Sneeze Geeze

Onderwerp: Sneeze Geeze ma 30 dec 2019 - 18:24

De kater strompelde naar de Warrior's den om er vroeg in te ploffen. Hij had zich niet zo lekker gevoeld en had een aantal keer geniest, dus rust leek hem wel handing. Terwijl hij zijn bek aflikte liet hij zijn ogen over de plekken gaan. Ah, de den was nog helemaal leeg dus hij kon gaan liggen waar hij wilde, mooizo. Nightpool snoof even en liep wat verder de den in en schrok zich vervolgens te pletter. Achterin lag er een hoopje, een hoopje kat. De geur kwam hem bekend voor en hij kreeg er een naar gevoel bij. Zou hij weg lopen? Doen alsof hij verkeerd was gelopen. Nee, zo wilde hij niet over komen, hij was niet dom. Hij zou gewoon zo ver mogelijk van de kater gaan liggen zodat ze allebei hun rust konden pakken en verder niet hoefte te communiceren anders zat slapen er helemaal niet in. Voorzichtig liet Nightpool zich vallen en keek nog even snel naar Jaytail. Hm, het zag er naar uit dat de oude kat hem nog niet had opgemerkt. Nu hij eenmaal lag durfte hij ook niet te ademen of te bewegen, bang dat hij de ander wakker zou maken als deze uberhaupt sliep. De kat sloot zijn ogen en probeerde aan andere dingen te denken dan aan de cringey drama gebeurtenissen die hij met Jaytail had ondergaan. Net toen hij bijna sliep moest hij niezen. Niet zomaar niezen, hard niezen. Hij schrok zelf zo van het geluid dat hij opsprong en even verwilderd om zich heen keek. "Haha, denk dat ik binnenkort even naar de nurse moet." Miauwde hij verward. Super gedaan, waarom trek je je bek uberhaupt open jij imbeciel." volgde zijn gedachte daarop. De spanning werd voor Nightpool nu te hoog om te kunnen slapen. Waarom hield hij zich zoveel bezig met Jaytail en waarom kon het hem iets schelen. Slapen zal hij!

Onderwerp: Re: Sneeze Geeze wo 8 jan 2020 - 18:13

Een oud lichaam, dat was wat hij aan het krijgen was. Vooral rond de plek waar zijn gigantische litteken zat, waar hij toen manen geleden mee had gezeten als apprentice. Toen de hond zijn poot te pakken had gekregen en met hem was gaan sleuren. Toen hij had besloten dat hij beter was dan de bevelen van Fireheart en Bluestar. En die pijn werd alleen maar erger als het koud was. Dus na een dag werken voelde hij zijn poot verschrikkelijk erg, een ding waardoor hij regelmatig moest rusten of even moest gaan liggen. Andere momenten deed het zoveel pijn dat hij de dag maar beëindigde voor zichzelf. En andere kat betrad de warrior's den, een kat die hij herkende als Nightpool. Hij hield zijn ogen echter stijf gesloten. De kater dacht dood leuk dat hij hem kon helpen, alsof hij zijn vriend was of zijn therapeut of iets in die trant. Hij hoefde niet geholpen te worden, zag hij eruit alsof hij hulp nodig had? Hij deed het prima. Hij was juist beter dan eerder. Hij was beter dan voor deze verandering die hij voor zichzelf had gemaakt. Oké, misschien was kittens nemen met Minnowspots niet het handigste geweest wat hij ooit had gedaan en ja daar had hij ook zeker spijt van, maar hij ging zich niet de les laten lezen door een kat die zowat de helft van zijn leeftijd was, liet zich niet de les lezen door een snotaap. Slaap kwam altijd moeilijk voor hem. Als hij sliep zag hij de wereld zoals het had kunnen zijn, hoe zijn leven anders had kunnen zijn. En dat was op meerdere manieren te bekijken. Soms was het een goede droom, een droom dat hij nog steeds met Snowdrop was, dat al zijn kittens wisten dat hij de vader was en dat hij gelukkig was. Andere dromen ging de verkeerde kant op, met veel bloed. Hij zou niet teveel in detail treden. Toen een harde nies door de warrior's den kwam, schoot de kop van Jaytail omhoog en focuste hij zijn ogen meteen op het lichaam van de witte kater. "Haha, denk dat ik binnenkort even naar de nurse moet." klonk er verward van de kater af, waardoor Jaytail even met zijn oren draaide, voordat hij luid snoof en zijn staart strakker om zijn lichaam heen legde. "Ik denk nu. Ik heb geen zin dat ik zelf begin. Of wil je juist dat de rest van de warriors hier ook beginnen te snotteren?" Sprak hij met vernauwde ogen tegen de kater verderop in de den. Bah, hij moest er niet aan denken, en al helemaal niet dat het de schuld van meneer de bemoeial was die dit voor hem had veroorzaakt.

