleen meer over jou leren, je beter leren kennen" miauwde hij en zweeg toen. Hij wilde dolgraag een interesse nemen in het leven van zijn nieuwe mate, het was alsof Stagstorm het liefst niks zei over zijn verleden en dat verwarde de gevlekte kater. Als je mates was dan leerde je over elkaars plussen en minnen en dan nog bleef je van elkaar houden. De stilte die bleef hangen tussen hen deed hem fronsen, niet dat hij het erg vond dat Stagstorm niet graag sprak over zijn familie maar hij wilde leren kennen hoe hij echt was. Wat hij dacht en wat hij voelde, zelf wilde hij daarover ook eerlijk zijn.

you're a weapon and weapons

don't weep

De muren om zijn hart waren altijd al hoog, maar sinds hij eerlijk tegenover zijn vader was geweest merkte hij dat deze alleen nog maar hoger waren geworden. Vragen over zijn familie reageerde hij boos op en persoonlijke vragen beantwoorde hij niet. Hij wilde nooit dat iemand hem leerde kennen, hij zou de alleen maar redenen geven om hem te verlaten. Hij was een goede kater maar zijn communicatie was een probleem. Ook op dit moment merkte hij dat hij weer boos werd. De kleine scheurtjes die in de muren waren ontstaan door de kater naast hem lieten zonlicht binnen, zonlicht die zijn mate met zich meebracht. Het liet hem weer wat voelen vanbinnen, dus was er iets in zijn hoofd wat zei dat hij hem weer weg moest duwen. Hij moest het voor zijn voordat hij hem verliet en hij met een gebroken hart achterbleef. "Ik wil alleen meer over jou leren, je beter leren kennen" miauwde Stallionstar en de stilte tussen de twee hield een paar minuten aan voordat hij zijn mond opende. "Dat wil je niet, maar prima. Wat wil je weten." Bromde de kater terug en legde zijn kop op zijn poten neer met een zucht.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

De diepe zucht van Stagstorm ontging hem niet, hij zag aan de ander dat hij het er liever gewoon helemaal niet meer over zou hebben. Toch sierde het Stagstorm dat hij wel de mogelijkheid gaf om vragen te stellen. Bedenkelijk bleef hij even stil voordat hij zijn vraag stelde. "Wist je moeder het? Wat je vader deed?" miauwde hij zijn woorden zorgvuldig kiezend. Het was misschien niet de meest voorkomende vraag die hij ooit gesteld had, dat waren meer vragen geweest hoe het met de ander ging. "Wil je praten over wat er is gebeurd?" miauwde hij en hij kantelde zijn kop een beetje in het gras om zo Stagstorm beter te kunnen aankijken.

you're a weapon and weapons

don't weep

Toen hij ermee instemde dat Stallion hem vragen mocht stellen als hij dat wilde had hij bijna meteen spijt, maar dat kon hij moeilijk nu aangeven. ”Wist je moeder het? Wat je vader deed?” Stagstorm zijn oren draaide naar achteren en zijn snorharen trilde voordat hij met zijn kop schudde. ”Nee, niemand” mompelde de kater terwijl hij zijn kop op de rug van zijn mate neerlegde. Zo hoefde hij hem tijdens hun gesprek niet aan te kijken, wetende dat de ander dat juist graag wilde. ”Wil je praten over wat er is gebeurd?” Zijn lichaam voelde warm door het aanbod en hij gaf hem een lik over zijn wang. ”Nee. Het is gebeurd en het heeft geen zin om erbij stil te staan” bovendien waren er belangrijkere dingen over zijn ouders die hem op zijn hart lagen.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

De gevlekte kater trok met zijn oren. Het was moeilijk te geloven dat Stagstorm nooit met iemand had gesproken over wat er gebeurd was met hem maar toch bleek het een feit te zijn. Zijn mate legde zijn kop op zijn rug en de gevlekte kater keek even over zijn schouder en toen weer voor zich. Misschien werd het makkelijker voor Stagstorm om op deze manier te praten, als dat het was zou hij met alle liefde zijn blik voor zich houden. "Het is zeker gebeurd, maar het kan alsnog iets zijn wat we bij ons blijven dragen" miauwde hij en slikte even. "Ik kan het weten" miauwde hij en hij zag alle beelden weer voor zijn netvlies langsschieten. Momenten dat hij had moeten beslissen, momenten die hij liever niet herleefde.

