[Ceremonie] New Beginnings

Met een sierlijke sprong liet Shroud zich neerkomen op de rots waarvan ze de tribe zou toespreken. Skyteller had haar aangegeven dat hij druk was met alle chaos die er op dit moment in de tribe was, dus zij mocht de ceremonie weer uitvoeren. De vorige keer had Shroud hier gestaan met knikkende knieën en een bijna bevende stem. Dit keer voelde ze zich kalmer, zekerder. “Laat al onze tribegenoten zich hier verzamelen voor een tribeoverleg,” liet ze haar stem luid klinken. Ze zat met haar rug recht en haar staart netjes over haar poten gevouwen en keek met een warmere blik dan de vorige keer over haar tribegenoten uit. De vorige keer was ze immers van de nervositeit star en rigide gebleven, misschien zelfs wat koud. Nu was ze hier, bereikbaar voor haar tribegenoten. Het was immers een vreugdevolle dag.

Ten eerste mochten ze een nieuwe volleerde kat in hun midden verwelkomen. “Crinkle of Cricket’s Wing, kom naar voren alsjeblieft,” miauwde Shroud met een glimlach, wachtende tot de kater een moment had gehad om naar voren te starten. “Je hebt je tijdens je trainingen als een serieuze, optimistische kat bewezen en deze met succes afgerond. Ik zou je dan ook willen verwelkomen als een volwaardige Prey Hunter binnen onze Tribe.” Ze knikte de kater met een glimlach toe, waarna ze een moment stilte liet voor de rest van de tribe om de kater te feliciteren.

Hierna was het de beurt aan een aantal kittens om To-Be te worden, ook een spannende dag in hun leven. “Beetle flying among the everchanging leaves, Alder that glows in sunlight en Sedge growing at the Waterside, kom naar voren alsjeblieft.” Zouden deze kittens nerveus zijn? Of juist enthousiast? Misschien wel beide. Shroud wachtte eventjes tot ze alle drie naar voren gekomen waren en stil stonden. “Beetle flying among everchanging Leaves, je hebt de leeftijd van 6 manen bereikt en zal nu dus gaan trainen als een To-Be. Je zult als Prey Hunter opgeleid worden door Serval Prowling through Field. Serval, je hebt je bewezen als een serieuze, getalenteerde Prey Hunter en ik verwacht dat je Beetle opleidt tot het beste van je kunnen.” Ze knikte naar het stel en gaf ze een moment om elkaar te begroeten, waarna ze haar blik op de volgende kitten liet vallen. Dat duo had al To-Be kunnen zijn, als ze minder de grot op stelten hadden gezet. “Alder that glows in Sunlight, ook jij hebt de leeftijd van 6 manen bereikt. Je zult als Cave Guard opgeleid worden door Cardinal with Scarlet Feathers. Cardinal, je enthousiasme en vriendelijkheid verwarmen veel harten. Ik verwacht dat je deze kwaliteiten overbrengt op Alder.” Ook dit stel gaf ze eventjes de tijd, voordat ze haar blik liet vallen op het zusje van Alder. “Sedge growing at the Waterside, net zoals je broer zul jij vandaag een To-Be worden. Je zult opgeleid worden als Cave Guard door Otter Sliding through Brook. Otter, je bent een ervaren mentor en Cave Guard. Ik weet zeker dat je Sedge veel kan leren.” Shroud haar toon was rustig. Over Otter als mentor maakte ze zich totaal geen zorgen. Het was een veilige keus. Voor Serval en Cardinal was het hun eerste to-be, dus het was nog even zien wat het werd. Tegelijkertijd waren het stabiele katten, dus dat zou ook wel goedkomen.

