♡ Folks Like Me, Working 9 To 5!

You would think that I
Would deserve a fair promotion ♡

Ze had twee vissen gevangen, daar was ze best trots op. Ze hield niet zo van vissen en dat wist de algemene Riverclanner ook wel. Zij en haar zus hadden somewhat een reputatie dat ze niet al te veel deden voor de clan, terwijl dit eigenlijk helemaal niet waar was! Zie, hier had ze twee vissen die waarschijnlijk over het hoofd gezien zouden worden en ze uiteindelijk nog bestempeld zou worden als een nietsnut. Ach ja, zo was het leven bedacht Prairie zich maar. Een kleine grinnik borrelde op toen ze zich bedacht dat ze de hele week nog niet zo hard gewerkt had als vandaag. Misschien was ze toch niet zo'n harde werker.. Hihi.

Oh, please, boy
You're not a man, boy ♡

Haar blik viel op een jong grijs katje die aan de wateroever zat. Eerlijk was ze niet al te geïnteresseerd in wat die aan het doen was, het was nog zo' jonkie daar had ze geen baat bij. Maar hij kreeg haar in het vezier en toen was het einde rust, ach en wee. Ze legde haar vissen neer zodat ze kon spreken. "Het vissen is goed gegaan, zie je dat niet?" spinde ze met een glimlachje. Haar oortjes, waarvan er eentje een knikje had, stonden vrolijk naar voren. "En bij jou dan, kleintje? Ik zie dat je een vis hebt weten te overmannen?" vervolgde ze waarna ze met haar gevlekte pootje op de vis wees.

Haar oortjes zakten iets minder vrolijk naar beneden toen de kleine leerling begon op te scheppen over hoeveel hij al gevangen had. Ongelovig trok ze haar wenkbrauw op. Ze schudde haar kopje. "Niet liegen, kind," sprak ze met een waarschuwende ondertoon in haar zoete stem. "Twee vissen zijn meer dan genoeg, je wilt toch niet dat de clan te dik wordt?" sprak ze wijs, en trouwens, ze was de hele ochtend bezig geweest met die twee vissen vangen. Jagen was erg tijdrovend en ze had nog wel meer dingen te doen in haar leven dan alleen werk!

Een gekleurde kattin trippelde over het gebied, langs de rivier. Ze was vandaag niets aan het doen. Natuurlijk zou ze ergens wel eens iets moeten vangen, anders zou ze geen eten krijgen. Haar blik gleed over het wateroppervlak dat zachtjes leek te kabbelen. Ze had met haar eigen ogen de Rapids gezien toen ze nog een kitten was en deze rivier was er niets tegen. Warmspice zag iets zilvergrijs flitsen, voordat ze haar blik oprichtte en hetzelfde grijs omhoog zag gaan. Het belandde op de grond en werd gedood door haar zusje. Hmmmm. Met een klein glimlachje ging ze zitten. Ze zette haar witte staart rond haar pootjes. Haar zus ving nog een vis. Ze leek te giechelen tegen haar zelf en ook Warmspice moest een poot voor haar mond houden om niet in lachen uit te barsten. Ah haar zus was toch altijd zo geweldig fun! Het werd interessanter toen Lionpaw erbij kwam. Hij leek op te scheppen. Die wist dus ook al hoe lui de zusjes waren. Hmmm. Toen de grijze kater nog een visje uit de rivier schepte bracht ze haar lichaam vooruit. Warm naderde het stel. Ze zette een poot op de billen van de kater. "Straks zijn er geen vissen meer Lionpaw en dan ben jij de schuldige." Ze zette haar poot weer op de grond en hikte zachtjes van het lachen. Haar ogen stonden echter dood serieus.

Wat een vervelende apprentice! Prairiefox had weinig geduld en het begon bijna op te raken. Dit jonge ding had duidelijk een talent voor vissen, iets waar niet iedereen mee gezegend was. Zijzelf had geen talenten, hoe verdrietig dat ook klonk. Maar zo veel vissen op één dag kunnen vangen was haast onmogelijk, al helemaal voor een apprentice van nog maar zes manen oud. Het was vast en zeker zijn geluksdag. Met een frons op haar gezicht snoof Prairie, en toen ze haar blik afwendde van de vieze opschepper zag ze gelukkig haar zusje die het katertje is goed zou gaan aanpakken. Een tevreden blik gleed in haar ogen. "Ja, Lionpaw, ik denk dat we dit maar is aan je mentor moeten melden. Heeft hij je nog niet geleerd dat je niet moet overvissen, kleintje? Dan raakt de rivier op." Het lukte Prairiefox wat beter om haar gezicht in de plooi te houden dan haar zus, ze was dan ook nijdig.