Let's start

Nu dat ze een to-be had gekregen zouden ze de eerste training snel moeten beginnen. Alleen om de een of andere reden had ze Mouse nog niet kunnen vinden om haar mee te nemen naar buiten de grot. Ze wilde tenslotte weten wat de to-be al wist, maar daarvoor zou ze haar eerst moeten vinden. Ze wist dat ze ook zou moeten opletten hoe de poes eraan toe was na de dood van Wisp. Mouse was tenslotte een van degene geweest die haar hadden gevonden en ze was nog zo jong. Ze wist zelf niet eens wanneer ze haar eerste dode lichaam had gezien, maar dit moest voor Mouse niet prettig geweest zijn.

[@Mouse •]

Een frons verscheen op haar gezicht, terwijl ze haar blik rond liet gaan, op zoek naar de bekende vacht van haar to-be. Plots zag ze twee oortjes boven een steen uitkomen en het waren wel twee bekende. Ze hoopte dat ze er niet naast zat en stapte op de steen af, duidelijk in de gaten houdend of Mouse niet zou proberen te ontsnappen. Ze ging naast de steen staan en liet haar blik op de jonge to-be vallen. "Mouse," Sprak ze rustig, hopelijk liet ze de to-be niet al te hard schrikken.

De to-be keek van haar weg, wat haar lichtelijk ongerust maakte. Toch wilde ze weten wat er was voor ze echt aan een training zouden kunnen begonnen. "Waarom verstop je je?" Dat was een belangrijke vraag, maar dit zou haar misschien niet de reden meteen geven. "Is er iets?" Het was misschien niet een van haar sterke kanten om uit te pluizen wat een andere kat dacht, maar ze kon in ieder geval haar best doen om te begrijpen wat er met haar eigen to-be was. De jonge poes leek tenslotte ergens mee te zitten en ze kon wel gedeeltelijk bedenken wat, maar niet wat er allemaal in de kop van Mouse afspeelde.

Het ging dus inderdaad over het feit dat de to-be Wisp buiten gevonden had en nu bang was voor het feit dat er meer dode katten zouden zijn. Haar blik verzachtte wat terwijl ze naar Mouse keek. "Er is altijd een kans dat dat gebeurd, maar eigenlijk gebeurd het nooit en was Wisp wel een uitzondering." Ze was tenslotte vermoord geweest en dat was toch iets dat niet zomaar gebeurde in de tribe normaal gesproken. "We kunnen met kleine afstanden beginnen, steeds verder van de grot weg?" Ze moesten ergens beginnen tenslotte en de to-be kon niet voor altijd in de grot blijven.

De voorspelbare vraag kwam al snel en ze glimlachte voorzichtig. "Eerst denk ik maar het pad af achter de waterval. Als je daarna verder kunt, kunnen we verder gaan." Tenslotte voelde de waterval mogelijk als een bescherming voor de to-be en zou het al een hele stap kunnen zijn om daar achter weg te moeten. Ze hoopte alleen niet dat Mouse in paniek zou raken daar, want het kon er glad zijn vanwege het water van de waterval. "Denk je dat we het vandaag kunnen proberen?" Ze konden hierbinnen altijd het sluipen oefenen en hoe je moest springen om een roofvogel neer te halen, maar voor nu wilde ze eerst proberen of de ander niet naar buiten wilde.