Onderwerp: Re: Sneeze Geeze za 11 jan 2020 - 15:12

Natuurlijk moest de ander even een opmerking maken. Had hij nou maar gewoon z'n kop gehouden dan had Jaytail dat misschien ook gedaan. Nightpool schoot een ijzige blik naar de oudere kater, maar zei niets. Hij wist heel goed dat als hij er nu op in zou happen dat het een herhaling zou worden van de vorige keren dat ze hadden ontmoet. Maar had Jaytail een punt? Zou hij de hele den nu kunnen aansteken. Nightpool gooide zijn hoofd iets naar achteren en grinnikte. Tuurlijk niet, hij zou helemaal niemand aansteken want hij was zelf nog niet eens ziek. " Geen zorgen, mijn nies is bacillen vrij." Miawde hij terwijl hij weer neer plofte op een zacht stukje met bladeren. Sowieso was er ook niemand anders in de den, dus de kans dat hij iemand zou aansteken was zeer klein, tenzij Jaytail nu opeens naast hem zou gaan liggen of zijn neus zou gaan aflikken, maar dat kon niet, bestond niet. Ha, Bloodclan zou zelfs eerder alle clans uitmoorden voordat dat zou gebeuren. Nee de witte kater wist zeker dat iedereen veilig was voor zijn nies, al was Jaytail wel oud. Een frons ontstond op zijn kop. Was dat gevaarlijker? Misschien reageerde Jaytail daarom op de manier waarop hij reageerde, omdat hij oprecht bezorgd was. Het was algemeen bekend dat oudere katten sneller ziek werden. Nightpool sloot zijn ogen en besloot morgen ochtend meteen even langs de nursery te hoppen. Voor nu was hij te moe en zijn oogleden voelde veel te zwaar om nu nog een wandeling te gaan maken.

Onderwerp: Re: Sneeze Geeze za 18 jan 2020 - 0:51

Hij had nooit een goede relatie gehad met de witte kater verder op in de den. Hij hoefde ook geen goede relatie met hem ook, want meneer wijsneus wilde constant in zijn zaken gaan zitten neuzen en dacht even dat hij hem doodleuk 'beter' kon maken, alsof hij een mank ding was en zijn gedrag ongepast was. Ja right, zijn gedrag was verre van ongepast en de kater kon hem echt niet overtuigen met het feit dat hij niet goed bij zijn kop was. Hij was juist beter dan ooit! Hij had zich in manen niet zo goed gevoeld als dat hij zich nu voelde. Nooit zo zelfverzekerd gevoeld als dat hij zich nu voelde en al helemaal niet zo rechtvaardig zoals hij zich nooit in zijn leven had gevoeld. Zijn leven had altijd gedraaid rondom schuldgevoel, het gevoel dat hij niet goed genoeg was en verdriet. Hij had dat eindelijk zijn leven uit gebonjourd en katten waren meteen helemaal bezorgd om hem. Waarom? Was het niet goed dat hij eindelijk een keer veranderde en gewoon lekker deed waar hij zelf zin in had zonder zich er schuldig over te voelen? Dat hij eindelijk eens een keer zijn smoel open durfde te trekken om zijn mening te laten horen in de Clan? ” Geen zorgen, mijn nies is bacillen vrij.” klonk er van de witte kater af, waarna hij zijn hoofd naar achteren gooide en begon te grinniken. Zie? Hij was niet degene waarover de clan zich zorgen moest maken. In de verste verte van. Deze kater was veel gekker dan dat hij was, een nies zonder bacillen? In deze tijd van het jaar? Dacht het dus even niet. ”Ja tuuuurlijk, jongen.” Sprak hij terwijl hij met zijn ogen rolde. Natuurlijk was de nies van de witte kater bacillen vrij en wat dan, hij kon zeker ook nog vliegen ook? Of hij dacht dat hij de leader was van ThunderClan- nee nog erger- BloodClan? De kater was gewoon niet goed bij z’n kop. ”Zodra je langs gaat bij Rousebell kan je ook meteen je kop laten na laten kijken kiddo.” sprak hij even met een lichte zwiep van zijn staart. Hij liet zich echt niet bespelen door de ander hoor, no way.

