Ripple in the stars

Onderwerp: Ripple in the stars ma 30 dec 2019 - 19:29

Er lag een tamelijk kalme glimlach op haar snuitje terwijl ze op het wateroppervlak afliep. Momenteel was er geen enkele andere kat nabij, of toch geen enkele die zichzelf toonbaar maakte, en het water was compleet bewegingloos. Daardoor kon je de sterren er mooi in zien, de weerkaatst werden in het schone oppervlak. Maar niet voor lang. De kleine Riverclanner liep dichterbij het water, maar stopte niet aan de rand. Pootje voor pootje ging ze soepel het water in, ongeschrokken door de kou die haar de adem benam. Dit was één van haar favoriete delen; de complete ademloosheid, gevolgd door het gevoel alsof je zweefde. De sterren maakten plaats voor haar slanke maar sterke lichaam en met glanzende turquoise ogen voelde ze zich net een Starclanner, zwevend in een land vol sterren.

+Gorsepaw eerst

Onderwerp: Re: Ripple in the stars do 2 jan 2020 - 0:24

Gorsepaw was nog steeds buiten terwijl de sterren al in de hemel stonden. Dat had hij nog nooit gedaan. Normaal gesproken was hij allang thuis geweest. Maar hij had zich ook nog eens in een onbekend terrein verplaatst. Hij liep door het as die nog plakkerig was van recente regen. Zijn witte pootjes waren zwart besmeurd en hij voelde zich verschrikkelijk. Hij wilde graag naar huis, maar hoe? Het voelde echt alsof hij in niemandsland was. Maar in elke geval waren de sterren nog boven zijn hoofd, zijn voorouders waren nog steeds bij hem. Hij stapte dan ook stug door, hopend zijn spoor terug naar huis weer te kunnen vinden. Maar in plaats daarvan hoorde hij opeens een soort gespetter, gevolgd door het geluid van verplaatsend water. Het was hier namelijk zo doodstil, dat hij het gevoel had dat hij een mier zou kunnen horen lopen. Meteen kropen zenuwen over zijn ruggengraat. Waar kwam dat van? Hij liep over enkele rotsen en opeens zag hij een prachtig meertje. Alhoewel, hij had het waarschijnlijk prachtig gevonden als hij wat in het meertje niet doodeng was. Een kat! Ze kronkelde als een slang door het water. Meteen dook Gorsepaw met krassende nagels op de stenen onder een rots. Dat moest een RiverClanner zijn, dat waren de enige katten die zwommen! En RiverClan was slecht, ze vielen zijn huis aan en stalen hun apprentices. Gorsepaw hield zijn adem in en maakte zich zo klein mogelijk.