We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Het was laat, maar Breezesong kon niet slapen. Het geluid van katten diep in slaap vulde de Warriors Den. De poes hief haar kopje een beetje op. Zo te horen was verder niemand wakker. Behalve zij. Een zucht verliet haar bekje en ze draaide naar haar mate toe. 'Swiftcloud..' murmelde ze zachtjes in zijn oor. Ze kon niet slapen omdat ze zich zorgen maakte. Ze wilde praten met haar mate, haar zorgen delen. Dit ging over hun zoon en de Clan. Haar mentale gesteldheid. Soms was het gewoon goed om te praten. En met wie beter dan haar mate? Zachtjes drukte ze tegen zijn schouder aan. 'Swift...' fluisterde ze opnieuw, hopend dat hij wakker zou worden.
Hij was diep in slaap. In zijn droom ging hij een schim achterna die soms een kat was en soms een prooi. Hoe dan ook was hij het achterna aan het gaan. Hij voelde de adrenaline van de jacht. Hij rook bloed en zweet. Het gutste onder zijn vacht vandaan. Voor hij het wist verdronk hij erin. Deze dromen waren natuurlijk een uiting van angst. Hij was ook bezorgd om zijn zoon, maar liet dit niet zo zien overdag. Swiftcloud grommelde toen een stem hem leek te redden van de verdrinkingsdood. Hij schudde met zijn oren en ontwaakte met een luide geeuw. Swiftcloud deed zijn prachtige lichtgroene ogen open. Hij knipperde eventjes. In het donker kon hij de silhouette waarnemen van Breezesong. Hij glimlachte warm en verzette zich een beetje om haar een warme omhelzing te geven. Zijn warme tong ging over de onderkant van haar wang. "Wat is er Breeze?", fluisterde hij zachtjes.
De kater ontwaakte uit een droom en een grote gaap deed haar lichtjes glimlachen. Hij opende zijn ogen en even leek Breezesong weer te verdwalen in dat mooie groen. Hij bewoog wat en omhelsde haar. Hij wist precies wat ze nodig had en Breeze knorde zachtjes toen hij haar wang likte. 'Wat is er Breeze?' fluisterde hij zachtjes. De poes zuchtte. 'Ik ben bezorgd, Swift... Bezorgd om Stallionstar, en de Clan..' Normaal was ze een sterke poes, iemand die niet snel haar zorgen deelde, of die überhaupt niet zoveel zorgen had. Ze had vertrouwen in haar zoon en de Clan, maar de laatste tijd leek het allemaal wat moeizamer te gaan. Het was normaal om je zorgen te maken als moeder, toch? En natuurlijk ook als Warrior.
Swiftcloud glimlachte om het geknor dat hij al zo lang kende. Hij moest zeggen het was écht niet saai om zo lang samen te zijn met de liefde van je leven. Ze hadden hun ups en downs, downs die vooral van hem kwamen want hij was altijd een beetje een flierefluiter geweest. Hij wist dat ze hem vergeven had, maar ze zou het nooit vergeten. De fouten knaagden soms aan hem. De woorden van zijn partner lieten de gedachten over zichzelf weer even vervagen. Het ging duidelijk om haar nu en hun zoon. Swiftcloud wikkelde zijn staart om haar heen en legde zijn kop op zijn pootjes, een uitnodiging om het gezelliger te maken want dit ging waarschijnlijk een lang gesprek zijn. Even kwam er in hem op om 'ik ook' te zeggen, maar hij koos zijn woorden anders. Swiftcloud was van de oude stempel en mannen maakten zich zelden zorgen over iets. "Vertel," miauwde hij dan maar warm en diep.
De kater glimlachte en legde zijn staart om haar heen. Breezesong nam zijn uitnodiging van harte aan en boog haar kopje naar hem toe. Ze bewoog wat heen en weer om de perfecte houding te creëren en keek met haar blauwe ogen op naar haar mate. 'Vertel,' miauwde hij warm en diep. Breezesong glimlachte kort naar hem en knikte lichtjes. Een zuchtje verliet haar bek voordat ze begon te spreken. 'Het is gewoon.. Het gaat allemaal niet zo makkelijk... En Stallion heeft het ook moeilijk, met Stagstorm..' Ze zuchtte weer. 'Ik dacht echt dat hij weer super gelukkig was. Ze leken zo blij met elkaar,' miauwde ze. Het was zwaar voor een moeder om haar kinderen ongelukkig te zien.