Goed, volgende. Het was nog lastig om alles op een spoor te houden. “Dan zijn er nog twee to-be’s die een nieuwe mentor zullen ontvangen om hun trainingen voort te zetten. Wren gliding on Morning Breeze, Crow with Black Feathers, kom naar voren alsjeblieft.” Haar blik bleef even kort hangen op haar dochter, welke na één maan al een nieuwe mentor moest ontvangen. Ze had er niet teveel op doorgevraagd, maar had wel gezworen naar zichzelf dat haar dochter nu een goede mentor zou ontvangen. Ook Crow zou een mentor ontvangen die zijn trainingen zeker af kon maken. “Wren Gliding on Morning Breeze, vanaf vandaag zal Day of New Light je trainingen voortzetten en je alles leren wat het zijn van een Cave Guard verwacht wordt. Ik weet zeker dat je je trainingen vol enthousiasme tegemoet gaat en dat Day je enthousiasme kan delen.” Haar lippen krulden eventjes omhoog terwijl ze naar haar dochter keek. Hopelijk ging deze combinatie wel goed. Ze had Cardinal ergens overwogen, maar ze zag daar ook nog wel vuurwerk ontstaan. “Crow with Black Feathers, jij zal vanaf vandaag getraind worden door Otter Sliding through Brook. Otter, ik verwacht dat je ook Crow tot een goede Cave Guard kan opleiden en zijn trainingen kan voortzetten.”

Na weer de tijd gegeven te hebben voor begroetingen en gejuich kwam er een lastigere taak. Een taak genaamd Feral. Ze zocht de oude, blinde kater tussen de menigte. Het probleemgeval, het gevaar voor zichzelf dat maar geen Elder wilde worden. Tot vandaag. Hij had eindelijk toegegeven, al had Shroud allang een mentale notitie gemaakt dat hij zich er in alle waarschijnlijkheid niet aan zou houden. “Feral howl echoing through woods, kom naar voren alsjeblieft,” miauwde Shroud kalm. Ze had allang in haar hoofd geoefend wat ze wilde zeggen. “Na vele manen trouwe dienst is Feral met ons in overleg gegaan en zijn we tot de conclusie gekomen dat Feral Howl echoing trough the Woods de rang van Elder zal aannemen. Feral, je hebt de Tribe lang ondersteund met een realistische blik en intuïtieve inzichten. We hopen nog lang gebruik te mogen maken van je wijsheid in je nieuwe rol als Elder van de Tribe.” Shroud boog haar kop naar de kater, al kon hij dat niet zien besefte ze zich toen ze dit deed en rechtte haar rug opnieuw. Een blinde Cave Guard was een gevaar voor de Tribe. Prey Hunters moesten op hem letten en niet andersom. Hij kon geen adelaren meer zien of ze onderscheppen uit de lucht. Wellicht viel hij zelfs in gaten in de grond. Hopelijk zou de kater zelf ook inzien dat dit het beste was.

Maar nog steeds was ze niet klaar. “Verder is het een bewogen tijd geweest voor de Tribe. Het zal de meeste van jullie al opgevallen zijn dat er katten zich bij ons hebben gevoegd in de hoop volledige leden te worden van onze Tribe. Ik verwacht dat jullie ze met vriendelijkheid behandelen,” miauwde Shroud op een rustige toon. “Verder hebben we nog een bezoeker vanuit het Clangebied. Jonge Hazelpaw is naar ons toe gekomen vanuit Windclan gebied en onze eerwaarde gast totdat ze besluit weer terug te keren.” Ze zocht de rood met witte kattin eventjes in het publiek en knikte haar toe, waarna ze haar blik weer over de menigte liet glijden. “Tot slot heeft Mouse een brandwond opgelopen, waardoor ze haar trainingen tijdelijk niet kan voortzetten. Doe een beetje rustig aan met haar dus.” Hierna boog Shroud haar kop en hief ze zichzelf tot haar poten. “Met deze mededeling zou ik de ceremonie graag willen sluiten. Bedankt voor de aandacht iedereen.” En met die woorden sprong ze weer van de steen af, een beetje schor van al het luid praten.