you're a weapon and weapons

don't weep

Hij was geen prater. Nooit geweest. Als apprentice was hij wel wat spraakzamer geweest, maar nog was het nooit veel geweest. Zijn vader had dat alleen maar erger gemaakt. Stagstorm sloot zijn ogen toen de geur van zijn mate zijn neus binnendrong en even was hij vergeten waar ze het over hadden, even was hij zichzelf zonder alle lasten op zijn schouders. ”Het is zeker gebeurd, maar het kan alsnog iets zijn wat we bij ons blijven dragen.” De kater slikte. ”Er zijn andere dingen die me bijgebleven zijn, dit is niet zo belangrijk.” Wat Stallion hem daarna vertelde liet hem zijn ogen openen en hij hief zijn kop om hem even vragend aan te kijken. ”We hebben allemaal zo de dingen die ons gevormd hebben tot wie we zijn vandaag, ook de slechte dingen horen daarbij” miauwde hij zacht, troostend, althans dat was zijn bedoeling.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Instemmend bromde hij zijn akkoord met Stagstorm. "Als New Leaf en Leaf Fall" miaude hij en zuchtte. "Het een kan niet zonder het ander. Net als ik niet zonder jou" murmelde hij zacht en streek met zijn pluizige staart langs Stagstorm's wang. "Toch zou ik soms wensen dat ik de akelige herinneringen kon verminderen in gradatie, soms lig ik er 's nachts wakker van. Voornamelijk de beslissing die ik toen heb gemaakt als Deputy" miauwde hij en slikte even. "Oceanstar was weg en toen hakte ik die knoop door, helaas resulteerde dat in vele doden aan beide kanten" miauwde hij zacht en liet zijn oren hangen. Naar de buitenwereld toe kon hij er steenhard in zijn maar dat hoefde voor nu even niet meer. Niet op dit moment.

you're a weapon and weapons

don't weep

Soms vroeg hij zich wel eens af of zijn leven een doel had. Of het zin had om te blijven ademen, zijn hart de zuurstof door zijn aderen te laten stromen. Hij had het al vaak overwogen er een einde aan te maken, hij had het zelfs een keer geprobeerd, maar toen hij daar stond was er iets in hem wat schreeuwde dat hij het niet kon doen. Dat hij zijn vader niet van hem kon laten winnen. Als hij nog eventjes door zou gaan zou het allemaal beter worden. Althans dat was wat hij zichzelf voorhield. Erg veel beter was het de afgelopen moons niet geworden. Natuurlijk, hij was nu samen met Stallionstar, maar ze zagen elkaar bijna alleen maar als het donker was en wanneer de rest van de clan sliep. "Als New Leaf en Leaf Fall. Het een kan niet zonder het ander. Net als ik niet zonder jou" murmelde hij zacht en streek met zijn pluizige staart langs Stagstorm zijn wang. "Toch zou ik soms wensen dat ik de akelige herinneringen kon verminderen in gradatie, soms lig ik er 's nachts wakker van. Voornamelijk de beslissing die ik toen heb gemaakt als Deputy" met een kleine frons keek hij zijn mate aan en duwde zachtjes zijn neus tegen zijn wang voordat hij verder ging met wat hij aan het vertellen was. "Oceanstar was weg en toen hakte ik die knoop door, helaas resulteerde dat in vele doden aan beide kanten" de kater naast hem liet zijn oren hangen waardoor hij nog dichter naar hem toe kroop. Hij hoefde niet lang te denken over zijn woorden, maar misschien had hij dat wel moeten doen als hij eraan zou terugdenken. "Iedereen maakt fouten, als deputy of leader liggen er meer lasten op je schouders en zijn er meer katten die op je letten. Een fout kan levens kosten, maar je hebt er ook weer van geleerd." Sprak hij zacht en even leek het alsof de Stagstorm die hij geworden was verdwenen was als sneeuw voor de zon. "Ik heb ook fouten gemaakt nadat we de heatherfields verloren waren, Stallion. Fouten die me nu nog achterna zitten waar ik ook heen ga. Leer van je fouten, maar laat ze niet de rest van je leven beïnvloeden zoals het bij mij gedaan heeft." De grote kater nam een flinke teug adem en liet zijn woorden binnenkomen bij de ander. Zijn hartslag zat hoog in zijn keel en een brok van emoties ontstond. Zijn snorharen trilde en hij ontweek de blik van de ander. "Zo heb ik mijn ouders vermoord nadat ze zwaar gewond waren geraakt en ze mij gesmeekt hadden de pijn te stoppen." Zijn stem brak en trilde van de emoties die het met zich meebracht. De emotie die het meest overheerste was er eentje waarvan hij dat niet had verwacht. Angst. Hij was bang voor de reactie van zijn mate, dat hij hem zou verafschuwen, hem achter zou laten en de clan uit zou schoppen. Stagstorm draaide zijn oren naar achter en kneep zijn ogen dicht.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Het was zeker waar dat je als Leader of Deputy onder een vergrootglas lag bij de Clan. Vaak was het ook nog zo dat iedereen alleen keek naar je falen en niet naar wat je wel goed had gedaan. Eerlijk toegegeven begreep hij het wel, goede dingen vergat je snel en het slechte bleef hangen. Stagstorm beaamde wat hij dacht en hij keek met een waterige glimlach opzij. Zijn mate begon te vertellen dat hij zelf ook fouten had gemaakt en die hem ook achtervolgden en hij vernauwde zijn ogen even. Het kostte hem moeite om dat te bevatten, wel had Stagstorm gelijk dat hij van fouten moest leren en dat ze niet de rode draad in zijn leven moesten gaan vormen. “Soms zou ik willen dat ik meer een Leader was als Everstar” miauwde hij zacht en hij dacht terug aan de tijd dat de rode poes de Clan had geleid. Ze hadden toen ook vaak gevechten gehad met RiverClan maar nu door de Profecy was iedere kat gedwongen de strijdbijl te begraven.

