Cynthia 273 Actief
| CAT'S PROFILEAge: 43 moonsGender: She-cat ♀Rank: Tunneler (Senior warrior) |
| Onderwerp: Courage vr 20 dec 2019 - 22:00 | |
| Het was raar om op deze plek rond te lopen nu dat het koud was, want al de hoge stelen die er door een groot deel van het jaar stonden waren er nu niet. Het kwam waarschijnlijk omdat die planten net zoals de andere planten in de winter niet konden overleven. Toch was het altijd wel makkelijk om tussen de stelen door te kunnen lopen, alleen moest ze de laatste tijd wel oppassen dat ze er niet een gewoon in haar gezicht kreeg doordat ze de stelen niet meer zo makkelijk kon zien. Voor nu hield ze haar blik naar de grond gericht, stug doorstappend, ze zou dit tenslotte gewoon moeten kunnen ondertussen. Het was al even geleden sinds de aanval van de bloodclanner, maar toch huiverde ze er elke keer weer over als ze weer terugdacht aan de kater die dit had gedaan.
[Feathersky] |
|
Freedje 43 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Courage di 24 dec 2019 - 10:02 | |
| Het was goed te merken dat de winterperiode aan begon te breken. Alleen de koude was al een goede indicatie over wat er de komende manen nog volgen ging. Het baarde Feathersky aan de ene kant zorgen, maar aan de andere kant was het niet alsof ze deze periode nog niet had meegemaakt. Ze wist wat ze moest doen, wist hoe ze als Clan konden overleven. Toch was het moeilijk om te geloven dat ze echt samen konden werken als ze zich bedacht dat er katten waren die andere katten binnen hun Clan opzettelijk pijn deden. Haar gedachten gleden naar het gesprek dat ze had met Scarface en er trok een korte huivering door haar heen. Nee, daar mocht ze nu niet aan denken. Dadelijk zou ze echt katten in haar Clan beginnen wantrouwen, katten die dat niet verdienden. Feathersky verdreef haar gedachten door zich te concentreren op de geurspoor van een Clanmate die leidde naar the Maize Field. Het was nog steeds vreemd te noemen hoe de door Twoleg aangetaste vreemde voorwerpen zich opeens in hun territorium hadden bevonden, maar nu was er inmiddels zo aan gewend geraakt dat het kale veld haar niet eens meer verbaasde. Ze zag Harespring tussen de stelen door wandelen en trok een sprintje zodat ze haar in kon halen. Ze had afleiding nodig, iemand om mee te praten. “Goedemiddag, Harespring,” sprak ze met een warme stem tegen haar Clanmate. “Ben je op jacht? Of zomaar wat aan het rondwandelen?”
|
|