We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Met grote passen liep de robuuste kater naar de plek waar hij afgesproken had met Stallionstar. Beide waren ze de afgelopen tijd te druk geweest met andere dingen om samen wat te praten en Stagstorm merkte dat hij dat lastiger vond dan hij gedacht had. De leader was door de manen heen een belangrijke reddingsboei in zijn leven geworden en zijn zus wilde hij niet lastigvallen met de dingen die door zijn kop spookte. Met een zucht ging de kater op de outlook rock zitten, wiebelde even met zijn teentjes en terwijl de koude wind door zijn vacht raasde sloot hij zijn goude ogen. De dagen werden korter en de avonden steeds kouder. Hoewel het een lastigere tijd was voor de clan genoot de warrior het meeste van deze tijd van het jaar. ”Stallionstar,” miauwde de kater met een rasperige stem toen hij geritsel achter hem hoorde en opende zijn ogen weer. ”Het weer is omgeslagen” voegde hij er al snel aan toe en zijn blik gleed omhoog naar de hemel waar donkerdere wolken zich samenvoegde. Hij wist niet zeker hoe lang hij zijn ogen gesloten had gehouden, maar in de tijd dat hij ze gesloten had gehad was de hemel van een grauwe, maar af en toe zonnig overgeslagen naar donkergrijze wolken die de hele lucht in beslag namen. Overal waar hij keek was het donker, geen enkele zonnestraal kwam door de laag van wolken. Soms vroeg hij zich wel eens af wat zich in wolken bevond. Hij wist dat de regen uit de wolken kwam, maar waar deze vandaan kwamen was voor hem een vraagteken. Als kitten had hij altijd gedacht dat het starclan was die teleurgesteld in hem was en zo nu en dan dacht hij dat nog steeds, maar het bleef een vreemd fenomeen voor hem. Stagstorm schraapte zijn keel even toen hij een tijd stil was geweest en draaide zijn kop in de richting van de ander.
What good is power if you cannot protect the ones you love?
De gevlekte kater had zijn ondervacht opgezet, de koude wind van de laatste tijd zinde hem maar niks. Het joeg prooien ondergronds en zorgde voor honger binnen de Clan. Later vandaag zou de kater nog gaan jagen maar eerst had hij afgesproken met Stagstorm die even met hem wilde praten. Bij het naderen van de Outlook Rock zag hij de kater al zitten en gaf hij hem een begroetend geluidje. "Stagstorm" antwoordde hij de bruine kater. De kater bleef even stil en zei toen dat het weer omgeslagen was. Hij keek even naar de lucht en kon hem geen ongelijk geven. Dat was een feit. "De prooi verstopt zich" miauwde hij met zorgen in zijn stem. "Hopelijk zal Leafbare niet te zwaar zijn op ons" miauwde hij en zuchtte.
Kazan
Member
dodo -again- 384 Actief hold him gently in your hands. He has been cracked enough as it is, and his heart is more shattered than he leads on.
De hoeveelheid prooi die er te vinden zou zijn werd langzaam voor iedereen een zorg. Als er minder te eten zou zijn zou de energie bij iedereen langzaam wegzakken en dan zouden ze nog verder van huis zijn. ”Stagstorm” antwoordde de ander toen hij hem begroette. Met zijn lange staart om zijn poten geslagen voelde hij de wind met zijn vacht spelen. De wind die door zijn vacht heen waaide was -wanneer deze van voren kwam- een prettig gevoel. Het was een soort koude omhelzing. ”De prooi verstopt zich. Hopelijk zal leafbare niet te zwaar zijn op ons.” De zorgen waren duidelijk hoorbaar in zijn stem. ”We zullen zien, het enige wat we kunnen doen is starclan bedanken voor de prooi die we vangen.” Terwijl hij aan het praten was begon het puntje van zijn staart langzaam weer te bewegen. ”Ik zou je willen vragen hoe het met je gaat, maar als ik de gesprekken hoor die rondgaan..” Hij haakte een beetje af van zijn verhaal toen er een regendruppel op zijn snuit landde en liet zijn blik nogmaals afglijden naar de lucht.