Opnieuw was het Shroud die de ceremonie hield. Haar stem klonk helder door de grot en ze klonk zo zeker dat het niet eens vreemd voelde om een ander dan Skyteller de woorden uit te horen spreken. Ze zat er ook zelfverzekerder bij, vandaag. Day glimlachte haar vriendelijk toe en ging zitten om naar haar mededelingen te luisteren. Als eerste juichte hij enthousiast mee voor de nieuwe Prey Hunter, Crinkle of Cricket's Wing. Daarna waren de kittens aan de beurt. Serval en Cardinal kregen beide voor het eerst een to-be toegewezen en in stilte wenste hij ze alle succes. Het was altijd een spannende tijd, je eerste to-be. Zelf herinnerde hij zich dat ook nog goed. Wat een zenuwen kwamen daarbij kijken! Maar het deed je ook volwassener voelen dan ooit, die verantwoordelijkheid, en dat had toch ook iets heel moois. Je kennis door mogen geven aan een nieuwe generatie was een van de mooiste, waardevolste taken die ene kat kon hebben. Ook Otter kreeg een to-be toegewezen. Zij en Cardinal zouden het nog moeilijk krijgen met de kleine druktemakers, verwachtte hij en hij moest er even geamuseerd bij glimlachen. Ach, ze zouden het wel redden. De Cave Guards waren twee sterke dames, ze konden Alder en Sedge wel aan.

Verrukt keek Day op toen zijn eigen naam genoemd werd. Hij kreeg er een tweede to-be bij! Dusks trainingen verliepen voorspoedig, dus een tweede kon er wel bij. Hij kwam naar voren en glimlachte vrolijk naar Wren Gliding on Morning Breeze. Hij kon het goed vinden met de jonge, gevlekte poes en het was hem een eer om Shrouds dochter te mogen trainen. Hij tikte haar neusje aan. "Eet na de ceremonie iets kleins en kom dan naar het midden van de grot", miauwde hij. Hij vroeg zich af of ze al wist wat er ging komen.

Crow was de laatste die een nieuwe mentor kreeg, maar daarmee was de ceremonie nog niet afgelopen. Day spitste zijn oren toen hij de naam van zijn oud-mentor genoemd hoorde worden en zijn blik ging naar de rafelige kater. Hij zuchtte licht en zijn blik werd wat zachter, want hij begreep wat er ging komen. Feral had altijd zijn werk willen blijven doen, ondanks zijn blindheid, maar het leek erop dat dit niet langer kon. Day was blij om te horen dat het in overleg met de oude kater was besloten, maar het voelde vreemd dat de hardwerkende kater nu de elders den op zou zoeken. Het was toch een beetje het einde van een tijdperk.

Na alle rangwisselingen volgden er nog enkele mededelingen. Shroud noemde de nieuwe leden van de Tribe - of aspirantleden, eigenlijk, maar die status was volgens Day toch niet meer dan een formaliteit - en ook hadden ze hadden een bezoeker uit de clans. Day had de vreemdeling al gezien, maar haar naam leerde hij nu pas. Hij vroeg zich af wat haar hierheen had gebracht. Hoe had een to-be die hele reis in haar eentje afgelegd? Verder lagen Mouse' trainingen even stil terwijl het pootje van de jonge to-be heelde. De kleine muis had ook wel veel pech de afgelopen tijd...

Terwijl Wren zich voorbereidde op haar training, had Day even de gelegenheid om Feral even te spreken. Met stevige passen die de blinde kater ongetwijfeld zou herkennen, liep Day op hem toe. "Het is dus zover", miauwde hij, zich afvragend hoe Feral zich bij deze overgang voelde.