Zijn mond trok scheef toen hij haar hoorde praten. Meteen kwamen er dikke denkrimpels in zijn gezicht. Hij moffelde iets midden in haar zin, maar liet haar uitspreken. Het was al vaker gebeurd dat hij een mep om zijn oren kreeg. De hooikleurige kater knikte zachtjes. "Relaties hebben ups en downs, het zal wel weer goed komen." Zo de wijsheid van zijn brein was eruit. Hoewel hij de relatie niet echt toejuichte zag hij zijn zoon ook liever gelukkig. "Ik begrijp niet waarom hij niet gewoon een simpel leuk meisje eruit kiest?", verzuchtte hij. Hij was niet tegen Stagstorm en Stallionstar, maar zo'n relatie kwam nooit goed. Een man en een man... dat botste nou eenmaal.
Ze zag de denkrimpels op zijn gezicht en wist wat er komen ging. Toen hij wat mompelde sprak ze er gewoon overheen. Het was niet dat hij heel erg moeilijk deed, maar erg blij was ze ook niet met zijn reactie. 'Relaties hebben ups en downs, het zal wel weer goed komen.' Hm. Ja, daar wisten ze alles van, niet? 'Ik begrijp niet waarom hij niet gewoon een simpel leuk meisje eruit kiest?' zuchtte hij toen. Breezesong keek op met opgehaalde wenkbrauwen en zuchtte. 'Omdat hij verliefd is op Stagstorm, Swift. Liefde kan je niet zomaar uitzetten.' Daar wist zij ook alles van. Oh, hoe vaak ze tegen zichzelf had gezegd dat Swiftcloud niet meer door zou gaan. But here she is again...
Swift rolde stiekem met zijn ogen. Wat had hij nou weer verkeerd gezegd. Hij voelde het meteen aan haar reactie. Lichamelijke reactie natuurlijk, maar de woorden met een scherpe betekenis voelde hij zeker ook. De kater liet een rommel in zijn borstkas opkomen, maar hij hield het stil. "Je weet dat ik het zo niet bedoel baby." Die baby zei hij met een goede raspige en zwoele stem. Zo haalde hij haar bijna altijd over. Vergeven en vergeten moest hij misschien wat in haar kaarten spelen. Ze zat er nog steeds mee en Breezesong was niet uit te staan als ze lang met iets bleef zitten. Toch niet naar hem toe. Hij was altijd het slachtoffer. "Is Stagstorm ook verliefd op hém dat is de vraag... Of weet je al wat er dwars zit?"
Ze zag hem wel met zijn ogen rollen. Ugh, kregen ze dit weer. En zelfs nog in de Warriors Den, terwijl iedereen aan het slapen was. 'Je weet dat ik het zo niet bedoel baby.' Dit keer was het haar beurt om met haar ogen te rollen. Ze haatte dat woord, de baby. Maar meer omdat ze het ook zó fantastisch vond. Maar nee, focussen Breeze. 'Is Stagstorm ook verliefd op hém dat is de vraag... Of weet je al wat er dwars zit?' Breezesong zuchtte en schudde haar kop. 'Ik denk wel dat hij verliefd is hoor... Ik bedoel, ze zagen er erg verliefd uit toen. Maar ik heb geen idee waar die ruzie over ging, ik weet alleen dat er een ruzie was,' miauwde ze en ze zuchtte.
Swiftcloud drukte zijn neusje tegen haar wang toen ze verder sprak. "Dat is erg vervelend." Het was een van zijn zinnen die eigenlijk helemaal niets te betekenen had, maar hij moest even denken over wat zijn gevoelens erbij waren. Hij voelde liefde voor zijn kinderen natuurlijk, maar het was volgens hem heel anders dan wat Breezesong voelde. Misschien moest hij dat onder woorden krijgen en leek het alsof hij haar helemaal begreep? Dat wilde hij wel, echt waar, maar hij kon zich gewoon moeilijk verplaatsen in een ander en dan al zeker de gevoelens van een vrouw. Hij zuchtte met haar mee en streelde met zijn staart haar oren. "Ik snap dat je er als mama slecht over voelt, ik... droom ook wel naar over Stallion soms. Ik wou gewoon dat we een beetje konden overnemen van hem, dat er niet zoveel druk op hem staat." Zijn ogen kregen een bezorgde twinkel, maar die probeerde hij snel weg te knipperen. "Misschien is dat het wel... en ik ben die voorspelling van Butterstar niet vergeten."