What good is power if you cannot protect the ones you love?
Stagstorm antwoordde dat ze enkel hun dank moesten uiten voor wat ze dan toch wisten te vangen. Instemmend bromde de gevlekte tom en hij draaide zijn oren naar voren. "Het zal allicht beter gaan nu dan voor de Gathering. Nu de Heatherfields terug zijn" miauwde hij en zwiepte met zijn staart. Het terugkrijgen van de Heatherfields zou er in elk geval voor zorgen dat er meer prooi gevangen kon worden. ”Ik zou je willen vragen hoe het met je gaat, maar als ik de gesprekken hoor die rondgaan..” miauwde de kater waarop hij zweeg. Hij haalde een keer diep adem voordat hij een antwoord formuleerde. "Tsja, er gaan wel vaker gesprekken de ronde" miauwde hij simpelweg. "Maar het gaat wel redelijk" miauwde hij en wiebelde met zijn oren.
Kazan
Member
dodo -again- 384 Actief hold him gently in your hands. He has been cracked enough as it is, and his heart is more shattered than he leads on.
"Het zal allicht beter gaan nu dan voor de Gathering. Nu de Heatherfields terug zijn" reageerde Stallionstar toen hij zei dat ze starclan moesten bedanken voor alle prooi die ze vangen. "We zullen zien" antwoordde hij met een zacht gebrom en haalde nogmaals zijn schouders op. Als ze er teveel over na zouden denken zouden ze binnen de kortste keren overal grijze haren hebben en ze kunnen er toch vrij weinig aan doen. "Tsja, er gaan wel vaker gesprekken de ronde, maar het gaat wel redelijk" Stagstorm likte de druppel van zijn neus en knikte maar. Stallion was wel vaker het onderwerp geweest van de roddels en gesprekken in de clan, maar deze keer waren het er net iets teveel die rond gingen. "Gelukkig maar" miauwde hij en keek weer even naar de leader. "Er zijn duizend andere dingen om ons zorgen over te maken" zijn goude ogen bekeken de andere kater even van top tot teen en een zachte zucht gleed over zijn lippen. Stagstorm was altijd de kater geweest die zich in de schaduwen had bevonden. Hij had de ander niet meteen gefeliciteerd toen hij deputy was geworden, maar hij had gewacht tot een later moment op de dag. Zo was hij nou eenmaal.
What good is power if you cannot protect the ones you love?
Soms liep het leven even anders dan je zou verwachten, vandaag was zo'n dag. Er drupte zacht een regen uit de lucht naar beneden. Genoeg om zijn vacht nat te maken maar niet genoeg om hem te doorweken. De druppels bleven op zijn vacht liggen die hij er vlot vanaf schudde. "Als Leader zal ik vast nog wel vaker onderwerp van discussie of roddel zijn" miauwde hij en haalde zijn schouders op. "It's just the way it is" miauwde hij en wierp een geïrriteerde blik op zijn vacht die alweer bezaaid was met druppels. "Zorgen zijn er om te delen" murmelde hij en haalde zijn poot over zijn snuit heen. Misschien dat de regen maar kort zou aanhouden maar hij verwachtte van niet.
Kazan
Member
dodo -again- 384 Actief hold him gently in your hands. He has been cracked enough as it is, and his heart is more shattered than he leads on.
De druppels die naar beneden vielen waren klein en erg nat werd hij er nog niet van. De druppels bleven meer op zijn vacht liggen en als hij zich zou uitschudden zouden ze zo verdwijnen. ”Als leader zal ik vast wel vaker onderwerp van discussie of roddel zijn” sprak de andere tom toen Stagstorm hem vertelde dat hij het onderwerp van de meeste conversaties was geweest tijdens de sharing tongues. ”Waarschijnlijk” reageerde hij. Hij was niet vaak in gesprek met andere of erg sociaal. Hij deed wat er gedaan moest worden en dit deed hij het liefst zonder gestoords te worden door iemand die het over het weer wilde hebben. ”It’s just the way it is” sprak de leader daarna waarop hij knikte. ”Ach, gelukkig hebben ze het dan niet over een lelijke kater” miauwde hij met een zacht, bijna onopvallend gegrinnik terwijl Stallionstar geïrriteerd naar de hemel keek. ”Zorgen zijn er om te delen”
What good is power if you cannot protect the ones you love?