Onderwerp: Re: Sneeze Geeze za 8 feb 2020 - 0:24

Altijd als hij Jay hoorde praten kwam er spanning in zijn lichaam, en niet de soort spanning die hij graag voelde als hij bijvoorbeeld een knappe katting zag. Hij verstarde in zijn beweging en slikte zijn woorden in toen Jay, of course, even toch een vervelende opmerking moest maken. Negeren was het antwoord! Praten deed hij normaal, en altijd. Dat werkte overduidelijk niet met deze oude meneer, dus stilte was de oplossing, de verlossing! ”Zodra je langs gaat bij Rousebell kan je ook meteen je kop laten na laten kijken kiddo.” Nightpool lag net weer op de grond en drukte zijn ogen dicht. Let op je ademhaling, haal de negatieve sfeer weg, denk de kat weg, laat Jay verdwijnen doormiddel van niet denken! Het werkte niet, natuurlijk niet, hij was Nightpool, zijn kop draaide op volle toeren als iemand met hem sprak, al was het niet wederzijds. Hij trok zijn oren iets naar achteren en zuchtte slechts. Zuchten mocht, het was niet verbaal, hij zou dit keer niet de veoorzaker zijn van ruzies en discussies, als het zou gebeuren dan was het ditmaal Jay's fout. Nu hij aan Jaytail dacht moest hij hem wel na geven dat de kater minder somber overkwam. Hij leek zelfverzekerder, té misschien, maar op die leeftijd maakte dat eigenlijk ook niet meer uit. Wel jammer dat met zijn goede buien ook arrogante opmerkingen kwamen, was het dan wel een goede bui? Het nadenken wiegde Nightpool bijna in slaap toen hij opeens nog een nies aan voelde komen. Tegenhouden was niet gezond, maar ruzie zo laat ook niet. Boos keek de kat voor zich uit, alsof het intens staren de nies zou doen oplossen, maar nee hoor, galmend door de den klonk zijn geluid. Nightpool sloeg met zijn staart tegen de grond en zuchtte nogmaals. Niet praten was prima, hij hoefde zich niet te verontschuldigen. "Geen zorgen, ik had mijn poten er voor." Natuurlijk kon de kletskop het niet laten, praten was als ademen voor hem, hij dacht er niet meer bij na.

OOC: Ah sorry dat het zo lang duurde! Soms lijk ik dood, maar dan leef ik wel gewoon alleen dan is de studie hel en alles xD

Onderwerp: Re: Sneeze Geeze di 7 apr 2020 - 22:07

Hij wist niet precies waarom de kater echt het bloed onder zijn nagels vandaan haalde. Niet alleen dat ene gesprek die ze hadden gehad was de oorzaak hiervan, het was duidelijk dat hij voor de een of andere reden de kater gewoon zo haatte. Was het door het hele karakter gedoe of was het iets anders waardoor hij zich zo ergerde aan de kater dat hij soms moeite moest doen om niet bovenop hem te springen? Ditmaal zuchtte de witte kater alleen maar. What the hell? Kon hij het niet eens opbrengen om iets tegen hem te zeggen? En dat terwijl het de vorige keer de fout was geweest van de witte kater omdat hij constant probeerde te porren in zijn leven. Hij was toen nog in een compleet andere staat geweest, misschien beginnend aan de kat die hij nu was, maar dan nog. Jaytail legde zijn kop weer neer op zijn poten, nog steeds low-key geïrriteerd, maar hij zou het niet pushen. Hij zou niet pushen om een gesprek te krijgen met die stomme, witte kater die hem zo erg irriteerde. Een nies galmde weer door de den heen, waarna er een stilte ontstond tussen hen. Jay wilde iets naar hem gooien, maar dat zou alleen maar zwak klinken "Geen zorgen, ik had mijn poten er voor." klonk er van de den uit, waardoor hij even met zijn oren draaide. Het feit dat de kletskous weer wat zei tegen hem verbaasde hem misschien wel lichtjes? Hij wist het niet zo goed, hij had verwacht dat hij stil zou blijven. "Dat is je geraden ook, snotaap." bromde hij laag terwijl hij zijn kop weer langzaam omhoog haalde. De kater was immers nog zowat een broekie vergeleken met hem, voor hem was het een snotaap. Een jong ding die dacht dat hij heel wat was maar dat niet was. "Als je nog meer gaat niezen kan je beter buiten gaan slapen." zei hij zonder enige twijfel in zijn stem. "Niemand hier heeft trek in die bacillen van je." sprak hij terwijl het puntje van zijn staart tegen het nest aan sloeg.

OOC: Sorry voor de laatheid!! :<

Onderwerp: Re: Sneeze Geeze