Empty belly's [Stagstorm]

Onderwerp: Empty belly's [Stagstorm] vr 6 maa 2020 - 15:54

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Het ochtendgloren wekte de gevlekte kater die slaapdronken zijn kop van zijn poten tilde. Hij had die nacht onrustig geslapen, hij had zijn ouders verteld over zijn relatie met Stagstorm en dat was geen karwij geweest dat hij graag had gedaan. Toch was het nu verteld en binnen nu een paar dagen zou de Clan het ook te weten komen. Zelf wilde hij er niet te veel ophef over maken door gewoon alles zijn gang te laten gaan en dat Stagstorm ineens meer bij hem was. Dan was het niet zo eng officieël. Het was al zeker niet iets waarvoor hij de Clan bijeen zou roepen, ze zouden toch wel achter zijn rug om erover praten. De ene in ongeloof, de ander in verachting en misschien een andere kat met begrip. De kater slikte en keer en keek opzij naar Stagstorm die naast hem lag. Zacht gaf hij zijn slapende mate een por. “Kom, laten we wat prooi gaan vangen voordat het geknor van die magen hier zo luid wordt dat ik doof wordt” miauwde hij geamuseerd en verliet met een zwiep van zijn staart zijn Den.

you're a weapon and weapons

don't weep

Het was niet vaak dat zijn mate eerder wakker was dan hij was, aangezien Stagstorm het liefste zo vroeg mogelijk zijn den weer wilde verlaten voordat er ineens andere katten binnen zouden komen. De kater mopperde wat toen hij iemand hem een por voelde geven en wilde zich van de ander wegdraaien totdat hij hoorde wie het was. ”Kom, laten we wat prooi gaan vangen voordat het geknor van die magen hier zo luid wordt dat ik doof wordt” de gestreepte kater kreunde en opende langzaam één van zijn gouden ogen om zijn mate aan te kijken. ”Moet dat nu?” Zuchtte hij en krulde zich weer wat meer op zodat hij zijn gezicht in zijn eigen pluizige staart kon verstoppen. De hele nacht had de kater wakker gelegen door de gedachten die door zijn kop spookte en dus had hij niet erg veel slaap gekregen die nacht, totdat hij een uurtje of twee geleden in een diepe slaap raakte. ”Stop muizen in je oren als je last hebt van dat geknor,” hoewel het er niet erg vriendelijk uit kwam, bedoelde hij het niet zo. Hij wilde gewoon nog slapen.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Alsof je een Apprentice uit zijn nest moest trekken, zo voelde het. Na wat gebrom zag hij nog net hoe Stagstorm zich oprolde in zijn staart en hij zuchtte terwijl hij het opkomende zonlicht blokkeerde met zijn lichaam. ”Stop muizen in je oren als je last hebt van dat geknor,” hoorde hij Stagstorm nog net onder zijn staart vandaan brommen. Hij rolde met zijn ogen en zuchtte luid. "Ik had juist een romantische ochtendwandeling in gedachte, maarja.. Als je me niet meer aantrekkelijk vind dan snap ik dat je liever in je nest blijft liggen" miauwde hij wat sombertjes en hij stapte uit de opening van zijn Den weg zodat het zonlicht op het gezicht van zijn mate viel. "Ik wacht bij de Campuitgang" miauwde hij zacht en liep naar de uitgang om daar hopelijk zo zijn mate te zien.

