Ringing in my head

Hij was eindelijk terug van een vermoeiende jacht. En het was echt heel erg vermoeiend geweest. Maar goed, het was geen goede dag geweest om te jagen als je niet moe was aan het einde van de dag, dat was zijn kijk er op tenminste. Hij vond het prima om te werken tot het einde van de dag, tot hij echt niet meer kon. Hij had een paar prooien in zijn bekje terwijl hij het kamp binnen stapte en naar de prooistapel liep om het neer te leggen daar. Zo. De tribe zou vast blij zijn met het feit dat ze weer wat meer eten hadden voor de komende tijd. Dat hoopte hij dan tenminste. Hij ging vermoeid liggen aan de rand van het kamp, beetje afgezonderd. Er waren steeds meer nieuwe katten gekomen die hun wilde joinen en hij was er niet van gediend. Waarom moesten ze nou constant komen? Steeds van die stomme clans die heimwee hadden gekregen naar het leven hier? Hij moest niks van ze hebben. Hij had daarom ook nog geen woord met de nieuwelingen gewisseld, dat was hun probleem. Niet de zijne.

Hij was het gewend dat sommige katten geen gesprekken met hem aan gingen. Vooral katten die vrienden waren met zijn familie die hem duidelijk maakte dat hij ongewenst was. Hij was het gewend, hij keek er niet meer van op. Zolang hij maar Spark naast zich had was het prima, zolang Spark hem aan bleef kijken met die grote ogen van hem, vol met liefde en adoratie, was hij er tevreden mee. Het was niet voor niets dat hij nog in de tribe zat, zelfs met de katten die tegen hem spraken. Dat betekende niet dat hij tevreden was over hoe het ging in de Tribe. Niet alleen was Slate hier gekomen- maar ze was ook nog eens drachtig geworden. Dat betekende dat als ze geaccepteerd werd er ook eens veel meer kittens zouden zijn in de tribe. Dat kon ergens positief opgevat worden, dat wist hij ook wel, maar dit was niet hun thuis. Waar ze wel thuis hoorde wist hij ook niet, maar de poes leek niet eens in staat om te gaan jagen! Laat staan het kamp bewaken! De andere, Appleblossom, leek tenminste nog in staat om te jagen of iets in die trant -- maar alsnog was hij niet blij met haar komst. "Fox," klonk er voorzichtig, waardoor hij zijn blik op die van de andere kater richtte. Turtle that hides in shell, een to-be, zoon van de healer to-be Shroud. "Turtle that hides in shell," Begroette hij kalmpjes terug tegen de andere kater. Hij was niet zo van praten over simpele dingen, hij was er niet mee opgevoed. Hij was eerder opgevoed met blikken van afkeur. "Succesvolle jacht gehad neem ik aan?" Sprak hij even terwijl hij zijn staart om zichzelf heen sloeg en met zijn gelige ogen naar de andere kater keek.