Serval hoorde de stem van de healer to-be door de grot schallen. Serval spitste zijn oren en verzamelde zich met de rest van de katten. Hij ging naast zijn zus Cardinal zitten en was benieuwd wat Shroud te vertellen had. Al snel werd de eerste kat als volledige prey hunter benoemd. Serval keek met goedkeurend oog naar Crinkle, waarna hij zijn naam meejuichte. De jonge kat had er voor gewerkt, dus hij had het verdient. Daarna werd het tijd voor de benoeming van de nieuwe to-be’s. Meteen werd zijn naam benoemd als eerste mentor, van Beetle. Verrast, maar ook apetrots, liep hij naar voren. Serval werd geprezen voor zijn talent en hij keek Shroud dankbaar aan. Hij glimlachte en keek naar de jonge kat zodra hij voor tikte zijn neus tegen die van de ander. ‘Kom na de ceremonie maar naar me toe, dan kunnen we direct beginnen,’ miauwde hij vriendelijk. Hij nam vervolgens weer plaats na in de groep, en al snel werd ook zijn zus Cardinal naar voren geroepen om mentor te worden. Trots keek hij toe hoe ook zijn zus haar eerste to-be begroette. Oh dit zou top worden. Ze zouden met zijn allen weer kunnen trainen! Alsof ze weer kit waren. De ceremonie werd vervolgd en zodra ze bij Feral zijn benoeming aankwamen, merkte hij dat Jackal en Haze geen mentor waren geworden. Oh jee, vooral Jackal kon daardoor nog wel eens uit haar slof schieten. Hij zuchtte en bleef zonder nog een woord te zeggen het einde van de ceremonie afluisteren, waar hij alle nieuwtjes in zich op nam.
Toen het was afgelopen kwam meteen een enthousiaste to-be naar Cardinal rennen. Hij keek nog even kort naar zijn zus. ‘Gefeliciteerd,’ miauwde hij haar toe met glimmende ogen. Hij was zelf eigenlijk ook wel heel erg enthousiast. Hij wilde graag laten zien dat hij ook geschikt was om mentor te zijn. Dat hij een getalenteerde prey hunter uit Beetle kon maken. En met die gedachte liep hij naar zijn kersverse to-be.

Wren hoorde haar moeders stem door de grot schallen. Een ceremonie! Meteen was Wren ook van de partij en kwam bij de rest van de tribeleden zitten. Ze keek trots toe hoe haar moeder de clan aansprak. Ze was ook de allerbeste in de kat in de tribe, iemand waar Wren heel erg naar op keek. En ze zou altijd haar moeder blijven, ook al zou ze ooit ook healer worden. Rumble snapte dat niet echt. En ondanks Wren haar moeder nu maar zo nu en dan zag, was ze nog steeds dol op haar. Ze sprak dat Crinkle een volleerde prey hunter zou worden, en Wren juichte met de rest van de tribeleden vrolijk mee. Wren stelde zich meteen voor dat zij op een dag op zijn plek zou staan, dat andere katten zouden juichen dat ze volleerd cave guard was geworden. Ze kreeg niet helemaal mee dat een aantal kittens to-be werden.

Totdat ze opeens haar eigen naam hoorde. Het was al duidelijk dat Star en zij niet allemaal soepeltjes verliep. Dus ze zou nu een nieuwe mentor krijgen. Joehoe! Wren stapte naar voren, en meteen kreeg ze zenuwen die door haar buik kietelden. En toen kwam het hoge woord eruit. Ze kreeg Day! Plezier gierde door haar lijf. Day was één van haar favorieten, en bovendien was hij ook nog een chief. Ze zou les krijgen van de beste! Ze begroette hem als zijn nieuwe mentor met een tikje tegen zijn neus. Hij miauwde dat ze hem na de ceremonie op moest zoeken. Ze zou dus meteen beginnen! ‘Ja, Day!’ miauwde ze, haar ogen glimmend van enthousiasme. Ze had er zo ontzettend veel zin in!