you're a weapon and weapons

don't weep

Die twee uurtjes slaap waren voor de kater normaal gesproken genoeg om de rest van de dag gewoon door te kunnen, maar op dat moment leek het even alsof zijn hersenen één grote derrie was. Hij hoefde zijn ogen niet te openen om te weten dat zijn mate met zijn ogen rolde. "Ik had juist een romantische ochtendwandeling in gedachte, maarja.. Als je me niet meer aantrekkelijk vind dan snap ik dat je liever in je nest blijft liggen" miauwde de andere kater somber en Stagstorm opende één van zijn ogen, net op tijd om hem net de den uit te zien lopen en hem aan te geven dat hij wacht bij de campuitgang. Stagstorm bromde nog wat toen hij weg was en met een hoop gemopper kwam de kater overeind uit zijn nest. "Fine. Maar de volgende keer gaan we naar de zonsondergang kijken in plaats van de zonsopgang" bromde hij terwijl hij zijn kop even tegen zijn schouder aan duwde.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Zijn staart sleepte wat over de grond terwijl hij naar de velden buiten het Camp keek. Hij had wel opgemerkt dat Stag heel weinig sliep en vrij kort ook elke keer. Zorgen roerden zich in zijn maag terwijl hij zijn blik op oneindig zette en zuchtte. Hij was een dierbare vriendin verloren aan BloodClan en het zinde hem totaal niet. Eerst had hij het gedonder met Daintywhiff gehad en Shatteredice en nu had hij een jeugdvriendin moeten afgeven. Het leek wel of StarClan hem op de proef stelde maar iets in hem vertelde hem ook dat hij sterk genoeg was om dit aan te kunnen. Pootstappen haalden hem uit zijn overpeinzingen toen hij een kop tegen zijn schouder aan voelde. Zacht snorde de gevlekte kater en hij gaf een lik over het oor van zijn mate. “Of allebei?” murmelde hij zacht en hij wreef met zijn brede kop over de schouder van Stagstorm heen. “Ik wil je nooit meer kwijt” zei hij nog iets zachter en hij zette zijn poten in beweging richting de Outlook rock, daar zouden ze het beste uitzicht hebben.

you're a weapon and weapons

don't weep

De kater volgde zijn mate al snel toen hij de den uit gelopen was, want erg vriendelijk was hij dan ook niet naar hem geweest. Met hangende oortjes stopte hij naast zijn mate en in zijn ogen was te zien dat hij spijt had van zijn reactie. ”Ik had je niet zo moeten afsnauwen” mompelde hij nadat hij begon over dat ze de volgende keer bij zonsondergang moesten gaan wandelen. ”Of allebei?” Murmelde zijn partner terwijl hij met zijn kop over die van hem wreef. ”Of allebei” mompelde hij daarna met een klein knikje. ”Ik wil je nooit meer kwijt” zei hij daarna en naast elkaar waren ze langzaam onderweg naar de outlook rock. ”Ik wil jou ook nooit meer kwijt, Stallion” sprak de gestreepte kater zachtjes en hield zijn blik op zijn poten gericht met een kleine, bijna onopvallende glimlach, maar soms waren dat de meest belangrijke.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Zonder dat hij zijn staart echt opdracht gaf wikkelde zijn pluizige staart zich om de pluizige staart van Stagstorm heen. Als een houvast, als een baken van hun liefde voor elkaar. Zachtjes deinde zijn vacht een beetje op en neer bij elke stap. Het stuk zekerheid dat Stagstom hem had gegeven nadat zijn relatie met Shatteredice op de kliffen was gelopen was groot. Hij keek even opzij toen hij de bek van Stagstorm hoorde openen toen die hem hetzelfde vertelde als hij net gedaan had. De kleine glimlach was hem niet ontgaan en hij snorde iets luider dan hij bedoeld had. Toen ze bijna bij de Outlook rock waren gaf hij nog een lik over de schouder van zijn partner voordat hij omhoog sprong, de steen op. Een zachte zucht van opluchting gleed over zijn lippen, gelukkig het lag er nog. De avond voorafgaand aan zijn plan had hij de boom bezocht waar hij bijna was uitgevallen en een stukje maretak meegenomen. Snel sloeg hij zijn staart over het stukje heen zodat hij Stagstorm zo kon verassen met het stukje groen dat het begin van hun relatie geweest was.

