It's like fourtrees in here

Muttkit had al snel genoeg door dat hij niet de enige nieuweling was in het Windclan camp - en dan had hij het niet over de pasgeboren kittens waarmee hij de den moest delen. Zijn tweekleurige blik was gericht op de kitten die ergens vaag nog naar Thunderclan rook, op dezelfde manier dat hij ergens vaag de Riverclan geur in zijn vacht misschien nooit kwijt zou raken. En toch roken ze nu beiden net zoals de katten die hen omringden; naar hazenvreter. Het irriteerde Muttkit mateloos, maar er was niets dat hij kon doen behalve afwachten. Hij zou nooit snappen waarom Windclan zo veel andere clanners in hun opnam - misschien omdat hun eigen kittens te zwak waren, dat ze bloed van een andere clan moesten halen om hun volgende generaties sterker te maken? Dat Starclan het moge weten.

+Whitekit eerst

Ze was nog steeds niet echt gewend geraakt aan deze clan. Haar vader had gewild dat ze hier naartoe kwam en ze had dat dan ook gedaan, maar ze kon nog steeds niet helemaal begrijpen dat haar moeder haar echt meegegeven had aan haar vader en ook nog gelogen had over het feit dat haar zusje dood was, want dat was ze niet. Maar ze moest dat detail verborgen houden voor haar vader en dat wist ze. Ze had gemerkt hoe er een paar kittens bij waren gekomen die naar iets anders dan Windclan roken. Ze waren van Riverclan wat ze van andere katten had begrepen, maar ze waren dus net zoals zij. Ze had even gewacht met naar die kittens toe te gaan, maar nu had ze toch de moed bij elkaar geraapt. "Kom je echt van Riverclan?" Misschien niet het beste om mee te beginnen, maar dan had ze wel meteen duidelijkheid.