Hij wiebelde even met zijn oren toen hij Stagstorm een diepe teug lucht hoorde inademen en liet zijn groene ogen op de bruine kater rustten die begon te spreken met trillende snorharen en een ontwijkende blik. “Zo heb ik mijn ouders vermoord nadat ze zwaar gewond waren geraakt en ze mij gesmeekt hadden de pijn te stoppen” miauwde Stagstorm en hij voelde allerlei emoties door zijn lijf gaan. Hij zag hoe Stagstorm weg probeerde te kruipen in de grond en hij schoof iets meer naar hem toe en liet een geruststellend gesnor horen. Stagstorm kneep ondertussen zijn ogen dicht en zijn blik verzachtte. “Oh, Stagstorm” miauwde hij zacht en liet zijn tong over het voorhoofd van de kater gaan. “Dat hadden je ouders nooit van je mogen vragen. Nooit” miauwde hij en hij voelde hoe hij zocht naar woorden. Als hij aan de Warrior Code dacht schreeuwde die dat er geen katten gedood mochten worden als het niet hoefde maar dit was een geval waarop hij de Warrior Code niet kon loslaten. Dit was iets wat Stagstorm hem nu in vertrouwen vertelde en iets wat de kater naast hem had gevormd in de laatste moons. “Het kom goed Stag, je geheim is veilig bij mij” miauwde hij zacht en warm.

you're a weapon and weapons

don't weep

“Soms zou ik willen dat ik meer een Leader was als Everstar” Stagstorm gaf hem voorzichtig een lik over zijn wang. "Everstar was een goede leader, zeker, maar denk je niet dat iedereen zo kijkt naar de kat die voor hem die rang had? Van iedereen zou je wel de goede kwaliteiten willen hebben, maar dit maakt je tot wie je bent en ik denk dat Everstar het met mij eens is als ik zeg dat je een verdomd goede leader bent." Troosten. Hij was het aan het leren, maar dat was niet één van zijn sterkere punten in het leven.