you're a weapon and weapons

don't weep

De emoties die hij voelde waren groots, of dat nou woede was, liefde of verdriet. Hij voelde niks of hij voelde alles tegelijk. Beide scenario's beangstigde hem, maar beide op een andere manier. Als hij zijn emoties buitensloot dan leek het alsof hij vergat wie hij was. Dan waren zijn passies en interesses dingen die hem niet blij meer maakte. Maar wanneer hij daar eindelijk doorheen kwam voelde het alsof hij verdronk in zijn gedachten en gevoelens. Althans, zo voelde het vroeger. Nu dat hij Stallionstar naast hem had en Brat weer had gevonden leek het alsof hij zich voor het eerst in zijn leven goed voelde. Stabiel. Zijn mate was ondertussen op de steen gesprongen en even keek Stagstorm hem verbaasd aan, hij had niet doorgehad dat ze er al waren. Al snel sprong de gestreepte kater op de steen naast zijn mate en sloeg hij zijn staart om de billen van de leader naast hem.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Het schrapende geluid van nagels kondigde aan dat Stagstorm door had gekregen dat hij niet meer op de grond had gestaan. De gevlekte kater draaide zijn brede kop en glimlachte naar zijn mate die zijn grote bruine staart om zijn kont wikkelde. Zachtjes grinnikte hij toen hij de staart langs zijn kont voelde gaan. Diep haalde hij adem voordat hij een woord kon uitbrengen. "Stag, ik wil geen dag langer met geheimen leven. Ik wil je mijn volledige hart geven en alles wat daarbij hoort" miauwde hij zacht en warm. Langzaam tilde hij nu ook zijn staart op en schoof hij met zijn linkerpoot het stukje maretak naar voren dat als een zwijgend symbool tussen hen in lag. "Laten we dadelijk staart in staart het Camp binnengaan. No more secrets" miauwde hij en keek op met fonkelende groene ogen in de gouden van zijn mate.

you're a weapon and weapons

don't weep

De gestreepte kater was met zijn neus bijna tegen de outlook rock aangelopen, maar toen hij de warmte van zijn mate naast hem miste werd hij bijna meteen uit zijn gedachten gesleurd. Al snel zat hij dan ook naast zijn mate met zijn staart om hem geen geslagen en hun schouders tegen elkaar aan. ”Stag, ik wil geen dag langer met geheimen leven. Ik wil je mijn volledige hart geven en alles wat daarbij hoort" even werden zijn ogen groot. Dit was wat hij wilde, maar nu hij het uit de mond van zijn mate hoorde komen merkte hij dat hij het misschien helemaal niet wilde. Hij was bang voor de meningen van andere, hoewel hij deed alsof hij dat niet was. ”Laten we dadelijk staart in staart het camp binnengaan. No more secrets” zijn blik was nog gefocust op de maretak, maar toen hij de groene ogen van de kater in zijn kop voelde brandde keek hij hem aan en schraapte hij zijn keel. ”Oke.”

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Zijn woorden bleven even in de lucht hangen, alsof je in Leafbare uitademde en je een wolkje zag hangen. Hij zag dat er vanalles door zijn mate heen moest gaan voordat die het woord "Oké" uitsprak en de gevlekte kater begon stralend te glimlachen. "Ben je er klaar voor?" miauwde hij zacht en gaf een lik over de hals van Stagstorm. Voor zover mogelijk schoof hij nog iets dichter naar Stag toe en hij bukte even om de maretak tussen zijn kaken te nemen en in de kraag van Stagstorm te stoppen als een soort corsage. "Weetje.. Ik ben teruggegaan naar de Twoleg place waar die boom stond waar ik uitgevallen ben" miauwde hij en staarde even onhandig naar zijn poten. "Het is de maretak waar we toen ook onder zaten" miauwde hij en voelde hoe zijn oren warm werden.

you're a weapon and weapons

don't weep

Af en toe had Stag momenten waarop het was alsof zijn hoofd uitging of alsof hij onder water zat. Dan hoorde hij wel wat er gezegd of gevraagd had maar moest hij achterlijk veel moeite doen om de antwoorden te vinden die door zijn hoofd aan het draaien waren alsof iemand een stokje had gepakt en alle zinnen door elkaar gehaald had. ”Ben je er klaar voor?” miauwde de gevlekte kater zacht en gaf hem een lik over zijn hals. Stagstorm knikte alleen als antwoord op zijn vraag en al snel zat er een stuk van de maretak in zijn vacht. ”Weetje.. Ik ben teruggegaan naar de Twoleg place waar die boom stond waar ik uitgevallen ben" Duidelijk geamuseerd keek hij naar zijn mate en grinnikte zacht. ”Het is de maretak waar we toen ook onder zaten” zachtjes duwde hij met zijn neus tegen zijn wang en zag aan zijn alles dat hij aan het blozen was. ”Dat is lief, maar klim de volgende keer alsjeblieft niet in een boom, klimmen is niet je ding”

tag: stallion

∎ ◣ ◥

What good is power if you cannot protect the ones you love?

