You're just like an angel

Onderwerp: You're just like an angel do 19 maa 2020 - 18:49

tag:Coyotespirit

he who lives without discipline dies without

honor.

Het was nog niet zo lang geleden dat haar papa Leader was geworden en Coyotespirit de rang van volwaardig Medicine Cat had overgenomen. De kleine kitten was het afscheid van Butterstar nog niet vergeten en ook de stille belofte die ze aan de kattin had gemaakt zat nog vers in haar geheugen. Aangezien ze niet wist hoe ze moest beginnen was ze een tikkeltje onzeker in de richting van de bekende den gewandeld, met een klein rood veertje voorzichtig tussen haar tanden geklemd. Haar blauwe ogen glinsterden met een warmte die ze enkel aan katten toonde die ze respecteerde terwijl ze voorzichtig in de richting van de flamepoint stapte.

Stil bleef ze staan wachtten totdat de ander haar opmerkte en met een zachte blik in haar ogen dook de kitten op de ander af om haar een kopje te geven voordat ze heel voorzichtig het veertje voor diens poot neer legde. 'Nog gefeliciteerd, Coyotespirit,' Sprak de kitten voorzichtig terwijl ze twijfelend haar blik weer naar het veertje wende. 'Ik..,' begon de vijf Moons oude kitten onhandig terwijl ze met een oortje trok. 'Ik heb Butterstar hetzelfde veertje gegeven toen we afscheid namen, en er eentje voor jouw bewaard.' Sprak de kitten terwijl ze de ander onhandig aan keek. Het was een lastig onderwerp en ze was te jong om goed te kunnen troosten, toch zette ze een stap naar voren toe om de oudere kattin zo goed mogelijk te omhelzen. Immers was Coyotespirit in haar opinie niet alleen. 'Als je eenzaam of verdrietig bent kom ik bij je slapen ' Verklaarde de kitten alsof de ander er niks op tegenin kon brengen. De Medicine Cat den was wellicht niet voor kittens bedoeld maar Coyotespirit was een bijzondere kat en de Apprentice van haar zus geweest. Ze kon niet anders dan hopen dat ze de troost van een kitten kon accepteren.

spenny

_{Om bezig te blijven was Coyotespirit nu maar de stapeltjes kruiden weer aan het ordenen. En dat was dringend nodig ook; Coyo in haar eentje was een stuk chaotischer dan team Chiyote, en dat zorgde voor een best wel vieze en rommelige werkplek. Aangezien ze in dit krot toch echt katten moest behandelen, werd het eens tijd om dit netjes te maken. En dus begon ze bij haar kruiden. Vervolgens zou ze alle nestjes bijvullen met mos en mooie dingen. Ze had besloten om het hier wat te gaan versieren, omdat het toch vrij saai en donker was in haar eentje. Zonder Chivysniff. Zonder haar mama. Ze slikte even, waarna ze opkeek en een grijs hobbeltje aan zag komen. Het was Honorkit. Het was een lief meisje, maar het gebeurde toch vaak dat de kitten haar gedachtengang en werk onderbrak en dat ergerde Coyo toch een klein beetje. Ze nam zich voor de volgende keer wanneer Honor langskwam tijdens werkuren om de kitten per direct weg te sturen, maar nu zag ze iets interessants wat haar nieuwsgierig maakte. Het was een veertje, en niet zomaar een bruin of grijs veertje of zoiets saais. Nee, het was een rode, zo'n kleur rood als van de zonsondergang. Iets wat Coyo prachtig vond. Toen Honorkit uitlegde waarom ze dit veertje had gebracht voelde ze een brok in haar keel. Zo'n veertje.. had haar moeder ook meegekregen op haar laatste tocht? Tranen sprongen in haar ogen en haar lippen trilde een beetje. Het duurde heel lang voordat Coyo iets kon zeggen zonder spontaan in huilen uit te barsten. "W-wat ontzettend mooi. Dankjewel, Honorkit." sprak ze met een licht trillende stem. Jeetje.}

tag:Coyotespirit

he who lives without discipline dies without

honor.

De jonge kitten was oud genoeg om te weten dat ze de andere kattin minder moest storen. Immers had een Medicine Cat ook een taak en het af en toe druk. Toch had ze zich onhandig naar de den begeven. De parelgrijze kattin had namelijk nog een klein geschenk voor de pas benoemde Medicine Cat waardoor ze geen andere keuze had dan toch even de den binnen wandelen en haar aandacht te vragen voor het veertje. Het was wellicht geen groot cadeau, maar wel waardevol. Blauwe ogen gleden af en toe onhandig naar haar poten, aangezien ze niet wist hoe ze het aan de flamepoint moest geven.

Het maakte het niet bepaald makkelijker dat de andere kattin stil was gevallen. Emotioneel stonden diens ogen en het duurde een poos voordat ze eindelijk trillend sprak terwijl de kitten onhandig met haar snorharen trok en gespannen afwachtte wat er zou gebeuren. 'W-wat ontzettend mooi. Dankjewel, Honorkit.' De kitten toverde een zwak maar warm glimlachje op haar gezicht voordat ze voorzichtig het veertje weer op pakte en zachtjes in de vacht van de ander stak zodat het niet kwijt zou raken. 'G-graag gedaan.' Fluisterde de kitten, duidelijk onder de indruk en nog jong. 'Het spijt me dat ik je stoorde, maar... ik wilde dit geven.' Verklaarde de kitten onzeker maar lief. 'Kan ik helpen wat mos te brengen?' Ze was immers al bijna Apprentice en hielp af en toe met mos in nesten leggen en deze nesten zagen er in de eerste opzicht nu ze wat meer om zich heen keek best oud uit. Honorkit wilde daarnaast ook niet teveel aandacht op het verdriet vestigen omdat ze niet wist hoe ze Coyotespirit moest troosten als ze wel ging huilen. Hiermee gaf ze de ander de kans om zich te herstellen en de keuze te geven om emoties te tonen of niet.

spenny

Onderwerp: Re: You're just like an angel