Idyllic

Eigenlijk bleef Vixenflare normaal uit de buurt van Fourtree's, het was dan ook niet echt een plek waar je als Warrior buiten de Gathering om zou komen. Toch besloot ze vandaag om een kijkje te nemen bij de vier grote bomen die het samenkomen van alle territoria representeerde. Op haar hoedde sloop ze langs de grote rotsblokken die normaalgesproken door de clanleiders bezet waren. De mengeling van geuren maakte haar een beetje duizelig, maar een scherpe geur viel haar direct op. De zon scheen mager wat maakte dat er patronen op de grond ontstonden die bewogen met het ritme van de bladeren. Dat maakte het lastig voor Vixen om een eventuele kat te spotten. "Hallo?" Miauwde ze vragend, oplettend om zich heen kijkend.

{Prairiefox}

Dancing to a melody
Facing it with clarity ♡

Prairie vond fourtrees wel een leuk gebied. Het werd gekenmerkt door vrede en hoewel ze wel van haar plagerijtjes hield van tijd tot tijd, was vrede een belangrijk ideaal voor haar. Ze had geen hekel aan de andere clans, maar kon ze wel herkennen als haar vijand als het nodig was. Liever had ze echter dat dat niet hoefde. Vandaar dat dit gebied haar wel aansprak. Tussen de vier grote bomen was eigenlijk altijd vrede, zelfs al ontmoette je elkaar buiten de afgesproken vredetijden. Het was een soort onuitgesproken, respectvolle rede. Prairiefox spotte een andere kat. Ze zette een charmante glimlach op toen de ander haar begroette met een verwarde hallo. "Hallo!" sprak ze met een wuif van haar staart.

Haar waakzame houding verdween als sneeuw voor de zon toen Vixenflare de toon van de poes hoorde. Ze werd omringd door de geur van RiverClan, dat naar haar idee altijd een vissig luchtje met zich meebracht. Vixen grijnsde licht om haar eigen gedachte, maar liet haar ambere ogen snel weer naar de andere kat glijden. Deze had haar vriendelijk begroet, er was dan ook geen reden om het gesprek een naar randje te geven. "Hi," murmelde Vixen nogmaals, terwijl ze de clankat in haar opnam. Ze had een gevlekte pels met helder blauwe ogen, onverschillig merkte Vixen op dat ze knap was. Voor een RiverClanner natuurlijk.  Dat scheen de poes zelf ook te weten. "Wat brengt jou hier?" Besloot Vixenflare te vragen, het kwam maar een beetje onwennig uit haar keel. Ze had nog nooit echt normaal met een andere clankat gesproken buiten de gathering om.

Wat was het leuk om te zien dat de andere kat wat zenuwachtig was, of niet helemaal in haar element in ieder geval. Prairie trippelde wat dichter naar de ander toe, en beantwoorde toen de vraag die haar gesteld was. Waarom ze hier was? Nou, 'Omdat het hier zo vredig is,' beantwoordde ze met een genietende glimlach terwijl haar blik naar boven gleed, naar het waterige zonnetje dat door de kale bomen heen scheen. De herfst had goed zijn werk gedaan en alle blaadjes waren op de grond gevallen. Bijna alle blaadjes waren ook al vertrapt of weg geregend, maar her en der waren er nog mooie opvallende oranje of rode blaadjes, die bij zowel haar als de ander haar vacht mooi matchten. 'Mag ik vragen hoe je heet, Shadowclanner? Anders is je benaming zo onpersoonlijk,"