Na de benoeming van haar nieuwe mentor, ging ze weer braaf tussen de rest van de clan zitten toen Shroud de volgende mededelingen af ging. Enge Feral die elder werd, over de vreemdelingen en haar oren spitsten toen haar moeder het had over een jonge Hazelpaw. Wie was dat? Meteen scande haar blik door de menigte, op zoek naar een vreemd gezicht. Ze spotte een kleine bruinwitte poes. Misschien moest ze maar eens kennis maken met haar! Ze kon slapen bij hun in de to-be den! En ze had in elk geval geen oogafwijking, zoals de andere twee gasten. Na nog enkele mededelingen werd de ceremonie afgerond. Zonder nog tijd te verspillen rende Wren naar de prooistapel om zo snel mogelijk een klein muisje naar binnen te werken. Hoe sneller, hoe beter! Ze kon niet wachten op haar eerste training met Day!

Eenmaal aangekomen bij zijn to-be Beetle, keek hij trots naar de kleine kater. Maar na enkele seconden dat hij gapend aan werd gekeken door de jonge kater. Hij glimlachte naar de kater, maar opeens kwam er een vraag uit de bek van zijn de to-be, die maar al te bekend klonk in Servals oren. Hij had de vraag toevallig ook een keer gehoord toen Beetle het vroeg aan Shroud tijdens een Sun-time. Maar nu was het Servals buurt om enkele seconden gapend naar Beetle te kijken. ‘Nou.. uit de moederpoes natuurlijk,’ miauwde hij met stomheid geslagen. En daar zou hij het voor nu bij houden. Het was een leuke dag! Ze zouden hun eerste training hebben! Hij zou Beetle een stukje van de bergen laten zien en niet praten over de bloemetjes en de bijtjes. Hij sloeg zijn staart over de rug van de kersverse to-be en leidde hem een stukje richting de uitgang van de grot. ‘Ik dacht dat we zo maar even een ommetje buiten gaan maken en dan leg ik je het een en ander uit wat je kunt verwachten tijdens je training, hm?’ Hij glimlachte vriendelijk naar de rood-witte kater. ‘Lijkt je dat wat?’ Hij wenkte met zijn kop naar de uitgang en hij vertrok naar de buitenlucht. Dit was één van de spannendste dagen voor Beetle ooit! De eerste keer in de bergen.

Trainingstopic: Hier

Shroud zat er zelfverzekerd en elegant bij, daar op dit hoge rots. Cardinal vond het ergens nogal een rotstreek van de Tribe of Endless Hunting om Shroud haar vrijheid en haar kittens te ontnemen om haar de toekomstige Healer te maken, maar ze moest toegeven dat ze er al erg leiderachtig bij zat, en dat terwijl ze nog maar de Healer to-be was. De jonge Cave Guard ging bij de rest van de Tribe zitten, krulde haar staart sierlijk om haar poten en richtte haar aandacht op de ceremonie. Serval kwam naast haar zitten en ze leunde even licht met haar schouder tegen haar broer aan, terwijl ze met haar blik naar Jackal en Haze zocht. Ze was benieuwd of een van hen een to-be zou krijgen vandaag.
En ja hoor, daar klonk als eerste Servals naam door de grot. Cardinal lachtte enthousiast naar hem en gaf hem een speelse duw. "Zet hem op, broertje!" riep ze hem na toen hij naar voren liep om Beetle te begroeten. Daarna was het rampenduo Alder en Sedge aan de beurt. Toen Cardinal haar eigen naam hoorde na die van Alder that glows in Sunlight, wist ze niet goed of ze enthousiasme of schok moest voelen, maar na twee tellen twijfel verscheen er een grijns op haar gezicht. Uitdagingen waren leuk, toch? En Shroud zei het zelf, met haar enthousiasme en vriendelijkheid zou ze Alder wel voor zich winnen. Ze gingen een powerduo zijn. Zij ging een top-Cave Guard afleveren. Het katertje was zelf in ieder geval ook enthousiast, dus dat begon goed.