De kater schudde een druppel van zijn neus af die daar net geland was en keek Stagstorm aan. "Lelijke kater?" miauwde hij vragend. Doelde de kater hier tegenover hem op zichzelf? Elke kat was wat hem betrof even mooi, ondanks de ontsieringen van littekens. Ooit lang geleden waren ook de Elders prachtige katten geweest en iets als een lelijke kat bestond niet. "Denk je dat je binnenkort een Apprentice onder je hoede kan nemen Stagstorm?" vroeg hij de bruine kater. "En hoe gaat het verder met jou?" vroeg hij de focus van het gesprek subtiel verschuivend.
Kazan
Member
dodo -again- 384 Actief hold him gently in your hands. He has been cracked enough as it is, and his heart is more shattered than he leads on.
Vragend keek de leader hem aan toen hij hem vertelde dat ze in ieder geval niet aan het roddelen of kletsen waren over een lelijke kater. Met een schouderophaal beantwoorde hij zijn vraag dan ook. Flirten -of wat dat net dan ook was- was iets waar hij nooit goed in was geweest en dat zou hij ook nooit worden, dus bleef hij maar stil en hoopte maar dat de ander weer wat zou zeggen, anders zou het een ongemakkelijke stilte worden. "Denk je dat je binnenkort een Apprentice onder je hoede kan nemen Stagstorm?" Vroeg Stallionstar en even trok de tabby met zijn oortje. "Het is al weer even geleden dat ik een apprentice heb gehad" bromde hij terug, maar hiermee zei hij eigenlijk ja op de vraag van de gevlekte maine coon. "En hoe gaat het verder met jou?" Hoe ging het met hem? Even kneep hij zijn wenkbrauwen samen tot een frons en zijn blik was gefocust op de vogels die hij aan de horizon voorbij zag vliegen. Lichamelijk was hij in orde, dus op dat punt ging het goed met hem, maar mentaal? Dat was voor hem altijd een groter gevecht. "Prima." Reageerde hij kortaf en eindigde dat onderwerp daar meteen. "Dus... in hoeverre zijn die geruchten tussen jou en de kattin waar?" Vroeg hij, zonder namen te noemen. Hij bedoelde namelijk zowel Snugglebug als Shatteredice.
What good is power if you cannot protect the ones you love?
"Dan zal ik overleggen met Amberstorm of je komende moon of de moon erop een Apprentice kan krijgen" miauwde hij en gaf de kater een knikje. Dat het prima ging met de kater kon hij zo ook wel zien maar hoe het tussen zijn twee oren eraantoe ging wist hij niet maar blijkbaar wilde Stagstorm daar niet al te veel over delen. "Dus... in hoeverre zijn die geruchten tussen jou en de kattin waar?" vroeg de kater hem en hij voelde dat zijn snorharen zachtjes trilden. Waar deze vraag vandaan kwam wist hij wel, katten wilden ondertussen wel eens weten hoe het zat. Shatteredice was de laatste periode zo vaak bij Daintywhiff dat er bijna geen misverstand kon ontstaan over wat er daarmee gaande was. "Shatteredice heeft Daintywhiff gekozen boven mij" miauwde hij rauw. Hij vond dat hij er verder niet te veel over moest praten, het was haar keuze geweest en niet die van hem. Toch betekende dat niet dat het hem van binnen niet verscheurde. Het voelde alsof er een gapend gat in zijn borst zat en de leegte was angstaanjagend.
Kazan
Member
dodo -again- 384 Actief hold him gently in your hands. He has been cracked enough as it is, and his heart is more shattered than he leads on.