Het amusement was duidelijk te zien in de ogen van Stagstorm toen hij vertelde over zijn capriolen om het stukje groen te bemachtigen. Even wilde hij verontwaardigd sputteren maar hij wist dat het niets zou uithalen. ”Dat is lief, maar klim de volgende keer alsjeblieft niet in een boom, klimmen is niet je ding” murmelde Stagstorm en hij kon een verontwaardigde semi-boze blik niet voorkomen. "Misschien niet maar daardoor heb ik nu wel de maretak" miauwde hij en grimaste toen onhandig. "Dan kan je vanavond bij mij in mijn den slapen" miauwde hij zacht en keek even met vragende blik naar Stagstorm. Als je dat wilt natuurlijk zei zijn blik.

you're a weapon and weapons

don't weep

Sinds hij samen was met Stallionstar had hij gemerkt dat hij weer aan het ontdooien was. Althans, niet naar veel katten, maar toen hij laatst met Routnose sprak begon hij zelfs weer grappen te maken. Iets wat lang niet meer gebeurd was. Hoewel hij tegen Shadefeather nog erg onaardig was geweest had hij zelf ook geaccepteerd dat hij het moeilijk vond om hulp aangeboden te krijgen en om hiernaar te vragen, zeker als iemand hem bleef pushen. De verontwaardigde semi-boze blik op de snuit van zijn mate liet hem alleen maar met zijn ogen rollen als antwoord. "Je bent een windclanner, geen thunderclanner. Jou vier poten horen op de grond" reageerde hij. "Misschien niet maar daardoor heb ik nu wel de maretak. Dan kan je vanavond bij mij in mijn den slapen" miauwde zijn mate toen zacht en Stagstorm knikte voorzichtig. Misschien dat ze het gewoon moesten doen dan waren ze daar vanaf, maar hij kon niet zeggen dat hij niet bang was, hoewel het niet van hem af te lezen was. Hij wist dat het al moeilijk was voor zijn mate en dus hield hij zijn kop wat hoger in de lucht, een zelfverzekerde blik in zijn ogen.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

Stallionstar

Take the risk or lose the chance

Hij trok even zijn wenkbrauwen op en liet toen een zucht van zijn lippen rollen. Ja, hij hoorde op de grond en was daar ook veel liever moest hij bekennen. Zijn blik was iets berekenend en hij weefde zijn staart door die van Stag heen. "Kom" miauwde hij en hij sprong van de steen af en begon terug naar het Camp te lopen. Het eerste stuk ging prima maar de laatste staartlengtes was het alsof hij door modder liep die aan zijn poten bleef zuigen. Nog een klein stukje.. ging het door zijn kop en hij gaf Stagstorm snel een bemoedigende lik voordat hij het Camp instapte. Gelijk voelde hij vele ogen op zich gericht maar hij bleef trots en waardig zijn kop omhoog houden. Nee, hij schaamde zich er niet meer voor. Dit was wie hij was. Hij was Stallionstar en Stagstorm was zijn mate.

merc

you're a weapon and weapons

don't weep

"Kom" zei zijn mate sneller dan hij gewild had, maar hij kon nu moeilijk terugkrabbelen. Met hun staarten om elkaar gewikkeld sprongen ze van de steen af en liepen ze in de richting van het kamp. Stagstorm gaf hem een snelle lik over zijn oor voordat iemand hun nog kon zien om aan te geven dat het goed zou komen, maar ondertussen klopte zijn hart net zo hard als dat van een racepaard die net van de baan kwam. Al snel kreeg hij ook nog een lik terug van zijn mate en voordat hij het wist stonden ze in het kamp, dicht tegen elkaar aan en hun staarten om elkaar gewikkeld.

tag: stallion

∎ ◣ ◥

_{Nou, daar stonden ze dan. Staart in staart. Heatherpaw had het al geweten, geroken. Ze ging haast over haar nek. Niet alleen waren haar ouders uit elkaar, ook had haar vader kittens gewekt bij Dewberry, een kat net het dubbele van haar eigen leeftijd. En om dat allemaal nog is te toppen, had hij nu een nieuw homovriendje. Vol koud vuur in haar ogen keek de rood-witte she-cat naar haar vader en diens nieuwe vlam. Ze wist niet goed wat te doen. Hoe ze haar absolute verraad en walging het beste aan haar vader kon laten zien. Ze liep naar hen toe en keek Stallionstar recht in zijn ogen aan, waarna ze een klodder speeksel voor zijn poten neer spuugde. "Ik haat je," siste ze hem toe, volledig overgenomen door haar heftige tieneremoties, waarna ze weg stormde. Ze wou hier niet meer zijn.
- To both of you; niets persoonlijks, Heatherpaw is deels gebaseerd op maeve uit sex education, en het zit in haar karakter om zo te reageren}