”Oh Stagstorm,” sprak zijn mate zacht en hij voelde zijn tong over zijn voorhoofd, maar zijn ogen waren nog steeds dichtgeknepen. Hij voelde hoe zijn ogen begonnen te prikken en hij duwde zijn lippen strak op elkaar. ”Dat hadden je ouders nooit van je mogen vragen. Nooit.” Hoewel de meest aanwezige emotie bij hem op dat moment verdriet en schaamte waren voelde hij ook wat verwarring opborrelen. Hij had de code gebroken, zijn mate zou hem moeten verbannen en moeten verafschuwen, maar in plaats daarvan probeerde hij hem te troosten, hoewel dat een onmogelijke karwei leek. Zijn hart was al manen lang aan het huilen en een lik over zijn kop zou dat niet ineens laten stoppen, maar misschien zou het het begin zijn in zijn proces om zichzelf te helen. ”Het komt goed Stag, je geheim is veilig bij mij” de warmte in zijn stem en de zachte toon zorgde ervoor dat hij brak. Het brandende gevoel in zijn ogen veranderden in tranen die in stilte over zijn wangen rolde. Waar hij altijd groot en sterk wilde blijven was hij nu breekbaar. Het was lang geleden sinds de laatste keer dat hij had gehuild, maar bij zijn mate kwam alles ineens los. Hij glimlachte, vertelde zijn geheimen die hij met zich mee droeg en nu was hij aan het huilen. ”Ik heb de code gebroken” miauwde hij zacht met een dikke stem van de tranen. ”Je zou me moeten verbannen,” snikte hij en hij stond op, hoewel elke cel in zijn lichaam hem vertelde dat hij moest blijven zitten en bij zijn mate moest zijn.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Het gelaat van zijn mate leek wel uit steen gehouden te zijn nadat zijn toch zich had losgemaakt uit zijn vacht. Ongerust liet hij zijn blik over het gezicht gaan van zijn mate maar hij zag nog niks wat erop wees wat nu kwam. Kleine vochtige druppels vormden zich in de ooghoeken van Stagstorm en gleden geluidloos omlaag. Stagstorm’s muur brokkelde af en wat erachter lag was iet kwetsbaars en kleins. Bijna als een pasgeboren kitten zo fragiel. Net toen hij wilde uitreiken naar Stagstorm stond de kater bruusk op en draaide hij zich van hem af. “Ik heb de code gebroken” miauwde Stagstorm zacht. “Je zou me moeten verbannen” miauwde hij nog zachter en staarde voor zich uit.
Twijfelend kwam de gevlekte kater overeind met een ondefinieerbare uitdrukking op zijn gezicht. Met een paar pootstappen ging hij schouder aan schouder met Stagstorm staan en legde zwijgend zijn pluizige staart op de schouders van Stagstorm. Misschien een klein gebaar maar het sprak meer dan duizenden woorden. Ik ben er voor je zei de aanraking. Hij zou wachtten met spreken totdat Stagstorm iets meer gekalmeerd was. De gronde waarop Stagstorm de code had gebroken was omdat hij naar zijn ouders geluisterd had. Maar hij was nu de enige kat die ervan wist dat de kater naast hem zijn ouders gedood had. Er kroop een koude rilling over de rug van de gevlekte kater bij de gedachte dat zijn ouders dat van hem zouden vragen, hij zou er niet toe in staat zijn om zich daartoe te zetten. Je kaken om hun keel klemmen, het licht zien doven in hun ogen.. Hij draaide zijn kop een beetje om in de half doorschijnende gouden ogen van zijn mate te kijken.
Het enige wat er zichtbaar was was verslagenheid en broosheid. Diep ademde de gevlekte kater in en opende zijn bek. “Ik zou je misschien moeten verbannen maar ik heb daar geen reden toe. Je blijft, hoe oud je ook wordt een kitten van je ouders en wat je ook doet in het leven je wil ze altijd behagen. Jij hebt dat gedaan met hun laatste wensen te honoreren.” miauwde hij zacht en wiebelde met zijn oren. “Het doel heiligt de middelen Stagstorm. Als je er een straf voor wil doen zal ik er een voor je verzinnen maar het zal geen verbanning zijn” miauwde hij en gunde zijn mate een scheve glimlach.

Onderwerp: Re: Find comfort in the chaos