”Dan zal ik overleggen met Amberstorm of je komende moon of de moon erop een Apprentice kan krijgen" Stagstom beantwoordde het met een knik. Een apprentice zou misschien wel weer goed voor hem zijn. Zijn kop was een warboel aan gedachten en scenario’s die gebeurd waren of zouden kunnen gebeuren. Toen hij hem had gevraagd hoe het tussen hem en zijn mate Shatteredice ging merkte hij dat het nog steeds een zwaar onderwerp was voor de ander. ”Shatteredice heeft Daintywhiff gekozen boven mij” zijn stem klonk rauw en de emoties die het met zich meebracht waren nog duidelijk te merken bij de gevlekte kater. ”Het spijt me dat het zo gelopen is, Stallionstar” miauwde hij als antwoord, maar de emoties en steun die hij moons geleden had kunnen geven waren verdwenen als sneeuw voor de zon.
What good is power if you cannot protect the ones you love?
De rauwe onverwerkte emoties raasden door de gevlekte kater heen. Het voelde afschuwelijk en pijnlijker dan de pijnlijkste wond die hij ooit gehad had. "Misschien was alles wel een leugen" miauwde hij zacht en sloeg zijn nagels in de aarde onder hem. ”Het spijt me dat het zo gelopen is, Stallionstar” miauwde de tom naast hem en hij keek op in de amberen ogen van Stagstorm. "Bedankt voor je steun Stagstorm. Het betekend veel voor me" miauwde hij en zuchtte diep waardoor hij ineens vele moons ouder leek dan dat hij was. "Misschien is de liefde niet aan mij besteed" miauwde hij en keek naar de omgeklauwde aarde. Misschien was alles een leugen geweest en had Shatteredice nooit van hem gehouden.
Kazan
Member
dodo -again- 384 Actief hold him gently in your hands. He has been cracked enough as it is, and his heart is more shattered than he leads on.
De grote kater stond op toen hij merkte dat de emoties door de ander heen raasde als een soort wervelwind en stond tegenover hem. ”Misschien was alles wel een leugen” miauwde de ander zacht en Stagstorm keek hem in zijn ogen aan. ”Ze was je niet waard, Stallion. Hoop gewoon dat ze gelukkig wordt en dat je zelf nog wat gelukkiger wordt, of dat nou alleen of samen met iemand is” sprak hij met een gebruikelijk zacht gebrom onder het praten. Ondertussen was hij weer gaan zitten en had hij zijn staart om zijn poten geslagen. "Bedankt voor je steun Stagstorm. Het betekend veel voor me" Zei de ander, maar Stagstorm wist niet zeker hoeveel daarvan waar zou zijn. Erg goed in iemand steunen was hij niet meer, emoties ook niet. Hij hoopte dat er ergens gewoon een blokkade zat en dat iemand hem zou kunnen helpen deze te laten verdwijnen. ”Misschien is de liefde niet aan mij besteed” zei de ander daarna en Stag volgde zijn blik naar de grond die hij omgeklauwd had. ”Misschien heb je gewoon de juiste nog niet gevonden.”
What good is power if you cannot protect the ones you love?
Het leek of er zich een donkere wolk om de gevlekte kater vormden en diens gedachtes. Buiten die gedachtes hoorde hij Stagstorm praten. ”Ze was je niet waard, Stallion. Hoop gewoon dat ze gelukkig wordt en dat je zelf nog wat gelukkiger wordt, of dat nou alleen of samen met iemand is” miauwde de tom en hij voelde de wolken wegtrekken. De tom had een goed punt daar en hij schudde enkel even zijn kop. "Het doet gewoon pijn, maar misschien is het beter zo" miauwde hij zacht en sloeg zijn staart iets steviger tegen zich aan. ”Misschien heb je gewoon de juiste nog niet gevonden.” voegde de tom eraantoe en hij fronste even. "Ik dacht dat ik de juiste gevonden had, maar ik was fout" miauwde hij zacht en streek met zijn poot over de omgewoelde aarde. "Heb jij ooit de liefde van een partner gekend?" vroeg hij de tom opkijkend van de aarde.