Gorsepaw had zich in het kamp vertoefd. Zijn oranje vacht was al dagen niet meer glanzend. Zijn hele postuur was die van een schim geworden. Hij had niet de kracht en doorzettingsvermogen van zijn zusjes. En toen ook nog eens zijn vader, degene waarvan hij dacht die altijd eerlijk tegen hem was, zomaar opeens abrupt het kamp binnen kwam lopen verstrengeld in de omhelzing van.. van een ander? De verwarring op Gorsepaw zijn gezicht was duidelijk zichtbaar. Was dit dan de reden dat ze uit elkaar waren? Was hun gezin niet goed genoeg voor hem? De tranen sprongen in zijn ogen en zijn onderlip begon te bibberen. Hij probeerde de blik van zijn vader te ontwijken, maar opeens sprong Heatherpaw ertussen en schreeuwde waar iedereen bij was dat ze hem haatte. Gorsepaw zijn adem stokte. Zijn blik volgde zijn zusje die na haar punt duidelijk te hebben gemaakt het kamp uit. Hij keek haar na. Hij moest haar volgen. H-hij.. hij moest iets doen? Maar hij voelde zich bevroren, aan de grond genageld. Zijn blik ging weer naar zijn vader. ‘Dat meende ze niet,’ fluisterde hij stilletjes. Maar dat hij zich bedrogen voelde stond op zijn gezicht te lezen. Twee tranen gleden uit zijn ooghoeken, waarna hij de achtervolging inzette. ‘Heather, w-wacht!’

Ze moest huilen maar de tranen kon ze niet laten gaan. Ze moest een sterk beeld geven aan haar kinderen de nu ontplofte van de emoties. Ook zij ging er onderdoor, haar hart die al zo hard gebroken was was nu nog meer versplinterd. Zulke kleine scherven konden niet meer opraapt worden, het was nu een scherpe stof wat door je vingers heen glipte maar wel je handen liet bloeden. Ze zag haar zoon, haar dochter. Een mening over wat er voor de rest gebeurde had ze niet. Het enige wat ze nu kon zien was de verdriet van haar kittens. Ze moest vechten tegen haar eigen emoties. Ze was bijna verslagen maar nog niet helemaal. Ze moest blijven staan, nog voor eventjes, om haar kinderen te helpen hier door heen te slepen. Ze gunde niemand een blik waardig, want de gesproette flame-point was enkel gericht op het belangrijkste: haar baby's. Ze liep achter de twee aan het kamp uit. Ze moest er voor hun zijn, ze zal er altijd voor hun zijn. Hun stonden op nummer 1, ze zouden altijd voor gaan zelfs als dat haar eigen leven kostte.

De kater was gewoon rustig van zijn muisje aan het genieten, toen zijn beste vriend en zijn nieuwe mate het kamp in liepen, staart in staart. Shadefeather had even verbaasd gekeken, maar een klein glimlachje verscheen toen toch op z'n gezicht. Aw, de liefde was toch mooi. Hij was blij voor de Leader, die weer een liefde gevonden had.
Maar helaas vond niet iedereen dat. Hij keek verbaasd toe toen Heatherpaw haar vader vertelde dat ze hem haatte. Haten? Dat was een groot woord. Maar Heatherpaw was ook anders ingesteld dan hij. Hij kon het ook ergens begrijpen. Alhoewel niet helemaal, want hij zat zelf niet in zo'n positie. Shadefeather zuchtte zachtjes toen Gorsepaw zijn zusje het kamp uit volgde, gevold door hun moeder. Het was ook niet niks, hij had het met hun te doen. Maar hij vond ook wel dat Stallionstar en Stagstorm hun liefde mochten laten zien, maar ach, hij was maar een simpele ziel. Als iemand blij is, dan is hij dat ook, zeker als het over zijn beste vriend ging. Hij besloot Gorsepaw later maar te spreken, misschien kon hij ook iets voor hem betekenen.

Onderwerp: Re: Empty belly's [Stagstorm]