My true objective

Sorry, maar het spijt me niet
Heb je gewaarschuwd maar je luistert niet ♡

Ze had vandaag een vrije dag. Genomen, een soort van. De afgelopen week was ze is niet zo laks geweest met haar taken en had ze haar dagen gevuld met patrouilles. Ja, zelf stond ze er ook verbaasd van! Maar vandaag was ze weggeglipt van haar verantwoordelijkheden en was ze naar het randje van haar gebied gegaan, zodat niemand haar hopelijk vond en als ze dat wel deden, ze het (zwakke) excuus had dat ze de grenzen aan het markeren was (zonder patrouille). Maar het was zo leuk om te doen zonder patrouille, het betekende dat er niet op je gelet werd en dat je kon doen wat je wou. Hier en daar had ze al een paar pasjes over de grens gezet, gewoon, omdat toch niemand het zag. Nu was ze echter aan haar eigen kant. Haar adem kwam in wolkjes uit haar bek, het was een beetje mistig. Echter kon ze plots een figuur zien door de mist, wat voor kat het was wist ze niet zeker. De mist speelde met haar zicht en haar reuk. Ze zou het vanzelf zien als ze dichterbij kwam.

Al gauw kwam er geroep van de andere kant. Een fijne stem, moest Prairie toegeven, een vrouwelijke stem die ze niet herkende maar die haar wel op haar gemak stelde. Vrijwel direct besloot de calico dat ze de kat die dalijk tegenover haar zou staan, een goede kat zou zijn. 'Een Riverclan she-cat, Prairiefox,' beantwoordde ze toen de vraag met pretlichtjes in haar ogen, ervan genietend dat ze even de rol van mysterieuze kat mocht spelen. 'En met wie heb ik het genoegen?' vroeg ze, terwijl ze dichterbij liep naar de ander. Nu ze dichterbij kwam kon ze één cyaanblauw oog onderscheiden en één gedempter blauw oog. Ook werden er hier en daar rode vlekken zichtbaar. Wellicht leek deze kat op haar?

Het bleef even stil, er hing twijfel in de lucht, gepaard met een lichte spanning die aan Prairie's vacht prikte. Echter had zij geen kwaad in de zin, nog niet in ieder geval, en zou ze waarschijnlijk ook geen dreiging vormen voor de kat tegenover haar, die nu bijna helemaal in het zicht was en zichzelf nu ook wel voorstelde. Haar naam was Brat en het scheen een Bloodclanner te zijn. Een glinstering verscheen in Prairiefox haar ogen. Ze hield van spanning en avontuur, en als ze zo iemand tegenkwam, werden deze twee dingen vrijwel meteen een feit. 'Leuk om kennis met je te maken, Brat uit Bloodclan,' humde ze terwijl ze ging zitten, nu volledig zichtbaar voor de andere she-cat die gepaard ging met vele littekens, een blind oog en een halsband vol met tanden. 'Vanwaar dat je naar de grens gekomen bent?' vroeg ze met een glimlachje. Heerlijk vond ze dit.