Swift drukte zijn neusje tegen haar wang. 'Dat is erg vervelend.' Ja. Dat was het zeker. Breeze keek hem aan maar zag dat hij aan het denken was. Hij wilde meer zeggen. Ze wachtte rustig af, soms duurde het even voordat hij zijn gedachte op orde had. In de tussentijd genoot ze van het strelen over haar oren van zijn staart. Het voelde goed, het voelde veilig. 'Ik snap dat je er als mama slecht over voelt, ik... droom ook wel naar over Stallion soms. Ik wou gewoon dat we een beetje konden overnemen van hem, dat er niet zoveel druk op hem staat.' Ze keek weer op naar hem. Dat hij naar droomde over haar zoon verbaasde haar wel een beetje. 'Misschien is dat het wel... en ik ben die voorspelling van Butterstar niet vergeten.' Ze zuchtte en schudde zachtjes haar kop. 'Nee, ik ook niet. En ik zou Stallion en Amberstorm ook heel graag willen helpen, maar ik weet ook niet goed hoe? En wat er ook gaat komen? Komt er oorlog, is het iets binnen de Clan zelf?' Ze zuchtte weer diep. Binnen de Clan zelf, daar zouden ook nog een hele hoop problemen kunnen ontstaan.
'Nee, ik ook niet. En ik zou Stallion en Amberstorm ook heel graag willen helpen, maar ik weet ook niet goed hoe? En wat er ook gaat komen? Komt er oorlog, is het iets binnen de Clan zelf?' Swiftcloud dacht over die woorden na, maar een rilling kroop over zijn rug. Zijn haar ging lichtjes omhoog staan. "Vast niet vanuit de Clan zelf, daar is Windclan te sterk voor, misschien wilt het gewoon zeggen dat we weer zaken moeten doen met Riverclan?" Als alle clans samen moesten werken stond Windclan er vrij slecht voor. Thunderclan lag hen nader, maar Shadowclan had Riverclan aan hun zijde. Hoewel hij niet twijfelde dat Stallionstar altijd voor een kat in nood zou springen. Hij kuchte even bescheiden toen er een idee in zijn hoofd plofte. Over zijn zoon gedacht... "Zou de situatie de reden zijn dat onze zoon zo vreemd spreekt de laatste tijd? Ik kan me niet herinneren dat ik hem zo heb opgevoed, hé baby." Hij grinnikte er zachtjes achter terwijl hij met schouder haar even aanstootte. Ze haatte het als hij de credits nam van opvoeding.
Breeze merkte dat Swift het ook geen prettige gedachte vond. 'Vast niet vanuit de Clan zelf, daar is WindClan te sterk voor, misschien wilt het gewoon zeggen dat we weer zaken moeten doen met RiverClan?' Hmm.. 'Nou, als dat zo is hoop ik maar dat we het verleden achter ons kunnen laten...' WindClan en RiverClan hadden immers niet de beste relatie. Swiftcloud kuchte vervolgens zachtjes en Breeze keek weer op naar hem. 'Zou de situatie de reden zijn dat onze zoon zo vreemd spreekt de laatste tijd? Ik kan me niet herinneren dat ik hem zo heb opgevoed, hé baby.' Hij grinnikte zachtjes na zijn woorden en Breezesong rolde weer met haar ogen. 'Jij? Dat hebben we samen gedaan hoor, of misschien zelfs ik meer,' sprak ze maar ze kon er wel een beetje om lachen nu. 'En uh... Ik heb geen idee eigenlijk,' miauwde ze met een schouderophaal. Waarom oh waarom, tja, daar stel je een goede vraag.
Onderwerp: 5AM 
di 24 dec 2019 - 23:33