Kazan
Member
dodo -again- 384 Actief hold him gently in your hands. He has been cracked enough as it is, and his heart is more shattered than he leads on.
Zijn advies was niet erg goed geweest en er was ook niet om gevraagd, maar het was iets waarvan hij bijna voelde dat de ander het even moest horen. Soms waren er dingen die je eigenlijk al wel wist maar gewoon van iemand anders even moest horen en hij hoopte dat dat het geval was. ”Het doet gewoon pijn, maar misschien is het beter zo" zei de kater zacht. ”Als er iets is wat ik kan doen geef je maar een gil” reageerde de grote tabby en trok met een oor. Natuurlijk moest hij niet echt gaan gillen, maar als hij ergens hulp bij nodig had dan zou Stagstorm hem met alle liefde willen helpen. ”Ik dacht dat ik de juiste gevonden had, maar ik was fout" miauwde Stallionstar en streek met zijn poot over de aarde die hij zelf had omgewoeld. ”Misschien komt de juiste nog wel op je pad” sprak de tabby met een schouderophaal. Alleen zijn was ook niks mis mee. "Heb jij ooit de liefde van een partner gekend?" Vroeg de ander aan hem en Stagstorm kneedde met zijn nagels in de grond. ”Nee.” Bromde hij en zwiepte met zijn staart. Er waren eerst dingen die hij zelf moest doen, moest accepteren voordat hij ook maar kon denken aan een mate.
What good is power if you cannot protect the ones you love?
”Als er iets is wat ik kan doen geef je maar een gil” miauwde de tom naast hem en hij bewoog even dankbaar met zijn oren. Het deed de gevlekte tom goed te horen dat er een Clangenoot er voor hem wilde zijn zonder bijbedoelingen. ”Misschien komt de juiste nog wel op je pad” vervolgde Stagstorm en hij keek hem even weifelend aan. "Misschien op de dag dat de maan de zon verduisterd" miauwde hij en zuchtte nog eens diep. Nee, veel vertrouwen in de liefde had de gevlekte Leader op het moment niet. Alles voelde pijnlijk en ongemakkelijk aan en Stagstorm bekende ook dat hij niet echt ooit echte liefde had ervaren. Hij keek met een schuin oog opzij en fronste. De kater had toch een zoon? Daar was toch liefde voor nodig geweest? Echter waren het zijn zaken niet vond hij en besloot hij erover te zwijgen. "Zullen we teruggaan naar het Camp? Dan kunnen we de wanden van het Camp nog eens controleren en checken op veiligheid" miauwde hij en hij gaf Stagstorm een kort knikje. De wand van het Camp moest eens per zoveel tijd gecontroleerd worden op gaten en of er niet toevallig nog wat kittens uit konden kruipen.
{Topic uit?}
Kazan
Member
dodo -again- 384 Actief hold him gently in your hands. He has been cracked enough as it is, and his heart is more shattered than he leads on.
De ander geloofde hem niet toen hij hem vertelde dat de juiste misschien nog wel op zijn pad zou komen en hij draaide even mer zijn oren. Liefde had hij, behalve dat van een ouder, nooit gekend. Zijn zoon was geboren toen zijn gedachten hem teveel waren geworden en hij met een andere kattin de bosjes in gedoken was. Even had het hem geholpen en had hij aan niks anders gedacht, maar toen hij weer alleen was voelde hij zich alleen nog maar viezer dan hij al deed. Het was alsof er iets op zijn lichaam zat wat hij er met geen mogelijkheid vanaf gewassen kreeg en het liet hem rillen. "Zullen we teruggaan naar het Camp? Dan kunnen we de wanden van het Camp nog eens controleren en checken op veiligheid" De kater knikte en draaide om om hun pad terug naar het camp te vervolgen.
Onderwerp: rainy days 
do 19 dec 2019 - 0:36
