Mistynose had net een zware dag gehad. Die warrior taken en al de grens controleringen werden haar teveel last op haar schouders. Zeker met haar rogue zus die zomaar het territorium binnenkomt. Het was natuurlijk al dagen geleden, maar het was nog altijd moeilijk voor haar. Ze rekte zich uit en ging eens controleren aan de andere grens, toen ze onderweg de sunningrocks tegenkwam. De zon scheen fel op een kater die zat op de stenen van de sunningrocks. Het was geen riverclan kat, gelukkig maar. Ze was nu niet klaar geweest om ze van het territorium af te jagen. Ze wandelde er eens heen en bekeek de kater met haar felle groene ogen die nu ook schenen in de zon. 'Ben jij dat, Littlelion? Wat doe je hier?' vroeg ze. Was hij al klaar met zijn taken? Nam hij pauze? Dat wist ze niet, dus ze wilde het weten. Ze zou niet zo streng moeten zijn op een kater die 10 manen ouder is, dacht ze langzaam.
Mistynose wist dat hij soms wel geirriteerd werd door de naam die de andere clangenoten haar gaven. Ze was ook een kortpotige kat, maar ze deed altijd veel moeite om toch snel op een bepaalde locatie te komen. Klein zijn had ook voordelen voor de jacht, dacht ze.