Ze volgde de rest van de ceremonie. Feral werd elder? Dat werd tijd. Toch wist ze ook dat hij niet echt op het elderschap had zitten wachten, dus hoewel ze het met de beslissing eens was, voelde ze ook wel een steek van medelijden. Al had ze zo'n vermoeden dat ze het woordje medelijden maar beter niet in de mond kon nemen tegenover de groezelige kater. Shroud noemde de nieuwkomers nog. Eentje met een missend oog, eentje met een beetje te veel oog, het was toch wel een interessant stelletje. En er was een clanbezoeker? Nieuwsgierig keek Cardinal de groep rond, op zoek naar deze Hazelpaw.

De ceremonie was nog nauwelijks afgelopen of Alder stond voor haar neus. Cardinal lachte, niet uit het veld geslagen door de directe aanpak van de to-be. "Ja, we gaan ervoor!" reageerde ze met hetzelfde enthousiasme. "Kom, dan gaan we eindelijk eens die grot uit." Een tour door het gebied leek haar een goed begin van de training. Dan kon Alder tenminste van wat leuks genieten en zou ze hem niet bij de eerste training al tegen zich keren. Geen eindeloos wachten op steentjes in háár trainingen!

Feral stond niet bepaald te juichen om met pensioen te gaan, zo veel was duidelijk. Day moest onwillekeurig even glimlachen bij de overdrijving. Met één poot in het graf? Feral mocht dan oud en blind zijn, krakkemikkig was hij zeker nog niet. Nee, die kon nog heel wat manen mee. Tegelijkertijd droegen de woorden echter een zwaardere lading, die ondanks Days talent ongelukkige zaken van zich af te schudden toch enig gewicht achterliet. Feral was van de oude garde en hoewel het niet zo'n vaart zou lopen als de kater nu suggereerde, was die garde wel aan het uitsterven. Courage was al dood, net als vele anderen van haar generatie. En Feral, die toch een van de laatste werkenden van zijn leeftijd was geweest, werd nu ook al elder. Natuurlijk, het was de gebruikelijke gang van zaken - katten werden oud, generatie volgde op generatie, en met het verlies van de ouderen bleef er ook de heugelijke komst van nieuwe generaties, voor wie alles wat de ouderen al hadden meegemaakt nog zou volgen, alle spanning, alle liefdes, al het leven. Sommigen hadden mooie dingen om naar uit te kijken, anderen hadden mooie zaken om op terug te kijken, en allen die leefden, ongeacht hun leeftijd, hadden een heden om in te leven. En of dat leven nu trainingen en patrouilles omvatte of stillere dagen in de grot, ze werden allemaal geleefd temidden van de warmte en liefdevolheid van de Tribe.

Niet dat Ferals leven voortaan zou bestaan uit stillere dagen in de grot. Hem kennende ging hij er heus nog wel op uit en Day was ook vast van plan hem met patrouilles mee te laten gaan als hij wilde - zij het met andere Cave Guards erbij, want anders zou Shroud ook hem nog voor de arenden gooien. "Haal die poot uit dat graf, Feral", miauwde Day. "Jouw dagen zijn nog niet geteld. De Tribe heeft je nog altijd nodig, hoor." Hij keek over de schouder van zijn oud-mentor en trok zijn wenkbrauwen op toen hij Wren in gevaarlijk hoog tempo een muis naar binnen zag werken. "Wren Gliding on Morning Breeze... heeft er zin in, geloof ik", miauwde hij een beetje verbouwereerd. Zijn blik ging terug naar Feral en hij wenste dat hij meer tijd had gehad om met de kater te praten. Hij wist hoe moeilijk het voor hem moest zijn, deze overgang. Hij kon Wren echter niet laten wachten. Dat mocht ze straks nog lang genoeg doen... "Tijd voor mij om jouw lessen door te geven, Feral", miauwde hij en hij drukte kort zijn snuit tegen Ferals schouder ter afscheid. "We spreken elkaar snel weer."